Ἡ Μητέρα, πού ἔμμελε νά συνδεθεῖ χριστολογικῶς μέ ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος, δέεται στό θρόνο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἡ θερμή μεσιτεία της χαροποιεῖ τήν ἀνθρώπινη καρδιά. Αἰσθάνεται ὅτι τήν ἔχει καταφύγιο καί λιμένα σωτηρίας στό πολυτάραχο πέλαγος τῆς παρούσης ζωῆς.
Ὁ μῆνας Αὔγουστος μᾶς δίνει πάλι τήν εὐκαιρία νά βιώσουμε τό πέρασμα ἀπό τήν δουλεία τῆς ἁμαρτίας στήν ἐλευθερία τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἕνα δεύτερο Πάσχα πού τιμοῦμε αὐτήν τήν γυναῖκα μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή της στό θρόνο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἡ μορφή τῆς γυναίκας αὐτῆς, τῆς Θεοτόκου Μαρίας, ἐντυπωσιάζει καί συγκλονίζει τόν ἱερό ὑμνογράφο πού πλέκει ἐγκώμια τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης γιά τήν ἀρετή καί τήν δόξα Της. Ὁ θεῖος ὀφθαλμός διακρίνει τήν ἄσπιλη ψυχή της καί τό ἠθικό κάλλος της καί τήν ἐμποτισμένη μέ ταπεινοφροσύνη καρδία της καί τήν ἐπιλέγει γιά τήν πραγμάτωση τοῦ σχεδίου τῆς Θείας Οἰκονομίας. Τήν καθιστᾶ «σκεῦος ἐκλογῆς». Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἡ ἄσημη κόρη πού «ὑπερίπταται ἄνωθεν τῶν θείων ταγμάτων» συγκινεῖ γενεές γενεῶν καί ἑκατομμύρια πιστῶν σπεύδουν νά ἐκζητήσουν τήν προστασία καί βοήθειά της.
Τό σούρουπο τοῦ Αὐγούστου μᾶς βρίσκει τελειώνοντας κάθε ἀπόγευμα μέ τόν Παρακλητικό Κανόνα πρός τήν Μητέρα μας πού ταπεινώθηκε καί ὑψώθηκε. Αὐτή εἶναι ἡ μεγάλη ἀμοιβή τῆς οὐρανίου βασιλείας. Αὐτήν γεύθηκε ἡ Παναγία. Μέσα σ’ αὐτό τό ἔαρ τοῦ καλοκαιριοῦ καλούμεθα νά ἀξιωθοῦμε τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ἑμεῖς οἱ θνητοί, οἱ πεπερασμένοι, οἱ παρεπίδημοι ἄνθρωποι καλούμεθα νά καταστοῦμε «κεχαριτωμένοι» μέ ὅλες τίς χάριτες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, παίρνοντας δύναμη ἀπό Ἐκείνη πού ἔδωσε ἁπλόχερα σέ ὅλα τά ἔθνη τήν Ἀνατολή τῶν Ἀνατολῶν, τόν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης, τόν Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ, πού συνετάραξε τά καταχθόνια καί ἀπό δέσμιους τοῦ Ἄδη μᾶς κατέστησε διά τῶν μυστηρίων φωτόμορφα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας Του.
Ὁ Αὔγουστος θά μᾶς φέρει καί πάλι νοερά στήν Ἁγία Σιών πού θά παρακολουθήσουμε τόν ἐνταφιασμό τῆς Βασίλισσας τῶν Οὐρανῶν, μέ τίς ἀγγελικές δυνάμεις να δορυφοροῦν τό Πανάγιο Σώμα Της καὶ ἐκεῖ δίπλα στό θρόνο τοῦ Υἱοῦ Της νά ἀξιωθοῦμε νά ἀκούσουμε τόν καθαρό ἦχο τῶν ἑορταζόντων.
Αὐτόν τόν θάνατο, τόν ἀθάνατο, ζωοποιό καί αἰώνιο πού κατέστη κατά τόν Κοσμᾶ τόν μελωδό «κρείττονος διαβατήριον» τῆς Παναχράντου θεομήτορος «σημειοφόρος καί θαυματοποιός μετάστασις» ἑορτάζομε γηθοσύνως, ἐκζητοῦντες τό ἔλεός Της.
* Ο Αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος είναι πρωτοσύγκελλος της ιεράς μητροπόλεως Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος.