ORTHODOXIA.INFO | Σοφία Καρεκλά Τέσσερις ιερείς που έχουν ξεχωρίσει για τη δράση και την προσφορά τους στον συνάνθρωπο τίμησε το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου σε μια εκδήλωση αφιερωμένη στη διακονία των ιερέων.
Ο πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Πλευράκης, ιδρυτής του Ξενώνα Προστασίας Αγάμων Μητέρων του Ιδρύματος Ευαγγελιστής Μάρκος στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, ο πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Παπανικολάου, πατέρας των παιδιών της Κιβωτού του Κόσμου στην Αθήνα, ο αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Λουκατάρης, εμπνευστής του Φάρου του Κόσμου στον Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης και ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ιδρυτής της Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων στο Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης ήταν οι τιμώμενοι ιερείς.
Με πρωτοβουλία του Εργαστηρίου Κοινωνικής Έρευνας της Θρησκείας και του Πολιτισμού του Τμ. Θεολογίας, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης στην αίθουσα τελετών του παλαιού κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ η εκδήλωση με τίτλο “Ανθρώπων Διακονία: Τιμής χρέος προς ιερείς που στέκονται δίπλα στον άνθρωπο”.
Στον χαιρετισμό του, ο κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ κ. Θεόδωρος Γιάγκου τόνισε ότι “το έργο των ιερέων αυτών θα αποτελέσει υπόδειγμα για τις επερχόμενες γενιές. Εχουμε ανάγκη φωτεινών προτύπων που αφιερώνουν χρόνο στη διακονία των ανθρώπων”.
Ο πρόεδρος του Τμ. Θεολογίας ΑΠΘ κ. Παναγιώτης Σκαλτσής επισήμανε ότι “τιμούμε τέσσερις ιερείς που η αγάπη και η μέριμνά τους για τον άνθρωπο τιμά το ράσο που φορούν. Τέσσερις Λευίτες που αναλώνουν τον εαυτό τους στη διακονία του ανθρώπου. Η εκδήλωση αυτή είναι μια προσπάθεια να ανταποδώσουμε στο ελάχιστο ό,τι αυτοί οι άνθρωποι προσφέρουν χρόνια τώρα στην κοινωνία μας”.
Παρουσιάζοντας το έργο του πρώτου τιμώμενου ιερέα π. Κ. Πλευράκη, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμ. Θεολογίας κ. Νίκη Παπαγεωργίου υπογράμμισε πως πρόκειται για “το μοναδικό ίδρυμα στην Ελλάδα που φιλοξενεί τέτοιες περιπτώσεις γυναικών που βιώνουν μοναξιά και εγκατάλειψη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους και χρειάζονται ένα ασφαλές περιβάλλον για να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους”.
Πρόταση για τη λύση του δημογραφικού
Ο π. Κωνσταντίνος Πλευράκης μίλησε για την “ευλογητή σύμπτωση” και οι δύο χειροτονίες του να γίνουν την ημέρα του Ευαγγελιστή Μάρκου, κάτι που το βίωσε ως χρέος απέναντι στον άγιο. Στο τέλος της ομιλίας του, απηύθυνε προς την πολιτεία μια πρόταση για τη λύση του δημογραφικού προβλήματος. “Να θέσει το κράτος με μια απλή νομοθετική ρύθμιση κάθε γυναικα που έχει ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη υπό την προστασία του και να την προσλάβει ως υπάλληλό του για δύο χρόνια. Ταυτόχρονα να καλέσει τα ατεκνα ζευγάρια να καλύψουν τα έξοδα της γέννας και να αναλάβουν τη φροντίδα του παιδιού που θα γεννηθεί”, πρότεινε συγκεκριμένα.
Ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμ. Θεολογίας κ. Χρήστος Τσιρώνης παρουσίασε το έργο του π. Αντωνίου Παπανικολάου, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι “ο π. Αντώνιος μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε για το μέλλον του τόπου μας”. Πρόσθεσε, ακόμη, ότι “η ελεύθερη διακονία προς κάθε άνθρωπο είναι το χαρακτηριστικό της καινής δημιουργίας. Ο Χριστός αναγγέλει μια καινούρια ζωή. Είναι το αρχετυπικό παράδειγμα διακονίας. Η φροντίδα προς τον πάσχοντα άνθρωπο πρέπει να είναι μόνιμο μέλημα της ζωής”.
“Κληρικοί που δεν φοβούνται να μπουν στη λάσπη”
“Η Κιβωτός είναι μια συλλογική προσπάθεια. Εγώ δεν κάνω τίποτα περισσότερο από το χρέος μου. Η τιμή αυτή είναι και για τους εθελοντές μας και για τα παιδιά μας που αγωνίζονται”, δήλωσε, από την πλευρά του, ο π. Αντώνιος Παπανικολάου. Εξήγησε, επίσης, πως γεννήθηκε η επιθυμία για τη δημιουργία της Κιβωτού με σκοπό να βοηθήσει τα παιδιά στην ευρύτερη περιοχή της πρώτης του ενορίας, στον άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος. “Δεν μπορούσα να δεχθώ ότι τόσο κοντά στην πόρτα της κατεξοχήν κιβωτού της σωτηρίας που είναι η εκκλησία χάνονταν τόσες ψυχές σε κάθε είδους παραβατικότητα”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο π. Αντώνιος ανέπτυξε ακόμη τις δράσεις της Κιβωτού και τους στόχους για τη δημιουργία νέων δομών και σε άλλα μέρη της χώρας. Επισήμανε δε ότι “πάντοτε ο κλήρος βρισκόταν κοντά στον λαό, κάνοντας τη δική του αντίσταση απέναντι στην ανισότητα και την κοινωνική αδικία. Υπάρχουν κληρικοί που δεν φοβούνται να μπουν στη λάσπη για να βοηθήσουν τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο, όχι κρινοντάς τα όπως κάνει η κοινωνία”.
