Author : Ι.Μ. Γουμενίσσης

Συμφωνία ειρήνης ή κοροιδία της ειρήνης και εμπαιγμός της ιστορίας; Το Σκοπιανό δεν θα πάψει να αποτελεί μαχαιριά στα υπογάστρια της εθνικής μας πορείας, εκτός

Ἔκφραση τῆς ἐκκλησιαστικῆς πληρότητας ἡ Ἀναστάσιμη λειτουργική σύναξη σέ ὅλη τήν Ὀρθοδοξία, κοινωνούμενη καί ἐπιδοτούμενη ἀπό ὅλους τούς κληρικούς και λαϊκούς τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου γῆς.

Τό σκηνικό τῆς διακοινωνούμενης ἐπικαιρότητας γέμισε ἀπό προκλήσεις, βαρύτερες κι ἀπό τήν κρίση πού μᾶς περισφίγγει. Οἱ ἀγωνίες πολεμοῦν ἀσυμβίβαστα τίς ὑπομονές μας.

Παρόλο πού πλεονάζουν οἱ Ἐκκλησίες καί τά Προσκυνήματα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, σέ κάθε γωνιά τῆς πατρίδας μας, “μεγαλύνεται” κυριολεκτικά καί ἡ ὄμορφη Παιονική Γουμένισσα, ὅπου

Γιά τόν μακαριστό μας Γέροντα Μητροπολίτη Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου κυρόν Προκόπιο ἀντί στεφάνου στήν τετιμημένη ἐπισκοπική του ἀκεραιότητα

Σίγουρα ἡ μόνη τέλεια εὐκαιρία ποιμαντορικῆς προσφορᾶς σέ μικρούς καί μεγάλους εἶναι ὁ λειτουργικός χῶρος καί χρόνος, “ἡ λειτουργία τῆς εὐχαριστίας τοῦ Θεοῦ”.

Τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων κατά τήν ὁποία συνέπεσε νά ἑορτάζει καί ὁ ναός τῆς Παναγίας τῆς ἐπονομαζομένης «Ἄξιόν ἐστιν» στήν Ἀξιούπολη, ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε

Ἡ παγκοσμιότητα ὑποτίθεται πώς σχεδιάζει ἕνα ἀσφαλέστερο καί δημιουργικότερο “αὔριο”. Κι ὅμως συνεχῶς ἀνά τόν κόσμο βλέπουμε μπροστά μας πολέμους καί ἀκαταστασίες καί μάχες καί

Ἡ καθιερωμένη ἀπό πολλῶν ἐτῶν διοργάνωση Διασυμμαχικῆς μνήμης ἀπό τόν Α΄ Π.Π. γιά τήν πρώτη Κυριακή τοῦ Ὀκτωβρίου, 100 χρόνια ἀπό τόν πρῶτο παγκόσμιο πόλεμο,

Κάτι ἀνάμεσα στόν ἐνταφιασμό τοῦ Ἄχραντου Νεκροῦ (τῆς ἄκρας ταπείνωσής Του) καί στήν μεταναστάσιμη Πεντηκοστή τοῦ Ἄλλου Παρακλήτου, ἔζησε μιά συνοριακή ἐνορία. Στό κλείσιμο τῆς