Στην παρουσίαση Αφιερωματικού Τόμου του Πολιτιστικού Κέντρου της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με τίτλο: «Οι δυνάμεις αστυνόμευσης του Ελληνικού Κράτους στο μετέωρο βήμα τους προς τη Μικρά Ασία. Αφετηρίες, πρωταγωνιστές και κατακτήσεις (1919 – 1922)» παρέστη σήμερα το απόγευμα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής και παρέστησαν, επίσης, ο Μητροπολίτης Σάμου κ. Ευσέβιος, Υπουργοί, πολιτικοί, εκπρόσωποι των κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Πρέσβεις, ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, Γενικοί Γραμματείς. Τον Αρχιεπίσκοπο συνόδευε ο Αρχιδιάκονος Ιωάννης Μπούτσης.
Μετά τους επίσημους χαιρετισμούς μίλησαν ο Γεράσιμος Καραμπελιάς, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και πρόεδρος του ΠΟΚΕΑ και ο Ιάκωβος Μιχαηλίδης, καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ. Αποσπάσματα από τον αφιερωματικό τόμο ανέγνωσε ο συγγραφέας και ηθοποιός Κώστας Κρομμύδας. Την εκδήλωση συντόνιζε η δημοσιογράφος Βίκυ Φλέσσα.
«Οι δυνάμεις αστυνόμευσης του ελληνικού κράτους στο μετέωρο βήμα τους προς τη Μικρά Ασία. Αφετηρίες, πρωταγωνιστές και κατακτήσεις (1919-1922)» του Θανάση Χρήστου, Καθηγητή Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, είναι μία Έκδοση του έτους 2022 από το Πολιτιστικό Κέντρο της Ελληνικής Αστυνομίας και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Το έτος 2022 σε άμεση εγγύτητα με το 2021 και ιδεολογική συνάφεια με τις απαρχές της θεσμικής χειραφέτησης και λειτουργίας της πρώτης ελληνικής κρατικής οντότητας έρχεται να αναδείξει έναν άλλο κομβικό σταθμό της διαρκούς αυτής επαναστατικής εγρήγορσης του «καταπεπτωκότος γένους» του Ελληνισμού. Έναν εμβληματικό σταθμό, που σχετίζεται με το εθνικά προσδοκώμενο των απανταχού αλύτρωτων Ελλήνων που διαβιούσαν εντός των ορίων, και όχι μόνο, της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης οθωμανικής επικράτειας, να ενταχθούν εθελούσια και συνειδητά στον κεντρικό κορμό του νεοπαγούς ελληνικού κράτους.
Έτσι, έναν αιώνα μετά το ξέσπασμα του 1821 που προκάλεσε κρουνούς αίματος, έφθασε ο Σεπτέμβριος του 1922, που απαίτησε εκ νέου την καταβολή υψηλού φόρου ελληνικού αίματος στα κράσπεδα της μικρασιατικής χερσονήσου, ακυρώνοντας με δραματικό τρόπο στον κόρφο και την προκυμαία της Σμύρνης το όραμα της Μεγάλης Ιδέας. Της ευρύχωρης και πολλά υποσχόμενης πολιτικής συσσωμάτωσης του μείζονος Ελληνισμού, που εμπνεύσθηκε και διετύπωσε με δυναμισμό, πάθος και επινοητικότητα ο πρώτος κοινοβουλευτικά εκλεγμένος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ιωάννης Κωλέττης, στην ιστορική του ομιλία στις 14 Ιανουαρίου 1844, ενώπιον του σώματος της Εθνοσυνέλευσης.
Αυτό ακριβώς το κεφάλαιο του μακραίωνου Μικρασιατικού Οράματος, που ο Ελληνισμός πέτυχε να πραγματώσει εκεί στο μεταίχμιο των ετών 1919-1922 ερευνάται σε βάθος και αποτυπώνεται με γλαφυρότητα και ακρίβεια μέσα από τις φωνές των ιστορικών τεκμηρίων αλλά και από τα έργα των ίδιων των πρωταγωνιστών, που βρέθηκαν ως ενσυνείδητοι λειτουργοί και πιστοί θεματοφύλακες των μηχανισμών και των δυνάμεων αστυνόμευσης του ελληνικού κράτους στο μετέωρο βήμα τους στη μικρασιατική ενδοχώρα.
