ORTHODOXIA.INFO | ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΔΗΣ Πριν περίπου 840 χρόνια καταφθάνει στην Αθήνα ο νέος της Μητροπολίτης, ο άγιος Μιχαήλ ο Χωνιάτης, ο οποίος γίνεται δεκτός από τους κατοίκους της πόλης με ιδιαίτερο ενθουσιασμό γεγονός που εντυπωσιάζει τον άγιο και στον ενθρονιστήριο λόγο του τους αποκαλεί «εἰς ὑπερβολήν φιλοποίμενες»!
Ο ενθουσιασμός των Αθηναίων οφειλόταν στην φήμη του αγ. Μιχαήλ η οποία είχε φτάσει πιο γρήγορα από αυτόν στο κλεινόν άστυ.
Γεννημένος στις Χώνες της Φρυγίας, στην Μικρά Ασία, μεταβαίνει σε εφηβική ηλικία στην Κωνσταντινούπολη όπου γίνεται μαθητής του αγ. Ευσταθίου, μετέπειτα Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης, και από αυτόν μυείται στον κόσμο της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας.
Γρήγορα γίνεται Γραμματέας του Πατριαρχείου και ζει εντελώς ασκητικά εργαζόμενος και ως διδάσκλος.
Συνέγγραψε μεταξύ των πολλών έργων του μια πραγματεία για το «ἀφιλένδεικτον», δηλαδή την προσπάθεια που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος για να μείνει μακριά από τις δόξες, την προβολή και τις τιμές.
Με αυτή την περιουσία καταφθάνει στην πολυαγαπημένη του Αθήνα και επιδίδεται σε έναν αγώνα αναμόρφωσης και επανευαγγελισμού του κλήρου και του λαού, ανακαίνισης των ναών και ενίσχυσης των μονών της μεγάλης του επαρχίας.
Είναι ενδεικτικοί οι λόγοι που εκφώνησε ενώπιον δύο αυτοκρατόρων και πολλών αξιωματούχων, παρακαλώντας για την οικονομική ανακούφιση του ποιμνίου του, το οποίο είχε φθάσει σε σημείο έσχατης ένδειας.
Ανέλαβε αποτελεσματικά την υπεράσπιση της πόλης από επιδρομείς αλλά δεν κατάφερε να την σώσει από την μανία των Σταυροφόρων, οι οποίοι κατέλαβαν την Αθήνα και την λεηλάτησαν.
Τότε ο άγιος αυτοεξορίζεται σε μία επισκοπή της Μητροπόλεώς του, στην Κέα, από όπου αντιστέκεται στους Λατίνους κατακτητές και ποιμαίνει με επιστολές τον αγαπημένο του αθηναϊκό λαό.
Παρά το γεγονός ότι κλήθηκε από τον Θεόδωρο Λάσκαρη να μεταβεί στην έδρα της αυτοκρατορία, στην Νίκαια, αρνήθηκε να εγκαταλείψει την δοκιμαζόμενη Αττική, όπως το ίδιο έπραξε και όταν του προσέφεραν την Μητρόπολη της Νάξου.
Ο αθηναϊκός λαός σεβόμενος τους ομολογιακούς του αγώνες, αλλά και την αγάπη που επέδειξε ως ποιμένας της Αττικής, τον τίμησε ως τοπικό άγιο ευθύς αμέσως μετά την κοίμησή του (1222).
Αυτόν λοιπόν τον άγιο τίμησε η ενορία του Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού με την τέλεση κατανυκτικής αγρυπνίας, όπως συνηθίζει τα τελευταία δέκα χρόνια, στην οποία λειτούργησε ο Μητροπολίτης Λαοδικείας Θεοδώρητος και έψαλε η πολυμελής βυζαντινή χορωδία «ΤΡΟΠΟΣ» υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτου Κωνσταντίνου Αγγελίδη.
