Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα εορτάστηκε η μεγάλη Δεσποτική εορτή της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρoς Χριστού στην Πρώτη των Πριγκηποννήσων όπου ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε την Κυριακή 6 Αυγούστου κατά τη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στη φερώνυμη Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της νήσου.
Εκκλησιάστηκε Όμιλος Αρχόντων του Οικουμενικού Θρόνου και ελληνοαμερικανών πιστών από τις ΗΠΑ, ο κ. Θεόφιλος Γεωργάκης, Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη και πλήθος πιστών. Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πανοσιολoγιώτατος Τριτεύων κ. Καλλίνικος. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Παναγιώτατος ευλόγησε κατά την παράδοση τα σταφύλια, τα οποία μετά την απόλυση διένειμε στους πιστούς.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μικρή εορταστική εκδήλωση με “πρωταγωνιστές” τα παιδιά της κατασκήνωσης, κατά την οποία τον Πατριάρχη καλωσόρισαν η κ. Μαρία Αποστολίδου, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Παιδοπόλεως και της Στέγης Εργαζομένης Νεάνιδος και ο Άρχων Πριμικήριος κ. Αδαμάντιος Κομβόπουλος, Διευθυντής της Κατασκήνωσης.
Ο Παναγιώτατος στην ομιλία του, επαίνεσε και ευχαρίστησε όλους όσοι εργάζονται και μοχθούν για την φιλοξενία των παιδιών της Ομογενείας, και εξέφρασε την χαρά του που κατά την πρώτη κατασκηνωτική περίοδο έκαναν τις διακοπές τους, για δεύτερη φορά, παιδιά από την Ομογένεια της Ρουμανίας, ενώ προσεχώς θα φιλοξενηθούν παιδιά από την σκληρά δοκιμαζόμενη Ουκρανία που σήμερα ζουν στην Μητρόπολη Προύσης.
Απευθυνόμενος στα παιδιά ο Πατριάρχης τα συμβούλευσε πατρικά και τα παρακάλεσε να ζήσουν τη ζωή τους κοντά στην Εκκλησία και να τρέφονται με την πίστη και την ελπίδα της. “Να χαίρεσθε τις λειτουργίες, τις εορτές, να βιώνετε το ήθος και τον πολιτισμό της. Να μη λησμονήσετε ποτέ ότι η πίστη στον Χριστό είναι πηγή ελευθερία, δημιουργικότητας, ανθρωπιάς, χαράς, ατελείωτων χαρισμάτων”, τόνισε ο Παναγιώτατος και στη συνέχεια αναφέρθηκε στην συμβουλή που του είχε δώσει κατά την εις διάκονο χειροτονία του, στις 13 Αυγούστου 1961, ο Μητροπολίτης που τον χειροτόνησε και πνευματικός του πατέρας, τότε Ίμβρου και Τενέδου Μελίτων, ο οποίος χρησιμοποιώντας τα λόγια της Ευαγγελικής περικοπής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, τον προέτρεψε να μη βλέπει, να μην ακολουθεί κανέναν άλλο στη ζωή του, παρά μόνον τον Ιησού. “Όλη η ζωή μας ήταν προσπάθεια να εφαρμόσουμε αυτήν την προτροπή του Γέροντά μας”, πρόσθεσε ο Παναγιώτατος.
Στη συνέχεια, εξέφρασε την χαρά του για την παρουσία του ομίλου Αρχόντων Οφφικιαλίων της Μ.τ.Χ.Ε., και άλλων προσκυνητών από τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο μίας πρωτοποριακής πρωτοβουλίας που έθεσε υπό την αιγίδα του το Τάγμα των Οφφικιαλίων του Αποστόλου Ανδρέα, προκειμένου να ενισχύσουν τους δεσμούς της νεολαίας της Ομογένειας των ΗΠΑ με το σεπτό Κέντρο της Μητρός Εκκλησίας. Για τον σκοπό αυτό πέντε νέοι και νέες ταξίδεψαν μαζί τους από την Αμερική, και έγιναν δεκτοί από τον Παναγιώτατο, την περασμένη Παρασκευή, 4 Αυγούστου, με τον οποίο είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν θέματα που τους απασχολούν και να λάβουν την Πατριαρχική ευλογία του και τις πατρικές ευχές του.
