Σήμερα, πενήντα ημέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού η Εκκλησία μας εορτάζει τον ερχομό του Παναγίου Πνεύματος.
Σήμερα εκπληρώνεται η υπόσχεση την οποία είχε δώσει ο Χριστός στους Μαθητές Του: «συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς».
Ο Κύριος ήρθε στον κόσμο και πήρε πάνω Του όλες τις αμαρτίες και τα σφάλματα των ανθρώπων για να τους λυτρώσει και να τους σώσει.
Ο Χριστός μαρτύρησε εκούσια πάνω στο Σταυρό. Αναστήθηκε και Αναλήφθηκε στους ουρανούς όμως δεν εγκατέλειψε το πλάσμα Του αφού δέκα ημέρες μετά την Ανάληψή Του έστειλε το Πανάγιο Πνεύμα που συγκροτεί ολόκληρη την Εκκλησία, η οποία δεν υπάρχει χωρίς αυτό.
Την ημέρα της Πεντηκοστής ο Πέτρος και οι άλλοι Μαθητές έκαναν λόγο για το γεγονός της Ανάστασης του Χριστού ενώπιον του συγκεντρωμένου πλήθους και αρκετοί από αυτούς πίστεψαν στο Χριστό και ζήτησαν να βαπτιστούν στο Όνομά Του.
Ο Πέτρος άρχισε να κηρύττει την ημέρα της Πεντηκοστής και σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων ξεκίνησε την ίδια ημέρα η δημιουργία των πρώτων Χριστιανικών κοινοτήτων, δηλαδή ο πρώτος πυρήνας ανθρώπων που έχουν ως αρχηγό και κεφαλή τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Τα πρώτα μέλη της Εκκλησίας του Χριστού ξεκινούν μια ειρηνική αλλά συγχρόνως μαρτυρική πορεία, υπό την καθοδήγηση και την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, μεταδίδοντας στα πέρατα της γης την αλήθεια της πίστης του Χριστού, δηλαδή το μήνυμα του Ευαγγελίου Του.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που καθοδήγησε τους Μαθητές και έγινε η συνεκτική δύναμή τους.
Το Πανάγιο Πνεύμα «ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν» κατήλθε επ’ αυτούς και από ασήμαντους και αγράμματους φτωχούς βιοπαλαιστές… «της θάλασσας εργάτες»… τους μετέβαλε σε ένθερμους κήρυκες της αλήθειας.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που πλήρωσε τους Μαθητές με τη θεϊκή σοφία και τους κατέστησε ισχυρούς «έργω και λόγω».
Το Άγιο Πνεύμα φώτισε τους Μαθητές και τους ενδυνάμωσε με τη Χάρη Του, γιʼ αυτό πέτυχαν το στόχο που έθεσαν, δηλαδή τη διάδοση του λόγου του Θεού «εις πάντα τα έθνη» προκαλώντας σεισμό στα δεδομένα της εποχής εκείνης.
Το Άγιο Πνεύμα ως Ζωοποιό Πρόσωπο δεν αναπαύεται στην ατομική απομόνωση, γιʼ αυτό κατήλθε εκεί που ήταν συγκεντρωμένοι, «συνηγμένοι», οι Μαθητές για να φανερώσει και να διδάξει ότι η Χάρη Του έρχεται στον κάθε άνθρωπο μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, εκεί που υπάρχει η ενότητα της Κεφαλής με το σώμα , η ενότητα του Χριστού με τους πιστούς, δια της κοινής προσευχής και κοινωνίας του Σώματος και του Αίματός Του, εκεί που όλοι γίνονται ένα.
Στη σημερινή Ευαγγελική διήγηση ο Κύριος ονομάζει τον εαυτό Του «πηγή νερού» που ξεδιψάει τους ανθρώπους, γιʼ αυτό και καλεί εκείνους που αισθάνονται πόθο και δίψα πνευματική να έρθουν κοντά Του και να πιουν από το νερό που θα αναπαύσει την ψυχή τους.
Ο Χριστός παρομοιάζει το Άγιο Πνεύμα με το νερό της πηγής που δε στερεύει ποτέ, με το ύδωρ που αναβλύζει μέσα από «τη χαριτωμένη εκ του Παναγίου Πνεύματος ψυχή» του πιστού ανθρώπου.
Το Άγιο Πνεύμα είναι το ζωντανό νερό που ρέει σταθερά και ανεξάντλητα τη Χάρη Του όπως το ποτάμι.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που φωτίζει, δροσίζει, καθαρίζει και μαλακώνει την ψυχή του ανθρώπου την οποία καθιστά καρποφόρα σε έργα αρετής.
Η κάθοδος του Παναγίου Πνεύματος στους Μαθητές αποτελεί ένα έκτακτο αλλά και μοναδικό γεγονός στην ιστορία της Εκκλησίας.
Η ύπαρξη των Μαθητών γέμισε από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος που τους κατέστησε σοφούς εκφραστές της αλήθειας του Θεού, αναζωογονημένους και αναζωπυρωμένους από τη δύναμη και τη Χάρη Του.
Το Πανάγιο Πνεύμα ήρθε στους Μαθητές και Αποστόλους με τη μορφή πύρινων γλωσσών για να τους καθαρίσει από κάθε αμαρτία, για να διώξει το φόβο τους και για να τους χαρίσει το πνευματικό φως, τη δύναμη και τη φλόγα – ζέση της πίστης.
Το Άγιο Πνεύμα εφοδίασε τους Μαθητές του Χριστού με όλα τα χρήσιμα και απαραίτητα χαρίσματα για να κηρύξουν στον κόσμο «ως ατρόμητοι και να διδάξουν ως πάνσοφοι» το θείο λόγο.
Η Εκκλησία μας είναι θεμελιωμένη πάνω στη Θεία Ευχαριστία και στην Πεντηκοστή και όσοι μετέχουν στην πνευματική και λειτουργική ζωή της και κοινωνούν το Άχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Κυρίου, βιώνουν με ουσιαστικό τρόπο την προσωπική τους πεντηκοστή, αθόρυβα και μυστικά.
Κατά τη μεγάλη και λαμπρή ημέρα της Πεντηκοστής το Άγιο Πνεύμα κατήλθε ως μεμονωμένη γλώσσα πυρός στον κάθε Μαθητή για να ενεργοποιήσει τα χαρίσματα με τα οποία τους προίκισε, αλλά και για να φανερώσει και να αποδείξει την αρμονία της ποικιλίας των δοθέντων χαρισμάτων.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που συντελεί στο να οικειοποιηθεί ο άνθρωπος τη Χάρη που αναβλύζει από τη Σταυρική θυσία του Χριστού. Την «άπειρη Χάρη» που διαχέεται και ενεργεί στον άνθρωπο που βιώνει την «εν Αγίω Πνεύματι» ζωή.
Το Πανάγιο Πνεύμα είναι εκείνο που διευθύνει και κατευθύνει ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που «κινούνταν επάνω από την άβυσσο των νερών και με τη ζωτική ενέργειά του συνέθαλπτε και ζωογονούσε τη φύση