Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου
(Ματθ. θ΄ 1 – 8)
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αποτελεί συνέχεια της διήγησης της θεραπείας του δαιμονισμένου στα Γάδαρα.
Έπειτα από τη θαυματουργική παρέμβαση του Χριστού και την πτώση των χοίρων στον γκρεμό, οι αχάριστοι Γαδαρηνοί αναγκάζουν τον Ιησού να φύγει από τον τόπο τους και Εκείνος, σεβόμενος την ελευθερία τους, επιστρέφει «εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν», στην Καπερναούμ.
Κατά την είσοδό Του στην πόλη τον πλησιάζουν κάποιοι άνθρωποι της περιοχής που κρατούν στα χέρια τους ένα κρεβάτι επάνω στο οποίο είναι ξαπλωμένος ένας παράλυτος.
Οι άνθρωποι που σηκώνουν με τα χέρια τους το κρεβάτι με τον παράλυτο έχουν ισχυρή πίστη στον Θεό. Αυτό φανερώνεται από την υπομονή, την επιμονή και τη δύναμη που έχουν να αντέχουν άνευ γογγυσμού την ταλαιπωρία της καθημερινής μεταφοράς του ασθενή.
Ο Χριστός δεν τους αποφεύγει ούτε τους απορρίπτει.
Ο Ιησούς Χριστός συγχωρεί τις αμαρτίες και θεραπεύει με ένα λόγο Του την ψυχή και το σώμα του παραλύτου, φανερώνοντας με αυτόν τον τρόπο τη θεότητά Του.
Ο Χριστός γνωρίζει ότι οι άνθρωποι που βοηθούν τον παράλυτο επιθυμούν διακαώς τη θεραπεία του.
Γνωρίζει ότι οι άνθρωποι αυτοί αλλά και εκείνος που υποφέρει είναι αγαθοί και πιστεύουν στη δύναμη του Παντοδύναμου Θεού.
Ο παράλυτος ήταν ένας πονεμένος και ταλαιπωρημένος άνθρωπος.
Ο παράλυτος είχε συναίσθηση και επίγνωση της κατάστασής του και ανησυχούσε μήπως οι αμαρτίες του σταθούν εμπόδιο στη θεραπεία του.
Όμως, παρά τους εσωτερικούς προβληματισμούς του, είχε πίστη στη δύναμη του Ιησού Χριστού και περίμενε τη θαυματουργική παρέμβασή Του.
Ο Κύριος αντιλαμβάνεται τον προβληματισμό του παραλύτου και τον διαβεβαιώνει ότι δεν πρέπει να ανησυχεί διότι όλες οι αμαρτίες του έχουν ήδη συγχωρεθεί.
Ο Χριστός αντιλαμβάνεται τον προβληματισμό του παραλύτου αλλά και τις πονηρές σκέψεις των Γραμματέων που παρακολουθούν από κοντά τα γεγονότα της συνάντησης του Ιησού με τον ταλαιπωρημένο ασθενή.
Δυστυχώς, οι πονηροί Γραμματείς κρύβουν μέσα στο σκοτεινό μυαλό τους σκέψεις φρικτές και διαλογισμούς κακοπροαίρετους: «καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτος βλασφημεῖ».
Δυστυχώς, τα λόγια του Κυρίου: «ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι» εκλαμβάνονται ως βλασφημία από τους ανόητους Γραμματείς.
Ο Κύριος απαντά έντονα και ξεκάθαρα : «Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου».
Σήμερα, αποκαλύπτεται ξανά η δύναμη του Θεού αλλά και ο φθόνος των υποκριτών και δόλιων Γραμματέων.
Σήμερα, διαπιστώνουμε και πάλι ότι ο Κύριος και Θεός Ιησούς Χριστός ακούει τις προσευχές όλων των ανθρώπων.
Σήμερα, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος λέει ότι ο Χριστός δέχεται την προσευχή των ανθρώπων που επιθυμούν να θεραπευθούν αλλά και όλων εκείνων που προσεύχονται ταπεινά, ειλικρινά και με πίστη για την ίαση των συνανθρώπων τους, άλλωστε… «πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη».
Σήμερα, ο Ματθαίος αναφέρει ότι η αμαρτία έχει σχέση με την ασθένεια και αυτό φανερώνεται από το λόγο του Κυρίου: «τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου», δηλαδή η παραλυσία του ανθρώπου οφείλεται στις αμαρτίες που είχε διαπράξει στη ζωή του.
Όμως, η παραλυσία του ανθρώπου γίνεται αφορμή για τη σωτηρία του.
Ο Κύριος χρησιμοποιεί την ασθένεια για να σώσει τον άνθρωπο. Από πόνο τη μεταβάλει σε χαρά και του προσφέρει πρώτα την άφεση των αμαρτιών και έπειτα τη σωματική θεραπεία.
Ο άνθρωπος θεραπεύεται από τον Ιησού και πορεύεται σε μία νέα ζωή με τη Χάρη του Θεού, καθαρός, ανανεωμένος και ανακαινισμένος πνευματικά.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που δυσαρεστούνται. Οι φθονεροί και ύπουλοι Γραμματείς που δεν αντέχουν την παρουσία του Ιησού Χριστού.
Οι υποκριτές, οι δόλιοι και υπερήφανοι Γραμματείς, οι πάντοτε πρόθυμοι στη συκοφαντία των συνανθρώπων τους.
Οι άπληστοι, άπιστοι, δυστυχισμένοι και φθονεροί Γραμματείς.
Οι στερημένοι από τη Χάρη του Θεού και πνευματικά τυφλοί «ένοχοι της κρίσεως του Θεού» άνθρωποι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής.
Οι άνθρωποι εκείνοι που ενώ βλέπουν το θαύμα δε μπορούν να το αποδεχτούν γιατί δεν αντέχουν την αλήθεια του Θεού.
Οι άνθρωποι που προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, την αλήθεια την οποίαν και οι ίδιοι γνωρίζουν αλλά δεν ομολογούν… τραγικό!
Αγαπητοί μου…
Στο σημερινό ευαγγελικό κείμενο του Ματθαίου αποδεικνύεται περίτρανα, ότι η πίστη, η καλοσύνη και η διάκριση του παραλύτου και των ευγενικών ανθρώπων που τον βοήθησαν κατά τη μεταφορά του ενώπιον του Μεγάλου Ιατρού και Σωτήρα, υπήρξαν τα στοιχεία εκείνα που άνοιξαν το δρόμο της θεραπείας και του Ουρανού.
Στο σημερινό κείμενο του Ευαγγελιστή Ματθαίου αποδεικνύεται, ότι η σκληροκαρδία, η ζήλεια, η πνευματική τυφλότητα, η απιστία, η έλλειψη αγάπης, δεν αφήνουν τον άνθρωπο να αισθανθεί ότι αποτελεί μέλος του Σώματος του Χριστού.
Σήμερα, η Εκκλησία δια του ευαγγελικού αναγνώσματος τονίζει, ότι ο φθόνος και η πονηριά κατευθύνουν τον άνθρωπο στο σκοτάδι, στη θλίψη, στον πόνο, στην αστάθεια, στην πνευματική παραμόρφωση, στη σύγχυση, στην καταστροφή.
Άρα…
Θεραπεία, λύτρωση, αγιασμός και σωτηρία δια της Χάριτος του Κυρίου και Θεού ή… φθορά, θάνατος και στέρηση της Βασιλείας Του;;
Η επιλογή είναι δική μας!