Μήνυμα ενότητας και ελπίδας από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο στην χειροτονία του νέου Επισκόπου Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας Νεκτάριου.
Στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Νικολάου στο Χαμζάουι του Καίρου τελέστηκε σε μια ιδιαίτερα κατανυκτική ατμόσφαιρα την Κυριακή η χειροτονία του εψηφισμένου Επισκόπου Γκούλου και βορείου Ουγκάντας Νεκταρίου με την πνευματική και μυσταγωγική καθοδήγηση του Πατριάρχη Αλεξανδείας, ο οποίος προεξήρχε της θείας λειτουργίας συμπροσευχούμενος μετά του Αρχιεπισκόπου Σιναίου Δαμιανού και συλλειτουργούντος μετά των μητροπολιτών Γουινέας Γεώργιου, Μέμφιδος και Πατριαρχικού Επιτρόπου Καΐρου Νικοδήμου, Νέας Ιωνίας Γαβριήλ, Φθιώτιδος Συμεών, Καμπάλας Ιερώνυμου, Μπουρούντι και Ρουάντας Ιννοκέντιου, των επισκόπων Τζίντζας και Ανατολικής Ουγκάντας Σιλβέστρου, Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης Προδρόμου και Νικοπόλεως Θεμιστοκλή ο οποίος διακονεί στην Σιέρα Λεόνε. Έψαλαν ο Πρωτοψάλτης της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Ιωάννης Κούντριας και ο Αραβόφωνος ιεροψάλτης Παΐσιος Μπισόι.
Κατά τον χειροτονητήριο λόγο του ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεκτάριος ταξίδεψε τον Μακαριώτατο Πατριάρχη και όλους τους παριστάμενους, στην χώρα που γεννήθηκε και περπάτησε τα πρώτα του βήματα και μιλώντας από καρδιάς είπε, «είμαι γόνος δεκαπενταμελούς οικογένειας πρώην ρωμαιοκαθολικών. Ο Θεός με φώτισε, αξιώνοντάς με να ασπαστώ την Αγιοτάτη Ορθοδοξία μας κατά τα μαθητικά μου χρόνια και στην συνέχεια με την Χάρη του Θεού συντέλεσα ώστε να βαπτιστούν άπαντα τα μέλη της οικογένειάς μου εις το όνομα του Κυρίου του ευλογημένου» Αναφέρθηκε επίσης με στοργική θύμηση για το βαθύ χάραγμα στην ψυχή του από την γνωριμία του με τον Μακαριστό Γέροντα Ιωνά, μέγα φιλέλληνα και ελληνομαθή όπως τον χαρακτήρισε, ο οποίος και τον βοήθησε πνευματικώς και υλικώς να ανοίξει τα φτερά του για το μεγάλο του ταξίδι στην Ελλάδα.
Μίλησε επίσης για την ευγνωμοσύνη που αισθάνεται η καρδιά του προς τον Πανοικτίρμονα Θεό και για την μεγάλη ευλογία και τιμή που όπως είπε δεν την φανταζόταν στην ζωή του καθώς είπε «εγώ ένα φτωχό χωριατόπαιδο από την δοκιμαζόμενη Αφρική ήμουν, όπου πολλά είναι τα σπίτια που στερούνται ηλεκτρικού ρεύματος και τρεχούμενου νερού».
Αναφέρθηκε επίσης σε όλη την πορεία του στους βαθμούς της Ιεροσύνης και μνημόνευσε με ευγνωμοσύνη τον Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδας Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ για την εμπιστοσύνη και την αγάπη που έδειξε στο πρόσωπό του.
Και κλείνοντας τον λόγο του έδωσε υπόσχεση καρδιάς στον Μακαριώτατο Πατριάρχη ότι θα επιχειρήσει με όλες τις δυνάμεις του να υπηρετήσει εμπράκτως τον Χριστό και την κατ’ ομοίωση εικόνα του τον Άνθρωπο για τον οποίον εκείνος πέθανε.
Στην προσλαλιά του ο Μακαριώτατος Πατριάρχης απευθυνόμενος προς τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Νεκτάριο είπε κοιτώντας με ζωηρό βλέμμα και λόγια γεμάτα χαρά και αγάπη ότι «σε γνωρίζω από μικρό παιδί και διέβλεψα εξ αρχής στο πρόσωπό σου την αγάπη για την Ορθοδοξία, αλλά και την αφοσίωσή σου στις παραδόσεις του Ιεραποστολικού μας Πατριαρχείου και τον σεβασμό σου προς τον εκάστοτε Επίσκοπό σου» και συνέχισε λέγοντας ότι «με πολλή αγάπη παρακολουθώ προσωπικώς πολλά χρόνια την κατά Χριστόν πρόοδό σου και χαίρομαι για εσένα όχι μόνο για τον παιδικό σου ενθουσιασμό, αλλά και για την φλόγα της πίστεως σου που καθημερινώς αυξανόταν και έκαιγε με ζήλο τον εσωτερικό σου κόσμο».
Συνεχίζοντας τον λόγο του, ο τόνος της φωνής του Μακαριώτατου άλλαξε αίφνης και κοιτώντας τον στα μάτια με συγκίνηση και πατρική στοργή του είπε ότι στην Αφρική την Ήπειρο του μέλλοντος όπως την χαρακτήρισε, όπου η χάρις του Θεού μας αξίωσε να υπηρετούμε, χρειάζεται «όραμα» και χρειάζεται «πίστη», φωτίζοντας με αυτές τις δύο δυνατές και από καρδιάς λέξεις τον δρόμο που οφείλει να ακολουθήσει στην Αρχιερατική του πορεία.
Του έθεσε εμπρός του τις δυσκολίες αλλά και τους ενδεχόμενους πειρασμούς που μπορεί να συναντήσει από τους ψίθυρους των ψευδαδελφών όπως τους αποκάλεσε, οι οποίοι για «30 αργύρια» θα προσπαθήσουν να τον αποσπάσουν από την Μητέρα Εκκλησία που όπως ανέφερε ο Μακαριώτατος για όλη την Αφρική είναι το Πατριαρχείο της Αλεξανδρείας. Μίλησε επίσης με πόνο καρδιάς για την πολυπόθητη ενότητα της Εκκλησίας και των πιστών ακολουθώντας με τον λόγο του το παράδειγμα θυσίας του Θεοφόρου Αγίου Ιγνατίου που ενώ οδηγούταν όπως χαρακτηριστικά είπε προς την θυσία, βορά των λεόντων, έγραφε επιστολές απευθυνόμενος προς τις Εκκλησίες της Εφέσσου, της Σμύρνης και της Φιλαδέλφειας παρακαλώντας ως γνήσιος μιμητής του Χριστού για ένα μόνο θέμα, την Ενότητα.
Στην συνέχεια κατευθύνθηκε στην κατάμεστη από κόσμο Αίθουσα του Θρόνου όπου ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Θεόδωρος με τον Αρχιεπισκόπου Σιναίου Δαμιανό τον περίμεναν για να του προσφέρουν τα δώρα τους και την ευχή τους για τον νέο του ξεκίνημα.
