Φαναρίου προς Πατριάρχη Μόσχας: “Καλλιεργήσατε την ει­σβο­λή του φρο­νή­μα­τος της εκ­κο­σμί­κευ­σης στην Εκκλησία”

Ανοιχτή επιστολή προς τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο απέστειλε ο μητροπολίτης Φαναρίου Αγαθάγγελος με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Όπως σημειώνει μέσω αυτής, “κάνατε το λάθος να ταυτιστείτε τόσα χρόνια με την συντηρητική Δύση την οποία σήμερα κατηγορείτε, σε έναν πόλεμο ενάντια στην κοσμικότητα και το Ισλάμ με λάβαρο την ηθική καθαρότητα και τον χριστιανισμό, όπως τα αντιλαμβάνεται η προτεσταντική λογική”, υπογραμμίζει.

Παράλληλα, επισημαίνει πως “καλλιεργήσατε την ει­σβο­λή του φρο­νή­μα­τος της εκ­κο­σμί­κευ­σης στην Εκκ­λη­σί­α, με την οποί­α σβή­νε­ται η πνο­ή και ε­νέρ­γει­α του Α­γί­ου Πνεύ­μα­τος και αντι­κα­θί­στα­ται με το αν­θρώ­πι­νο θέ­λη­μα και την αν­θρώ­πι­νη δρα­στη­ρι­ό­τη­τα που δικαιολογεί ακόμη και τον πόλεμο, την διαίρεση, τον διχασμό, την επιβολή του κράτους του Μεγάλου Αδελφού”, τονίζει.

Αναλυτικά η επιστολή του μητροπολίτη Φαναρίου

Ἁγιώτατε,

Ἡ Ἐκκλησία μας κατά τήν Κυριακή Β΄ Νηστειῶν προβάλλει τήν μορφή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ὑπερασπίσθηκε τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία καί τήν ἀσκητική μέθοδο τῶν Ἡσυχαστῶν.

Ὑπερασπίσθηκε τά πρόσωπα καί τόν ἀσκητικό ἀγώνα μυριάδων εὐλογημένων ὁσιακῶν μορφῶν καί ἀγωνιζομένων γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀνθρώπων. Ἀγωνίσθηκε ὑπέρ τῆς ἀληθείας τοῦ εἶναι καί τοῦ βίου μας.

Διότι, τί δύναται νά σημαίνει τό «εὖ εἶναι» ἐάν αὐτό δέν εἶναι «ἀεί εἶναι»;

Σήμερα πολλοί ὑποκείμενοι στό «εὖ εἶναι» πού τούς ἐξασφαλίζει μία ἡγετική θέση στόν χῶρο τῆς διακονίας τους (ἐκκλησιαστικῆς ἤ πολιτικῆς), καλλιεργοῦν τήν ἔννοια τοῦ ὀπαδοῦ, προβάλλουν τήν ἐξουσία τους ἀπαιτοῦντες τήν ἀπόλυτη ὑποταγή (ὄχι ὑπακοή), ἀγνοοῦν ἠθελημένα τήν ὑπακοή στήν Ἐκκλησία, ἀπογυμνώνουν τήν ἄσκηση ἀπό τήν θυσιαστική ἀγάπη, διαχωρίζουν τούς ἀνθρώπους κατά τόν τρόπο πού ὁ Φαρισαῖος μέ ἀπαξιωτικό μεγαλοϊδεατισμό ἀπέρριπτε τόν μετανοημένο Τελώνη, καί ἀντί νά ἀρθρώνουν λόγο καταλλαγῆς καί εἰρήνης σέ κάθε καλοπροαίρετο ἄνθρωπο θορυβοῦν, φλυαροῦν, ἐνοχοποιοῦν καί φανατίζουν.

Τότε ποῖος χῶρος δίδεται στό Πνεῦμα; Ποῦ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ; Ποῦ ἡ θεολογία; Ποῦ ἡ ἡσυχία; Ποῦ ἡ ἁπλότης; Ποῦ ἡ εἰρήνη; Ποῦ ἡ ἑνότητα;

Σᾶς γράφω μέ πόνο καί σεβασμό ὡς ἕνας ταπεινός Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Ἑλλάδα τῆς ὁποίας τήν Ἐκκλησία ἔχετε διαγράψει ἀπό τά Δίπτυχα.