Για το έργο του π. Αθηναγόρα Λουκατάρη μίλησε ο επίκουρος καθηγητής του Τμ. Θεολογίας κ. Πέτρος Παναγιωτόπουλος, τονίζοντας ότι “ο π. Αθηναγόρας είναι περιζήτητος στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Βραβεύεται από εθνικούς και διεθνείς φορείς, φανερώνοντας έτσι ότι είναι πολύ δύσκολο να υποτιμήσεις το ράσο όταν αυτό γίνεται έμβλημα έμπρακτης θυσίας”.
“Δενδροπόταμος, ένα μέρος όπου κανείς δεν θέλει να πάει”
Ο π. Αθηναγόρας Λουκατάρης, με το πηγαίο χαμόγελό του, μίλησε για την επιθυμία του από παιδί να γίνει ιερέας, για τους ιερείς που λειτούργησαν ως πρότυπά του αλλά και “για την ανύπαρκτη συμπόνια της εποχής μας, σαν να μην έχουμε ακούσει την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη και την παραβολή της Κρίσεως”.
“Καταλαβαίνουμε την αναγκαιότητα της μοιρασιας αλλά δυσκολευόμαστε να το πράξουμε”, είπε συγκεκριμένα. Μιλώντας για τα παιδιά στον Δεδροπόταμο, τα χαρακτήρισε ως “διαμάντια σκεπασμένα από λάσπες σε ένα μέρος όπου κανείς δεν θέλει να πάει”. Συμπλήρωσε, όμως, πως “όταν δίνεις τις ίσες ευκαιρίες στα παιδιά αυτά, κάνουν θαύματα”. Μίλησε, επίσης, για τις επιτυχίες των παιδιών και για την αγάπη που δέχονται η οποία “τους δίνει δικαίωμα στο όνειρο”.
“Οι άνθρωποι διψούν για αγάπη”
Τον τελευταίο και γηραιότερο τιμώμενο ιερέα της εκδήλωσης, τον π. Γερβάσιο Ραπτόπουλο, παρουσίασε ο καθηγητής του Τμ. Θεολογίας π. Βασίλειος Καλλιακμάνης, υπογραμμίζοντας πως “το έργο του είναι ζωντανό δείγμα θεολογικού λόγου, είναι σαρκωμένη θεολογία”, καθώς έχει επισκεφθεί φυλακές σε 90 χώρες του κόσμου και έχει συμβάλλει στην αποφυλάκιση 16.400 απόρων κρατουμένων.
Απευθυνόμενος στον π. Γερβάσιο, ο π. Βασίλειος είπε ότι “η παρουσία σας περιποιεί τιμή για το τμήμα, το παράδειγμά σας μπορεί να γίνει σπινθήρας στις ευαίσθητες καρδιές των φοιτητών μας αλλά και του ακροατηρίου”. Επισήμανε, ακόμη, πως “με ελάχιστες δυνάμεις δεν μπορούμε να μεταμορφώσουμε την κοινωνία σε παράδεισο αλλά μπορούμε να αποτρέψουμε να γίνει κόλαση”.
Ο π. Γερβάσιος, κλείνοντας τη συγκινητική αυτή εκδήλωση, μίλησε από καρδιάς για τη διακονία 42 χρόνων στους φυλακισμένους. “Η κοινωνία των φυλακισμένων είναι μια κοινωνία τελείως απαξιωμένη από την υπόλοιπη κοινωνία”, δήλωσε χαρακτηριστικά.
Υπογράμμισε την μεγάλη δυσκολία της διακονίας του, λέγοντας ότι “τα ορφανά, οι γέροντες και οι ασθενείς προκαλούν πιο εύκολα τη συμπονιά από ό,τι οι φυλακισμένοι που μπορεί να είναι κακούργοι και βαρυποινίτες, πιο δύσκολα θα ενδιαφερθεί κάποιος για αυτούς”.
“Πιστευώ ότι η αγάπη μπορεί να αλλάξει τον δρόμο κάθε ληστή, κάθε φονιά, μπορεί να αλλάξει την ψυχή του. Οι ανθρώποι αυτοί αλλά και όλη η κοινωνία διψά για αγάπη”, υπογράμμισε, κλείνοντας τον λόγο του.
Σε κάθε έναν από τους τέσσερις ιερείς επιδόθηκε τιμητική πλακέτα από το Τμήμα Θεολογίας για τη σημαντική προσφορά τους στην κοινωνία.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μόσχος Γκουτζιούδης, Τμήμα Θεολογίας ΑΠΘ