Απευθυνόμενος προς τους προσκυνητές από τις ΗΠΑ, ο Παναγιώτατος, εξέφρασε την χαρά του για την παρουσία τους και τους ζήτησε όταν επιστρέψουν στην Αμερική, να μεταφέρουν στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ελπιδοφόρο, “τον νέο, δυναμικό και εργατικότατο Ποιμενάρχη τους”, στους υπολοίπους Άρχοντες, με επί κεφαλής τον Άρχοντα Δρ Αντώνιο Λυμπεράκη, στις Κοινότητές τους, και σε όλη την προσφιλή ομογένεια, “την στοργή, την ευλογία, την αγάπη όλων μας από την Κωνσταντινούπολη, με επικεφαλής τον Πατριάρχη”.
Ο Παναγιώτατος συνέχισε, “Σας σκεπτόμεθα, Άρχοντες και αγαπητοί προσκυνηταί από την Αμερική, σας ευγνωμονούμε για ό,τι σκέπτεσθε και πράττετε για το Οικουμενικό μας Πατριαρχείον, υπολογίζουμε σε εσάς και την υποστήριξή σας. Γνωρίζετε ότι οι πολιτικές συγκυρίες συρρίκνωσαν την Ομογένεια της Κωνσταντινουπόλεως, μείναμε πολύ λίγοι, αλλά όπως έλεγε ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, “και αμέτρητοι!”. Λίγοι και αμέτρητοι. Γιατί μαζί με εμάς είναι και οι ψυχές αναριθμήτων ομογενών που έζησαν σε αυτά τα μέρη, γύρω από το Κέντρο της Ορθοδοξίας, γύρω από το Πατριαρχείο μας, το οποίο, παρ’ όλες αυτές τις εξωτερικές αλλαγές και συνθήκες, επιμένει να ζει, να ακτινοβολεί σε όλη την Οικουμένη, 17 ολόκληρους αιώνες είμαστε εδώ και δεν μπορεί να μας μετακινήσει κανείς”.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Πατριάρχης ευχαρίστησε και πάλι τον Διευθυντή της Κατασκηνώσεως και το Δ.Σ. της Παιδοπόλεως για το έργο που προσφέρουν, καθώς και όλους τους επωνύμους και ανώνυμους δωρητές, που στηρίζουν την λειτουργία της, και καλωσόρισε με θερμούς λόγους το νέο Πρόξενο της Ελλάδος Εντιμ. κ. Γεωργάκη.
Βιώνουμε τον αποτρόπαιο και ατελείωτο μέχρι στιγμής πόλεμο στην Ουκρανία
Την παραμονή της εορτής, ο Παναγιώτατος χοροστάτησε κατά τον Μέγα Εσπερινό στην πανηγυρίζουσα Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη νήσο Αντιγόνη των Πριγκηποννήσων.
Ο Παναγιώτατος στην ομιλία του, αφού αναφέρθηκε στο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, σημείωσε πως, “η αποστολή εκάστου εξ ημών δεν είναι απλώς και μόνον η θεωρία και η απομόνωσι, η βίωσις της μεταμορφώσεως στη δική μας ζωή, αλλά και η μετάδοσίς της στον πλησίον. Αυτό είναι και το μήνυμα και συνάμα η πρόσκλησι της σημερινής εορτής προς την Εκκλησία: κατά την σύγχρονη εποχή μας των ραγδαίων μετασχηματισμών, παντός είδους και πάσης φύσεως, απευθύνεται η αγωνιώδης έκκλησι προς την Εκκλησία να μεταμορφώση τον κόσμο.