Ὅμως, σᾶς λέγω, Ἁγιώτατε, ὅτι ἡ ἀναφορά τῶν Ἐκκλησιῶν στά Δίπτυχα ἤ ἡ διαγραφή τους δέν εἶναι μία τυπική, ἀλλά μία οὐσιαστική λειτουργική πράξη, πού καλλιεργεῖ στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων ἀνάλογα τό ἦθος καί τήν ἑνότητα, ἤ τήν ἀποξένωση καί τήν ἐχθρότητα.

Μιά Ὀρθοδοξία, πού, μέ ἀφορμή τόν πόνο καί τόν θάνατο χιλιάδων ἀνθρώπων στόν πόλεμο (Ὀρθόδοξοι ἐναντίον Ὀρθοδόξων), ἔχει ἕναν λόγο ἐξαντλούμενο στόν πειρασμό τῆς ἐπικοινωνιακῆς πολιτικῆς μέ κύριο σκοπό νά μήν ἀναλαμβάνει ἤ νά ἐλαχιστοποιεῖ τίς εὐθῦνες της, ἤ νά θέλει νά ἐπιβάλλει τήν ἐξουσία της, θά πρέπει στό σύνολό της ὡς Ἐκκλησία (κλῆρος καί λαός) νά προβληματιστεῖ γιά τήν αὐθεντικότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας της καί τῆς ἀλήθειας της.

Κάνατε τό λάθος νά ταυτιστεῖτε τόσα χρόνια μέ τήν συντηρητική Δύση, τήν ὁποία σήμερα κατηγορεῖτε, σέ ἕναν πόλεμο ἐνάντια στήν κοσμικότητα καί τό Ἰσλάμ μέ λάβαρο τήν ἠθική καθαρότητα καί τόν χριστιανισμό, ὅπως τά ἀντιλαμβάνεται ἡ προτεσταντική λογική.

Αὐτό τό τίμημα τό πλήρωσε ὁ λαός μας ἀπό τήν ἵδρυση τοῦ Νεοελληνικοῦ Κράτους μέ τήν προτεσταντική ἀντιβασιλεία καί τήν δικτατορία τοῦ 1967 μέ τό γραφικό σύνθημα «ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ».

Ἐσεῖς ἀναδείξατε ὡς ὀμφαλό τῆς γῆς τό «ΡΩΣΙΑ ΡΩΣΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ». Καί τό «εἰς Μίαν, Ἁγίαν Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν» ποιόν ἐν τέλει ἀφορᾶ;

Ἔτσι καλλιεργήσατε τήν εἰ­σβο­λή τοῦ φρο­νή­μα­τος τῆς ἐκ­κο­σμί­κευ­σης στήν Ἐκκ­λη­σί­α, μέ τήν ὁ­ποί­α σβή­νε­ται ἡ πνο­ή καί ἐ­νέρ­γει­α τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος καί ἀ­ντι­κα­θί­στα­ται μέ τό ἀν­θρώ­πι­νο θέ­λη­μα καί τήν ἀν­θρώ­πι­νη δρα­στη­ρι­ό­τη­τα, πού δικαιολογεῖ ἀκόμη καί τόν πόλεμο, τήν διαίρεση, τόν διχασμό, τήν ἐπιβολή τοῦ κράτους τοῦ Μεγάλου Ἀδελφοῦ, γιά νά θυμηθῶ τόν προφητικό George Orwell.

Περιμέναμε νά πεῖτε σέ ὅλο τόν κόσμο πού σᾶς παρακολουθεῖ, πῶς τό Εὐαγγέλιο θά βρεῖ θέση μέσα σέ αὐτή τήν πρωτόγνωρη δοκιμασία τῶν πληγωμένων λαῶν, πῶς θά ἑνώσετε τά διεστῶτα,  νά μᾶς ἐμπνεύσετε τί εἶναι νά πεθαίνουμε καί νά ξαναγεννιόμαστ ε καθημερινά ἐν Χριστῷ, νά κηρύξετε τήν μεγάλη χαρά τοῦ Πάσχα, νά ξεδιπλώσετε τήν δύναμη τῆς Ἀνάστασης.

Θά ἄξιζε, Ἁγιώτατε, νά μᾶς διδάξετε ὅλους, μέ ὅποιο κόστος, ὅτι ὁ ἄνθρωπος, γιά νά ζήσει, καλεῖται νά ἐπιλέξει νά παραμείνει ἄνθρωπος.

Μόνο πού δέν ξέρουμε ἐάν αὐτό ἐντάσσεται στά οἰκουμενικά ἐνδιαφέροντά Σας. 

Μέ σεβασμό καί προσδοκία Σᾶς φιλῶ τό χέρι!

†Ὁ Μητροπολίτης Φαναρίου Ἀγαθάγγελος