Στο Ναό της Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως, εκεί μέσα που ξεκίνησε τα πρώτα του ιερατικά βήματα, ιερούργησε σήμερα ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ. Ιερεμίας. Μέσα στην κατανυκτική ατμόσφαιρα, της μετά Χριστού Γεννήσεως περιόδου, εορτάστηκε επίσης η μνήμη του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, παρεκκλήσιο του οποίου βρίσκεται στο Ναό.
Στην ομιλία του ο κ. Ιερεμίας μίλησε με ανάμεικτα συναισθήματα, αφενός γιατί με την απουσία του από την μητροπολιτική του περιφέρεια για να τελέσει τη Θεία Λειτουργία στην Ηλιούπολη, οι κάτοικοι των χωρίων στερήθηκαν την επικοινωνία μαζί του. Από την άλλη όμως δεν έκρυψε τη μεγάλη του συγκίνηση, που μετά από 46 χρόνια επέστρεψε στον Ναό όπου έκανε τα πρώτα του ιερατικά βήματα.
Αναφέρθηκε στη διαφορά των κατοίκων των Αθηνών με εκείνων της επαρχίας, που δεν έχουν την δυνατότητα να λαμβάνουν το Χριστό με την ίδια ευκολία, λόγω έλλειψης ιερέων. Μάλιστα μετέφερε χαρακτηριστικά την κραυγή αγωνίας των κατοίκων εκεί που του έλεγαν: “Θα τουρκέψουμε. Δεν έχουμε δασκάλους, δεν έχουμε ιερείς”.
Τέλος, προέτρεψε το εκκλησίασμα “εσείς που ήρθατε σήμερα στην Εκκλησία, αν σας ρωτήσει κανείς από κείνους που δεν έρχονται, “τι καταλάβατε;” πέστε τους “είδαμε ο φως το αληθινόν”!
Ο προϊστάμενος του Ναού π. Σεραφείμ Δημητρίου, ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη για την τιμητική του παρουσία στο Ναό, τον οποίο διακόνησε. Λίγο πριν την απόλυση τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο θεμελιωτή και για χρόνια επίσκοπο του Ναού, μακαριστό Μητροπολίτη Φωκίδος Χρυσόστομο (Βενετόπουλο), αλλά και στον αοίδιμο Στέφανο Φούντα, κατά σάρκα πατέρα του Μητροπολίτου Ιερεμία, τον οποίο και δεν γνώρισε ο ίδιος, αφού έπεσε ως ήρωας της πατρίδος μας στο Αλβανικό μέτωπο στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Φωκίδος κυρός Χρυσόστομος, κατά κόσμον Γεώργιος Βενετόπουλος, συνδέεται με την ενορία της Αγίας Μαρίνας Ηλιουπόλεως, αφού στις 7/1/1962 θεμελιώνει τον νέο ναό της ενορίας. Χωρίς να το γνωρίζει έπηξε τον θεμέλιο λίθο στον ναό τον οποίο θα εκκλησιάζοταν στην συνέχεια οι άνθρωποι εγκατέλειπαν την ορεινή και άγονη μελλοντική του επαρχία της Φωκίδος, εγκαθιστάμενοι επί το πλείστον στην επίσης ορεινή περιοχή της Αγίας Μαρίνας, όπου έχει να επιδείξει ανάμεσα στους φτωχούς κατοίκους της, μια ισχυρή παροικία Φωκιδέων.