Προκειμένου, όμως, να επιτύχη η Εκκλησία εις την αποστολή της αυτή και να ζήση ο κόσμος μας την αληθινή εν Χριστώ μεταμόρφωσι, αναβοώντας μαζί με τον Πέτρο «καλόν εστιν ημάς ώδε είναι», πρέπει να εμφανισθή και η Εκκλησία «εν ετέρα μορφή», ως η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως την ονομάζουμε στο Σύμβολον της Πίστεως. Και δεν αναφερόμεθα εδώ μόνον εις την αναγκαιότητα του διαχριστιανικού διαλόγου «υπέρ της των πάντων ενώσεως», αλλά κυρίως εις τα καθ᾽ ημάς, εις την ευστάθειαν της Ορθοδοξίας. Ποία είναι η εικόνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας σήμερα; Ποία είναι η κοινή μαρτυρία και διακονία της στον σύγχρονο κόσμο;
Βιώνουμε τον αποτρόπαιο και ατελείωτο μέχρι στιγμής πόλεμο στην Ουκρανία, όπου Ορθόδοξο κράτος μάχεται, με τις πατρικές και Πατριαρχικές ευλογίες της επισήμου Εκκλησίας, ένα άλλο αδελφό Ορθόδοξο λαό. Και καταλαβαίνετε ότι εννοώ εδώ τον Πατριάρχη της Ρωσσίας Κύριλλο, ο οποίος ευλογεί με τα δύο χέρια του αυτόν τον αποτρόπαιο, διαβολικό πόλεμο, αντί να τον καταδικάσει. Ζούμε την παρά πάσαν έννοιαν εκκλησιαστικής νομιμότητος εισπήδησι μιάς Ορθοδόξου Εκκλησίας, και πάλι της Ρωσσικής Εκκλησίας, στο κανονικό έδαφος παλαιφάτου Πατριαρχείου της Ανατολής, στην Αφρική, που είναι έδαφος της δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Γευόμεθα επί σχεδόν πέντε χρόνια την αχαριστίαν και την αγνωμοσύνην διά της μονομερούς διακοπής κοινωνίας από μέρους θυγατρός Εκκλησίας, όχι βεβαίως διά λόγους δογματικούς, αλλά σαφώς για λόγους γεωοπολιτικής σκοπιμότητος, ενδεδυμένους, μάλιστα, εσχάτως με το περίβλημα ασυνάρτητων και προσβλητικών κατηγοριών εναντίον της Μήτρος Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, κατηγοριών περί «εκκλησιολογικής αιρέσεως»! Άπαγε της βλασφημίας! Αυτοί που τα λένε αυτά τα πράγματα εις βάρος του Πατριαρχείου μας ας δουν, όπως λέγει το Ευυαγέλιον, την δοκόν που είναι μέσα στον οφθαλμόν τους και ας αφήσουν το ιδικόν μας κάρφος, που είναι πολύ μικρότερον, εάν υπάρχει καθόλου, απέναντι στην δική τους την δοκό που τους έκανε να μην βλέπουν την πραγματικότητα.
Εις τους ανωτέρω θεολογικώς αστηρίκτους, εκκλησιολογικώς αβασίμους και κανονικώς ανερείστους ισχυρισμούς, η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, η Εκκλησία του Σταυρού, η Εκκλησία της Αναστάσεως, η Εκκλησία της Μεταμορφώσεως, συνεχίζει ακλόνητη να ορθοτομή τον λόγον της αληθείας και να εκπέμπη από το ταπεινό αλλά αειφεγγές Φανάρι Θαβώρειο φως, αγογγύστως υπομένουσα «εμπτυσμούς και μάστιγας και κολαφισμούς και Σταυρόν» διά την σωτηρίαν των ηγαπημένων τέκνων της από περάτων έως περάτων της οικουμένης, από της μεγαλυτέρας θυγατρός αυτής Εκκλησίας της Ρωσσίας έως και της νεωτέρας εκείνης της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Η αγάπη της Μητρός Εκκλησίας ουδέποτε εκπίπτει!”
Στην ομιλία του συνεχάρη την υπό τον Εντιμολ. Άρχοντα της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Αντώνιο Παριζιάνο νέα Εκκλησιαστική Επιτροπή της Κοινότητας και ευχήθηκε “εύκαρπον έργον και καλήν δύναμιν στα ευθυνέμφορτα καθήκοντά της, πάντοτε υπό την καθοδήγησιν και την πατρικήν συμπαράστασιν του ποιμενάρχου σας αδελφού αγίου Πριγκηποννήσων ”.
Προηγουμένως, τον Παναγιώτατο καλωσόρισε ο κ. Αντώνης Παριζιάνος, ο οποίος αναφέρθηκε στις ποικίλες δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει η νέα Εφοροεπιτροπή της ολιγαρίθμου Κοινότητος της Αντιγόνης για την συντήρηση και διαφύλαξη της Κοινοτικής περιουσίας.
Μετά τον Εσπερινό ο Παναγιώτατος τέλεσε Τρισάγιο στο παρακείμενο Κοιμητήριο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των μακαριστών ποιμεναρχών των Πριγκηποννήσων, των εφημερίων της Κοινότητος και των κεκοιμημένων κατοίκων της νήσου.