Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει με ιδιαίτερη λαμπρότητα τους Πρώτους και Κορυφαίους των Αποστόλων, τον Πέτρο και τον Παύλο.
Σήμερα η Εκκλησία του Χριστού πανηγυρίζει τους διδασκάλους της οικουμένης και εμείς τι εγκώμια μπορούμε να πλέξουμε γιʼ αυτούς;
Σήμερα εορτάζουν οι Πρωτόθρονοι της Εκκλησίας και εμείς τι λόγους να απευθύνουμε για τη δική τους χάρη; Πώς να τιμήσουμε επάξια αυτούς τους δυο αγίους άνδρες, τον Πέτρο και τον Παύλο;
Απορούμε… όπως αναρωτιέται και ο Υμνωδός της Εκκλησίας: «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασιν, ἀναδήσωμεν. Πέτρον καὶ Παῦλον;».
Σήμερα χαιρόμαστε γιατί τιμούμε τους ήρωες της πίστεως, της αγιότητας, της θυσίας, της αρετής, του χρέους, της προσφοράς και της αγάπης.
Σήμερα χαιρόμαστε γιατί τιμούμε, εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε τους δυο μεγάλους Μάρτυρες του Χριστού, τους αρραγείς και άσειστους στύλους, τους διδασκάλους των εθνών, τους φαεινούς αστέρες, τους Πρωτοκορυφαίους του χορού των αγίων Αποστόλων του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Ο Σίμων… ο ταπεινός και φτωχός ψαράς, ο λεγόμενος Πέτρος.
Ο Πέτρος γεννήθηκε στη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Έγγαμος, γιος του Ιωνά και αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου.
Ο Πέτρος είναι αυθόρμητος άνθρωπος, ορμητικός, ασυγκράτητος χαρακτήρας, απλοϊκός αλλά και απίστευτα δυναμικός.
Ο Πέτρος είναι «της πίστεως η πέτρα», εκείνος που άφησε τα δίκτυα και ακολούθησε το Μεγάλο Διδάσκαλο για να γίνει ψαράς ανθρώπινων ψυχών.
Ο Πέτρος είναι εκείνος που ομολόγησε: «Συ εί ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού τού ζώντος», όταν ο Χριστός ρώτησε τους Μαθητές Του: «υμείς δε τίνα με λέγετε είναι;».
Ο Πέτρος είναι εκείνος που έγινε η πέτρα της ομολογίας πάνω στην οποία ο Κύριος στερέωσε και θεμελίωσε την Εκκλησία Του.
Ο Απόστολος Πέτρος είναι εκείνος που κήρυξε το Ευαγγέλιο αμέσως μετά το γεγονός της Ανάληψης του Κυρίου, στην Ιουδαία, στον Πόντο, στην Αντιόχεια, στη Γαλατία, στην Ασία, στην Καππαδοκία, στη Βιθυνία και κατά παράδοση έφτασε μέχρι τη Ρώμη όπου επί Νέρωνος υπέστη μαρτυρικό θάνατο.
Ο Πέτρος είναι εκείνος που δοκιμάστηκε σκληρά, που κλονίστηκε, που μετανόησε, που βρήκε τη δύναμη να σηκωθεί και να στερεώσει στην ψυχή του περισσότερο την πίστη στον Κύριό του.
Ο Πέτρος είναι ο ένθερμος, ο φλογερός Μαθητής του Ιησού που έγινε επίορκος και αρνητής Του τρεις φορές ενώπιον ενός αδύναμου και ασήμαντου κοριτσιού.
Ο Πέτρος είναι εκείνος που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στη διδασκαλία του λόγου του Θεού, διδάσκοντας το Ευαγγέλιο παντού. Είναι εκείνος που έγραψε επιστολές για τους Χριστιανούς, είναι εκείνος που υπέφερε, που κοπίασε και μαρτύρησε φρικτά «για του Χριστού την πίστη την Αγία».
Ο Παύλος… ο πρώην διώκτης της Εκκλησίας.
Ο Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας με το εβραϊκό όνομα Σαούλ. Από τον πατέρα του κληρονόμησε την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη και ανήκε στην τάξη των Φαρισαίων.
Οι γονείς του φρόντισαν να αποκτήσει την καλύτερη και αρτιότερη ελληνική και ιουδαϊκή μόρφωση και υπήρξε αυστηρός γνώστης των επίμαχων ζητημάτων του Ιουδαϊκού Νόμου. Επιμελής και υπέρμαχος ζηλωτής των πατρικών παραδόσεων, γνώστης της ιουδαϊκής, νομικο-θεολογικής σκέψης του ραβινισμού.
