“Το θρησκευτικό αίσθημα είναι βαθιά ριζωμένο στις συνειδήσεις των πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών και δεν ξεριζώνεται με κανέναν τρόπο”, τονίζει σε μήνυμά του για τον φετινό – ιδιαίτερο – εορτασμό των Θεοφανείων ο μητροπολίτης Βρυούλων, Παντελεήμων.
Ο κ. Παντελεήμων, αφού εξηγεί τι ακριβώς γιορτάζουμε την μεγάλη αυτή μέρα για την Εκκλησία, σημειώνει με νόημα πως “αν το εγνώριζαν, δεν θα έπαιρναν την απόφαση να είναι κλειστοί οι Ναοί την ημέρα των Θεοφανίων και δεν θα τοποθετούσαν την Εκκλησία στην ίδια κατηγορία με τα κομμωτήρια, τα κέντρα αισθητικής, τα βιβλιοπωλεία, το ψάρεμα και το κυνήγι”.
Ακολουθεί ολόκληρο το μήνυμα του μητροπολίτη Βρυούλων
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Περάσαμε το Άγιο Δωδεκαήμερο εν μέσω Πανδημίας και κάτω από τας γνωστάς συνθήκας. Όμως, τα όσα ζήσαμε, ακούσαμε και ακούμε από τις παραμονές των Θεοφανείων μέχρι σήμερα, με υποχρεώνουν, γέρων Αρχιερεύς καθώς είμαι, να πω, τί είναι για την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία τα Θεοφάνεια.
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ!!!
Ο Θεός στον οποίο πιστεύουμε είναι Τριαδικός. Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Τριάδος η Φανέρωσις είναι τα Θεοφάνεια.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός βαπτίζεται είς τον Ιορδάνην. Από τους ουρανούς ,η φωνή του Θεού Πατρός βεβαιώνει: “Ούτος ,ο Βαπτιζόμενος, είναι ο Υιός μου ο αγαπητός”. Το Άγιον Πνεύμα, το τρίτον πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, “εν είδει περιστεράς κατερχόμενον εκ των ουρανών”, βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.
Μετά την Θεία Λειτουργία των Θεοφανείων, είς τον Αγιασμόν, ο ιερεύς εύχεται είς τον Υπεράγαθο, Παντοδύναμο, Παντεπίσκοπο, Αόρατο και Ακατάληπτο Θεό. Τον Θεό που είναι ο δημιουργός του παντός και το Πνεύμα Του το Άγιο, που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο και τον ευχαριστεί, για όσα έκανε και κάνει για μας τους ανθρώπους, ενώ δηλώνει τι είναι για μας τους πιστούς, η ημέρα των Θεοφανείων.
Είναι η ημέρα που η Χάρις του Αγίου Πνεύματος ευλογεί και αγιάζει τα ύδατα. Είναι η ημέρα που συνεορτάζουν οι άγγελοι με τους ανθρώπους. Η ημέρα που τα νερά του Ιορδάνου μετατρέπονται σε θεραπευτικά φάρμακα, με την παρουσία Του Θεού. Είναι η ημέρα που ο άνθρωπος αισθάνεται έντονα την αγάπη και την επιείκεια του Θεού στις ενοχές του, καθώς ξανάνοιξε η πόρτα του Παραδείσου για τον πραγματικά πιστό στο Θεό άνθρωπο, τον μετανοιωμένο αμαρτωλό άνθρωπο αλλά και για όλη την πιστεύουσα ανθρωπότητα, που πιστεύει ότι μπορούμε να ξαναγίνουμε κάτοικοι και μέλη της Βασιλείας Του Θεού που δεν έχει τέλος. Είναι η ημέρα που τρέμουν και αυτές ακόμη οι πνευματικές δυνάμεις των Αγίων Αγγέλων, γιατί ο Θεός που έγινε άνθρωπος, ο Θεός που είναι γεμάτος αγάπη και έλεος δεν μπορούσε να βλέπει το ανθρώπινο Γένος να ζει κάτω από την τυραννία του Διαβόλου.
Το νερό που ευλογεί ο Ιερεύς με τον Τίμιο Σταυρό, γίνεται δώρο Αγιασμού, συγχωρητήριο αμαρτημάτων, φάρμακο που καταπολεμά τα μικρόβια των ασθενειών, “αλεξιτήριο” όπως το ονομάζει η Εκκλησία. Αυτόν τον αγιασμό καταλύουν μετά από νηστεία οι πιστοί. Με αυτόν αγιάζουν τα σπίτια τους και εύχονται για την υγεία που χαρίζει στον άνθρωπο η Χάρις Του Θεού.
Αυτό είναι τα Θεοφάνεια. Αν το εγνώριζαν, δεν θα έπαιρναν την απόφαση να είναι κλειστοί οι Ναοί την ημέρα των Θεοφανείων και δεν θα τοποθετούσαν την Εκκλησία στην ίδια κατηγορία με τα κομμωτήρια, τα κέντρα αισθητικής, τα βιβλιοπωλεία, το ψάρεμα και το κυνήγι. Εκτός εάν γι’ αυτούς Θεοφάνεια είναι μόνο η παράδοση της κατάδυσης του Σταυρού στη θάλασσα για να Αγιαστούν τα νερά και η προσπάθεια των κολυμβητών, στο ποιός θα ανασύρει τον Σταυρό πρώτος, για να ακουστούν οι επευφημίες και τα χειροκροτήματα από όσους δεν πήγαν στην Εκκλησία για να Αγιαστούν, παρά μόνο στις παραλίες για διασκέδαση.
Αδερφοί μου•
Το θρησκευτικό αίσθημα είναι βαθιά ριζωμένο στις συνειδήσεις των πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών και δεν ξεριζώνεται με κανέναν τρόπο. Όμως ο πιστός πληγώνεται, όταν βλέπει, ενώ ζεί σε ένα Ορθόδοξο Χριστιανικό κράτος με τη Χριστιανική Ορθόδοξη θρησκεία, συνταγματικά κατοχυρωμένη, να βάλεται η πίστη του Ορθοδόξου Λαού εκ των έσωθεν.
Η Εκκλησία πάντοτε υποδειγματικά τηρεί τους Νόμους του Κράτους. Πολύ περισσότερο γιατί το Κέντρο της Χριστιανικής διδασκαλίας κατά το παράδειγμα του Κυρίου είναι η αγάπη. Η αγάπη προς τον πλησίον. Επομένως η Εκκλησία που διδάσκει την αγάπη στον συνάνθρωπο, δεν μπορεί να αγνοεί τα μέτρα της πολιτείας για την Πανδημία που ζούμε, μέτρα που προφυλάσσουν την υγεία των συνανθρώπων μας.
Όμως ζητά σεβασμό προς τον θεοσύστατο θεσμό που είναι η Εκκλησία, η οποία αιώνες τώρα επιζεί, παρά την πολεμική που κατά καιρούς δέχεται αλλά κάθε φορά με την Χάρη Του Θεού γίνεται ισχυρότερη, δεν απελπίζεται, προσεύχεται και ελπίζει ότι ο Θεός δεν θα εγκαταλείψει τον αγιασμένο αυτόν τόπο, τον ποτισμένο με αίμα τόσων αγίων μαρτύρων.
Η Παναγία Μητέρα Του Κυρίου και Θεού μας, μας έχει πάντοτε υπό την Σκέπην Της.
