Δώδεκα νέα πρόσωπα αναλαμβάνουν από την πρώτη Σεπτεμβρίου τα ηνία της διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος διαμορφώνοντας τη νέα σύνθεση της υπό τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, η οποία, θα κληθεί να δώσει λύσεις και απαντήσεις σε όσα ζητήματα τεθούν για τις επόμενες 365 ημέρες.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, το κύριο διοικητικό όργανο της Εκκλησίας ανανεώνεται κάθε χρόνο την πρώτη Σεπτεμβρίου, στην αρχή δηλαδή του εκκλησιαστικού έτους και αποτελείται από δώδεκα εν ενεργεία επαρχιούχους μητροπολίτες οι οποίοι σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας προέρχονται οι μισοί από επαρχίες της Αυτοκεφάλου και οι άλλοι μισοί από επαρχίες των λεγόμενων «Νέων Χωρών».
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της σύνθεσης της ΔΙΣ είναι πως όλοι οι Μητροπολίτες των Νέων Χωρών πλην ενός είναι χειροτονημένοι επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου ενώ όλοι οι της Αυτοκεφάλου είναι χειροτονίες του νυν Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Επίσης σε αυτήν την Διαρκή Σύνοδο θα συμμετέχουν και οι τρεις Ιερώνυμοι της Ιεραρχίας.
Ο αντιπρόεδρος της ΔΙΣ για την περίοδο αυτή, ο μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου Ιερόθεος (2003) θεωρείται παραδοσιακός και μετριοπαθής αρχιερέας ο οποίος όμως διατηρεί αποστάσεις από το αρχιεπισκοπικό περιβάλλον. Οι σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο κλυδωνίστηκαν το 2014 όταν ναυάγησε η προσπάθεια μετάθεσης του στον τόπο καταγωγής του, τα Μέγαρα.
Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος (2004) ένας εκ των λογίων της Ιεραρχίας θεωρείται επίσης ισορροπιστής και μετριοπαθής κι αναμένεται να λειτουργήσει υποστηρικτικά προς τον Αρχιεπίσκοπο κατά την διάρκεια της συνοδικής του θητείας.
Ο έτερος εκ των μητροπολιτών των Νέων Χωρών, ο Κοζάνης Παύλος (2004), προέρχεται από τα «σπλάχνα» της άλλοτε κραταιάς αδελφότητας της «Χρυσοπηγής» και σίγουρα δεν θα είναι από αυτούς που θα σπεύδουν να στηρίξουν κάθε πρόταση του Αρχιεπισκόπου, με τον οποίο συγκρούστηκε ευθέως τον προηγούμενο Οκτώβριο καταθέτοντας δική του υποψηφιότητα για την Μητρόπολη Καστοριάς κόντρα σε αυτήν που είχε επιλέξει ο Αρχιεπίσκοπος. Στο τριπρόσωπο ο υποψήφιος του Μητροπολίτη Κοζάνης, αρχιμανδρίτης Χριστοφόρος Αγγελόπουλος έλαβε 44 ψήφους έναντι 54 που έλαβε ο υποψήφιος που στήριζε ο Αρχιεπίσκοπος και τελικά εξελέγη.
Ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος (2004), γνωστός για τις προοδευτικές του θέσεις αναμένεται να είναι κοντά στις επιλογές του Αρχιεπισκόπου αν και ο Πρώτος δεν επέλεξε τελικά τον Πρωτοσύγκελλο του για την γειτονική Μητρόπολη Δράμας.
Ο πληγωμένος από την απώλεια του επιστήθιου φίλου του, Δράμας Παύλου, μητροπολίτης Νεαπόλεως Βαρνάβας (2004) με τον οποίο αποτέλεσε επί σειρά ετών το «δίδυμο» των θερμότερων υποστηρικτών του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Εκκλησία της Ελλάδος είναι ο πέμπτος εκ των μητροπολιτών των Νέων Χωρών στη νέα σύνθεση της ΔΙΣ. Θεωρείται δυναμικός και αποφασιστικός ιεράρχης που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να εντάξει σε κάποια ομάδα.
Ακολουθεί ο Χίου Μάρκος (2011) ο μόνος εκ των μητροπολιτών των Νέων Χωρών που εξελέγη επί Ιερωνύμου. Έχει διατελέσει Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου και πως συμβαίνει συνήθως με τους Μητροπολίτες που έχουν περάσει από την θέση αυτή, σκέφτεται θεσμικά και υπηρεσιακά.
Από την πλευρά των μητροπολιτών της Αυτοκεφάλου οι περισσότεροι είναι νέοι Αρχιερείς αλλά ο καθένας μεταφέρει τις δικές του «αποσκευές». Ο Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητος (2017) μετριοπαθής και παραδοσιακός ιεράρχης σε μια εξαιρετικά παραδοσιακή και ευαίσθητη περιοχή όπως τα Μετέωρα αλλά και ταυτόχρονα με ανοιχτούς ορίζοντες θα δώσει την δική του οπτική στις συνεδριάσεις της ΔΙΣ.
Ο Μάνης Χρυσόστομος (2018) πρώην δικαστικός και διευθυντής του ιδιαιτέρου γραφείου τόσο του μακαριστού Χριστόδουλου όσο και του νυν Αρχιεπισκόπου αναμένεται επίσης να κινηθεί υπηρεσιακά. Η έως τώρα δράση του έχει δείξει να προτιμά τους χαμηλούς τόνους.
Ο Φθιώτιδος Συμεών (2018) αναμένεται να διεκδικήσει την πιο κοντινή θέση στον Αρχιεπίσκοπο όπως διαχρονικά πράττει από τότε που υπηρετούσε στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Θεωρείται από τους πλέον πιστούς αρχιερείς στον Πρώτο.
Ο Λαρίσης Ιερώνυμος (2018). Το «βαρύ πυροβολικό» της εκκλησιαστικής διοίκησης. Άριστος νομομαθής και βαθύς γνώστης του τρόπου λειτουργίας του συνοδικού μεγάρου στο οποίο έχει υπηρετήσει επί σειρά ετών αναμένεται να είναι ο άνθρωπος που θα «κοσκινίζει» κάθε απόφαση.
Ο Καλαβρύτων Ιερώνυμος, (2019) έχει επίσης υπηρετήσει στο συνοδικό μέγαρο από σε σημαντικές θέσεις, θεωρείται γνώστης των θεμάτων της διοίκησης και θεωρείται δύσκολο να διαφωνήσει με τις όποιες προτάσεις κομίσει ο Αρχιεπίσκοπος.
Τέλος ένας αρχιερέας που δεν έχει προλάβει να κλείσει χρόνο στον θρόνο του, ο Περιστερίου Γρηγόριος (2021) μπαίνει γρήγορα στα πολύ βαθιά της εκκλησιαστικής διοίκησης φέροντας όμως στις αποσκευές του τις πανεπιστημιακές περγαμηνές του. Έχει έναν δικό του τρόπο σκέψης που μένει να αποδειχθεί πόσο αυτός εναρμονίζεται με τον τρόπο σκέψης του σώματος της εκκλησιαστικής διοίκησης.
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια σύνθεση που δεν αναμένεται να δυσκολέψει τον Αρχιεπίσκοπο στο να περάσει τις όποιες προτάσεις επιθυμεί ενώ έχει στη διάθεση του αρχιερείς οι οποίοι μπορούν να φέρουν σε πέρας δύσκολες αποστολές.