Ο Παύλος είναι ο αγνός σκηνοποιός, το δυνατό λιοντάρι που τιθασεύτηκε από τη φωνή της Δαμασκού και έγινε το σκεύος της εκλογής, το όργανο του Χριστού, ο μεγάλος Απόστολος και διδάσκαλος των εθνών.
Ο Παύλος είναι εκείνος που αξιώθηκε από το Θεό να υπάρξει ουρανοβάμων και να φτάσει έως τρίτου ουρανού.
Ο Παύλος είναι ο μεγάλος Απόστολος που δίδαξε με αυτοθυσία, υπομονή, αυταπάρνηση και αγάπη το Ευαγγέλιο του Χριστού σε Δύση και Ανατολή.
Ο Παύλος είναι εκείνος που έγινε: «τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος, τοῖς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον, τοῖς ἀνόμοις ὡς ἄνομος, τοῖς ἀσθενέσιν ὡς ἀσθενής», είναι εκείνος που έγινε «τοῖς πᾶσι τὰ πάντα» για να σώσει τους πάντες.
Ο Παύλος είναι εκείνος που νουθέτησε, παρακάλεσε, δίδαξε, ενέπνευσε, καθοδήγησε και κήρυξε «εις πάντα τα έθνη». Είναι εκείνος που τα λόγια του φώτισαν και φωτίζουν κάθε γενεά.
Ο Παύλος είναι ο ριψοκίνδυνος κήρυκας, ο ακαταπόνητος εργάτης του λόγου του Θεού.
Ο Παύλος είναι ο κατατρεγμένος, ο συκοφαντημένος, ο ταλαιπωρημένος από τις οδοιπορίες, τα ναυάγια, τις αγρυπνίες και τις στερήσεις. Είναι ο πληγωμένος στο σώμα από τους λιθοβολισμούς και τους ραβδισμούς, ο δέσμιος στις σκοτεινές και αφιλόξενες φυλακές για την αγάπη του Χριστού.
Ο Παύλος είναι ο περήφανος πιστός του Χριστού, ο δυνατός και υπομονετικός Απόστολος. Είναι εκείνος που δεν παραπονέθηκε ποτέ, εκείνος που θυσιάστηκε και χάρισε στο Χριστό με το φρικτό μαρτύριό του την αγία του ψυχή.
Αγαπητοί μου.
Σήμερα εορτάζουμε τους δυο μεγάλους Αποστόλους του Κυρίου μας, τον Πέτρο και τον Παύλο.
Σήμερα φέρνουμε στο νου μας τα πάμφωτα πρόσωπα και την αγία ζωή τους και αναρωτιόμαστε…
Άραγε, πόσες φορές υποχωρούμε στη ζωή μας σε ζητήματα μικρά, ανάξια λόγου;
Άραγε, πόσες φορές υποχωρούμε ενώπιον ασήμαντων δυσκολιών;
Άραγε, πόσες φορές δειλιάζουμε ενώπιον μηδαμινών καταστάσεων της καθημερινότητας;
Άραγε, πόσες φορές συμβιβαζόμαστε με την επαίσχυντη κοσμική σκέψη και αντίληψη των δήθεν ορθολογιστών που χλευάζει και απορρίπτει την πνευματικότητα της Εκκλησίας του Χριστού και την Αγία Πίστη του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Σωτήρα του κόσμου;
Ας προσέξουμε πολύ και ας μελετήσουμε προσεκτικά τη ζωή και την πορεία των δυο Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων της Εκκλησίας μας.
Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους για να γίνουμε και εμείς «αμετακίνητοι λίθοι», ικανοί διδάσκαλοι των λόγων του Λόγου και σταθεροί στις αρχές της Χριστιανικής μας Πίστης.
Ας μιμηθούμε τον Πέτρο και τον Παύλο, τους δυο λαμπρούς και ακτινοβόλους αστέρες του Ουρανού.
Ας βαδίσουμε επάνω στα ίχνη των ματωμένων τους ποδιών, ώστε να υπάρξουμε και εμείς αυθεντικοί, γνήσιοι, δυνατοί και θαρραλέοι… σύγχρονοι μαθητές και απόστολοι των λόγων του Χριστού.