Κυριακή του Ασώτου
(Α΄ Κορινθ. στ΄ 12 – 20)
Ο Απόστολος Παύλος στη σημερινή περικοπή αναφέρεται στους κινδύνους που καραδοκούν στην πνευματική ζωή των ανθρώπων και προσπαθεί να βοηθήσει εκείνους που τον ακολουθούν στην πίστη να πορεύονται σωστά, αποφεύγοντας ολισθηρούς δρόμους που οδηγούν με ακρίβεια στην πνευματική, και όχι μόνον, καταστροφή.
Στην επιστολή του λέει ότι όλοι έχουμε την απόλυτη ελευθερία να κάνουμε ό,τι επιθυμούμε, ό,τι θελήσουμε, αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί διότι μια τέτοια ελευθερία κάποιες φορές δεν είναι προς το συμφέρον μας.
Ο Θεός σέβεται απόλυτα την ελευθερία μας, δεν υποχρεώνει ποτέ κανένα να πράξει οτιδήποτε που να του αφαιρεί στο ελάχιστο την ελευθερία του και αυτό φανερώνεται στην ευθύνη που έχουμε όταν επιλέξουμε, ό,τι κι αν επιλέξουμε.
Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές δε διαχειριζόμαστε σωστά την ελευθερία μας και την ευθύνη των όποιων λανθασμένων επιλογών τη « ρίχνουμε » στους άλλους ή ακόμη χειρότερα στον ίδιο τον Θεό, ο οποίος είναι εκείνος που μας έχει χαρίσει την απόλυτη ελευθερία.
Ο απόστολος Παύλος λέει ότι για να αποφύγει ο άνθρωπος τις πνευματικές δυσκολίες πρέπει να είναι εγκρατής, δηλαδή να δοκιμάζει τη χάρη της θεόσδοτης νηστείας.
Όταν ο άνθρωπος απέχει, όχι μόνον από ορισμένες τροφές, αλλά από κάθε τι που αμαυρώνει την ψυχή του, τότε ασκείται στην αρετή και ζει πραγματικά ελεύθερος.
Ζει ελεύθερος από το πάθος των ψεύτικων και πρόσκαιρων απολαύσεων που του προσφέρουν μόνον άγχος, θλίψη, απογοήτευση και εν τέλει τον οδηγούν στο τέρμα, στην απώλεια της ψυχής και του σώματος.
Στο κείμενό του ο Παύλος αναφέρει ότι το σώμα στον άνθρωπο έγινε για τον Ίδιο τον Κύριο, είναι μέλος Χριστού και αποτελεί ναό του Αγίου Πνεύματος.
Το σώμα είναι δώρο ιερό, γι’ αυτό ο άνθρωπος οφείλει να το φροντίζει, να το αγαπάει, να το προστατεύει όπως την ψυχή του και τονίζει ότι είναι απαραίτητη η αποφυγή κάθε αμαρτήματος που μολύνει την ψύχη και το σώμα, άλλωστε ο άνθρωπος δοξολογεί τον Θεό και με την ψυχή και με το σώμα.
Αυτήν την περίοδο η αγία μας Εκκλησία εκφράζει δια των ωραίων ύμνων τη θεολογική της άποψη καθώς και το θεολογικό της όραμα σχετικά με την άσκηση της νηστείας.
Η Εκκλησία με σαφήνεια τονίζει ότι η νηστεία δεν αποτελεί ένα απλό σύνολο διαιτητικών κανόνων, αλλά περίοδο προετοιμασίας πνευματικής για να αξιωθούμε να συναντήσουμε τον Αναστημένο Κύριο και Θεό.
Η νηστεία βοηθάει να κατανοήσουμε ότι έχουμε τη δυνατότητα να ανανεώσουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας, με το συνάνθρωπό μας, με τον ίδιο τον Θεό. Η νηστεία δεν είναι αποτοξίνωση από τροφές, αλλά ένας αγώνας προσωπικής κάθαρσης από τα πάθη, ένας δρόμος προς την τελειότητα, την αγιότητα. Η νηστεία μας εισαγάγει σε ένα νέο στάδιο μιας νέας ζωής γεμάτη από έργα αγάπης, φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης.
Το πραγματικό νόημα της νηστείας δεν είναι η αποχή από συγκεκριμένα φαγητά. Η νηστεία είναι μια εσωτερική πάλη που έχει σκοπό να μας ανακαινίσει και να μας οδηγήσει στην ένωση με τον Χριστό, μια ένωση που τελειοποιείται μέσα στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Αγαπητοί μου…
Ο απόστολος Παύλος μας λέει ξεκάθαρα ότι για να προχωρήσουμε πνευματικά οφείλουμε να είμαστε εγκρατείς, να απέχουμε από κάθε κακό και τονίζει ότι είμαστε απόλυτα ελεύθεροι για την όποια επιλογή μας.
Η νηστεία είναι επιλογή και μάλιστα ελεύθερη, προς το καλό, το αγαθό, το ωφέλιμο, την κάθαρση, την τελειότητα, την αγιότητα. Η νηστεία αποτελεί το τέλειο άθλημα, έναν αγώνα που κάνουμε με όλες τις αισθήσεις, με όλη μας την ύπαρξη, για να κερδίσουμε και να απολαύσουμε ουράνια βραβεία.
Γι’ αυτό φίλοι μου… ας ελέγξουμε αυστηρά τη συνείδησή μας κι ας υπάρξουμε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, με τους φίλους μας, με τους συνεργάτες μας, με τον πλησίον μας, με τον ίδιο τον Θεό.
Ας νηστέψουμε αληθινά αποφεύγοντας την κακία, τη δολιότητα, την κατάκριση, τη ζήλεια, τη συκοφαντία, την ειρωνεία, την υποκρισία, το ψέμα και όλα όσα δηλητηριάζουν την ψυχή μας, επηρεάζουν αρνητικά τους αδελφούς μας και αρρωσταίνουν το σώμα μας.
Ας φορέσουμε την πανοπλία του Σταυρού εσωτερικά όχι εξωτερικά επιδεικνύοντας με έπαρση, δυστυχώς, ένα κόσμημα χρυσό ή αδαμαντοκόλλητο που μας κάνει να μεταβάλλουμε το στήθος μας, ενίοτε, σε… συνοικιακό κοσμηματοπωλείο.
Ας μιμηθούμε τον Χριστό με ό,τι αυτό συνεπάγεται κι ας αποκτήσουμε το ήθος του Παύλου για να δοξάζουμε τον Θεό με όλη μας την ύπαρξη.