Προς
τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες και τον ευσεβή λαό
της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου
Αγαπητά της Τοπικής Εκκλησίας μας παιδιά,
Με βαθειά συγκίνηση επικοινωνούμε μαζί σας, για να σας εκφράσομε με όλη την πατρική μας αγάπη τα αισθήματα που διακατέχουν την ψυχή μας καθώς καλούμαστε όχι απλά να εορτάσομε τα Χριστούγεννα με κοσμικό ήθος αλλά ζώντας ουσιαστικά στο αληθινό πνεύμα τους.
Και πάλι αυτήν την μεγάλη ημέρα η Εκκλησία μας μάς καλεί στον συνεορτασμό των Χριστουγέννων, που δεν έχει σχέση με το συναισθηματικό διάκοσμο, με το χρυσό τους επετειακό περιτύλιγμα, αλλά που έχει αναφορά σε μια πραγματικότητα που συνέβη μεν σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο άπαξ, αλλά και που συμβαίνει διαρκώς μέσα στην Εκκλησία μας και ζητά να την ψηλαφήσομε, να την αγγίξομε, να την αισθανθούμε, να την δεχθούμε, να την αγαπήσομε, να εναρμονίσομε τη ζωή μας σ᾿ αυτήν ως αληθινοί χριστιανοί, ως άνθρωποι του Χριστού κυριολεκτικά.
Επιτρέψτε μας να σας κοιτάξομε στα μάτια και να ζητήσομε από όλους μια ειλικρινή αυτοκριτική. Να διερευνήσομε τα μύχια της καρδιάς μας και να δούμε πόσο πραγματικά χριστιανοί είμαστε, πόσο αληθινοί μαθητές και ακόλουθοί Του, πόσοι από εμάς κατανοούν το επίκεντρο αυτής της Εορτής και απαντούν στον εαυτό τους το ερώτημα· «τι ήλθε πραγματικά να κάμει ο Χριστός στη γη μας;». Φοβούμαι πως πολλοί δεν το γνωρίζομε ακόμη και ίσως κάποιοι Τον ακολουθούμε σχεδόν μηχανικά, θρησκειοποιημένα αλλά όχι εκκλησιαστικά, η κάποιοι άλλοι Τον αρνούμαστε με μεγάλη ευκολία, κομπάζοντας μάλιστα για τον αθεϊσμό μας.
Ο Απόστολος Παύλος, αιώνες πριν, το έγραφε στον Πρωτεπίσκοπο της Αποστολικής μας Εκκλησίας, της Εκκλησίας της Κρήτης, σε μια επιστολή του, την οποία οι Κρήτες θα έπρεπε να την γνωρίζομε από στήθους. Και αυτό ίσως αρκεί να ειπωθεί για να το ξανακούσομε όλοι σήμερα, να βγάλομε τα συμπεράσματά μας και να λάβομε το σωτήριο μήνυμα για την ανθρωπότητα ολόκληρη και για τον καθένα μας υποκειμενικά.
Τόνιζε λοιπόν ο Παύλος στον Τίτο χαρακτηριστικά αυτό που σε μετάφραση ακολουθεί: «Ήμεν γαρ ποτε και ημείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι…», «ήμασταν, δηλαδή, κάποτε και εμείς μωροί και αναίσθητοι, απειθείς και πλανεμένοι, μακριά από τον Θεό, υποδουλωμένοι σε αμαρτωλές επιθυμίες και ηδονές, και περάσαμε τον καιρό μας βυθισμένοι στην κακία και τον φθόνο, μισητοί από τους άλλους και μισώντας ο ένας τον άλλο. Όταν όμως φανερώθηκε η αγαθότητα και η φιλανθρωπία του Σωτήρα μας Θεού, όχι από τα έργα της δικαιοσύνης που δήθεν κάναμε εμείς, αλλά κατά το πολύ έλεός Του, μας έσωσε δια μέσου του Βαπτίσματος, του λουτρού αυτού της αναγεννήσεως και της ανακαινίσεως που χαρίζει το Άγιο Πνεύμα … Και αυτό για να δικαιωθούμε με τη σωτήρια Χάρη Εκείνου και να γίνομε κληρονόμοι της αιώνιας ζωής, σύμφωνα με την χαρμόσυνη ελπίδα που ο Ίδιος μας έχει δώσει» (Τίτ. γ΄ 3-7).
Αυτό λοιπόν σημαίνει Χριστούγεννα. Γι᾿ αυτό είναι Γιορτή χαράς και ελπίδας. Γιορτή αγάπης. Γιατί ο Χριστός ήλθε για να αναπλάσει τη φύση μας, ήλθε για να μας βάλει ξανά στον Παράδεισο, στη σχέση, από την οποία απομακρυνθήκαμε με δική μας υπαιτιότητα, ήλθε για να μας υψώσει και να μας τοποθετήσει δίπλα Του. Ήλθε γιατί μας αγάπησε πολύ, με μια αγάπη που υπερβαίνει κάθε εμπόδιο και που μας μαθαίνει πώς να αγαπούμε και εμείς πραγματικά. Μόνο τότε εορτάζομε αληθινά τα Χριστούγεννα, όταν τα κατανοούμε ως Γιορτή της Αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, ο οποίος χρειάζεται να δεχθεί πρώτα και να ενστερνισθεί αυτήν την αγάπη και έπειτα, αφού την βάλει στη ζωή του, να την προσφέρει χαριτωμένα, απλά και ταπεινά στον κάθε αδελφό του συνάνθρωπο, όποιος κι αν είναι, ό,τι κι αν είναι, από όπου κι αν είναι αυτός.
Ο Χριστός της Εκκλησίας, που διασχίζει την ιστορία, που ξεπερνά όρια και σπάζει δεσμά, μας βγάζει από την μοναξιά μας, μας απαλάσσει από τον πειρασμό των διαιρέσεων και των ομαδοποιήσεων και μας ζητά εφέτος, για μια ακόμη φορά στην εκκλησιαστική μας ζωή, να περάσομε όχι απλά «καλά Χριστούγεννα», αλλά αληθινά Χριστούγεννα με νόημα και ουσία.
Αυτή είναι και η δική μας ταπεινή ευχή και προσευχή για όλα τα πνευματικά μας παιδιά, για όλους εσάς που συναποτελείτε την αγία οικογένεια της Εκκλησίας των Ρεθυμνίων. Να έχετε υγεία και δύναμη ψυχής για να συνεχίζετε όμορφα τον δρόμο της ζωής προσλαμβάνοντας την αγαπητική κίνηση του Θεού, που ταπεινώθηκε για τον άνθρωπο, και κάνοντάς την δική σας κίνηση προς την ευεργετική αυτογνωσία, προς τις εικόνες Του στα πρόσωπα των ελαχίστων αδελφών, προς την Εκκλησία Του, προς τον Ίδιο τελικά.
Με αυτές τις σκέψεις, σας ευχόμαστε από καρδιάς καλή συνέχεια στον πνευματικό σας αγώνα και σας ασπαζόμαστε εόρτια με την αγάπη της Αγάπης μας, του «Γεννηθέντος δι᾿ ημάς» Χριστού μας. Χρόνια πολλά, γεμάτα από Εκείνον, με τόσες ευλογίες Του που να μην τις αντέχομε.
Ο Επίσκοπός σας
† Ο Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Ευγένιος
Από την Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου
