Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση
(Ματθ. β΄ 13 – 23)
Σήμερα, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος κάνει λόγο στο κείμενό του για το θαυμαστό γεγονός της εμφάνισης ενός αγγέλου στο μνήστορα Ιωσήφ.
Ο Θεός στέλνει τον άγγελό του για να ενημερώσει τον Ιωσήφ να πάρει τη Μαρία και το Βρέφος και να αναχωρήσουν όλοι μαζί για την Αίγυπτο, άμεσα, χωρίς καθυστέρηση ή αναβολή, διότι κινδυνεύει από τη μανία του αιμοσταγή Ηρώδη ο οποίος: «μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό».
Ο Ιωσήφ, άνευ γογγυσμού, υπακούει αμέσως στην προσταγή του αγγέλου και με αυτόν τον τρόπο γίνεται μέτοχος του σχεδίου της Θείας Οικονομίας.
Όταν ο βασιλιάς Ηρώδης άκουσε για τον ερχομό στον κόσμο του Κυρίου Ιησού Χριστού θύμωσε, ταράχτηκε αφάνταστα και άρχισε να αναζητά «το Παιδίον» για να το θανατώσει.
Ο Ηρώδης πίστευε ότι ένα παιδί που γεννήθηκε κρυφά και αθόρυβα σε μια σπηλιά, χωρίς τιμές και πλούτη, αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για εκείνον και την εξουσία του.
Για το σκληρό και αιμοδιψή τύραννο ήταν αρκετό ότι κάποιοι μάγοι ονόμασαν «Βασιλιά» το βρέφος που γεννήθηκε από μια φτωχή, ταπεινή και άσημη γυναίκα.
Ο άκαρδος Ηρώδης δεν πτοείται… δόλιος γαρ… «λάθρα καλέσας τοὺς μάγους», προτρέπει «ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου, ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ».
Έπειτα, ακολουθεί το φρικτό μαρτύριο χιλιάδων αθώων παιδιών καθώς και ο πόνος, ο θρήνος και η απόγνωση των χαροκαμένων γονέων που ξαφνικά και αναίτια χάνουν τα τέκνα τους από το κοφτερό σπαθί των στρατιωτών του άσπλαχνου και άδικου ηγέτη.
Αυτή είναι η ζωή και η πορεία της Εκκλησίας μέσα στους αιώνες. Ο διωγμός και το μαρτύριο!
Ο Θεάνθρωπος διώκεται από τους ισχυρούς του κόσμου και βιώνει τον πόνο της προσφυγιάς από τη στιγμή της Γέννησής Του.
Ο Κύριος υπομένει καρτερικά τις θλίψεις και τις ταλαιπωρίες και ανέχεται την απιστία και τη σκληροκαρδία των ανθρώπων, διδάσκοντας την πίστη με το δικό Του μοναδικό τρόπο, εφαρμόζοντας το Ορθόδοξο σταυρικό ύφος και ήθος.
Ο Χριστός πολεμείται και διώκεται, τότε και σήμερα, από εχθρούς αλλά και ορισμένους «φίλους» εντός της Εκκλησίας Του, όμως ο λόγος Του θα παραμείνει εις τους αιώνες γιατί στηρίζεται στο αίμα το δικό Του αλλά και των αγίων μαρτύρων Του.
Ο Ιωσήφ και η Μαρία παραδίδονται ολοκληρωτικά στη Χάρη του Θεού και παραμένουν προσηλωμένοι στο θεϊκό θέλημα. Η ζωή τους γίνεται μαρτύριο και εκείνοι ξένοι πλέον, χωρίς πατρίδα και μόνιμη κατοικία, δίχως τη βοήθεια συγγενών και φίλων, βρίσκονται μόνοι απέναντι στον άγριο Ηρώδη που μισεί έως θανάτου «το Παιδίον της Μαρίας».
Όμως, το σκοτεινό καθεστώς του θανάτου τελειώνει και αυτοί που ζητούν τη ζωή του Βρέφους πεθαίνουν: «τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου».
Αυτό είναι το τέλος όλων εκείνων που υπηρετούν το σκοτάδι, το κακό, την ανομία και την αδικία. Όλα διαλύονται και εξαφανίζονται ενώπιον της παρουσίας και της δύναμης του Κυρίου Ιησού Χριστού. Η δύναμη του φόβου εκμηδενίζεται, το σκοτάδι της κακίας και του φθόνου φωτίζεται από το αληθινό φως που εξέπεμψε το υπέρλαμπρο άστρο της Βηθλεέμ και η ιστορία του κόσμου αλλάζει ριζικά.
Αγαπητοί μου.
Σήμερα, έπειτα από τόσους αιώνες, συνεχίζεται ακόμη το φρικτό δολοφονικό έργο πολλών αθλίων μιμητών του ανόητου Ηρώδη.
Σήμερα, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη της εκούσιας φυγής προς μια άλλη Αίγυπτο, τη χώρα του «κεκρυμμένου μυστηρίου» της σωτηρίας μας.
Τότε, άγγελος Κυρίου πληροφόρησε τον Ιωσήφ.
Σήμερα, έχουμε ανάγκη την ενημέρωση του Ουρανού;
Ας εμπιστευτούμε τον Γεννηθέντα Κύριο Ιησού Χριστό και ας ακούσουμε τη θεϊκή φωνή Του: «γένησθε ὡς τὰ παιδία».
Με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσουμε αγαθή καρδιά, όπως εκείνη του πιστού και συνετού μνήστορος Ιωσήφ που παραδειγμάτισε τους πάντες με τη σωστική σιωπή του, την απλότητα της καρδιάς και με την άνευ όρων και ορίων υπακοή του στο Θείο Θέλημα.
Έτσι, θα αναγεννηθούμε πραγματικά και θα βιώσουμε ουσιαστικά το χαρμόσυνο μήνυμα της έλευσης του Κυρίου Ιησού Χριστού… «το μήνυμα της σωτηρίας».
Ο Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης είναι ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης