Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 είναι ο τρίτος μητροπολίτης που εκλέγεται για να ποιμάνει την επαρχία των Βουρλών της Σμύρνης αλλά ο πρώτος που καταφέρνει να την επισκεφθεί. Γνωρίζει, άλλωστε, από πρωτιές αφού υπήρξε ο πρώτος Έλληνας Ορθόδοξος επίσκοπος που χειροτονήθηκε στην Αυστραλία. Ο νεοεκλεγείς μητροπολίτης Βρυούλων κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε πρόσφατα την πρώτη του επίσκεψη στην επαρχία του. Μια εμπειρία μοναδική και συγκινητική, όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος. Ο κ. Παντελεήμων, με πίστη στην πρόνοια και χάρη του Θεού, μίλησε αποκλειστικά στο orthodoxia.info για την εκλογή του και την επίσκεψή του στα Βουρλά αλλά και για τα σχέδιά του για την επαρχία του.
Σεβασμιώτατε με πολλή χαρά πληροφορηθήκαμε και επίσημα αλλά και μέσω της θετικής εντύπωσης που δημιουργήθηκε στα εκκλησιαστικά περιβάλλοντα την προαγωγή σας σε μητροπολίτη Βρυούλων. Ποια είναι τα συναισθήματα και οι σκέψεις σας μετά την προαγωγή αυτή;
Ήταν για την προσωπική μου πορεία μια μεγάλη ευλογία από τον Θεό να εκλεγώ μητροπολίτης σε μια τόσο όμορφη και μάλιστα αγιοτόκο μητρόπολη της Μικράς Ασίας, την Ιερά Μητρόπολη Βρυούλων. Οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου είναι ανάμικτα. Αισθάνομαι χαρά πολλή αλλά και συγκίνηση μεγάλη. Αισθάνομαι ευγνώμων απέναντι στην πρόνοια του Θεού αλλά και στο κάλεσμα της μητρός Εκκλησίας. Όμως κάθε απόφαση της Εκκλησίας δεν είναι γράμμα κενό αλλά απαρχή μιας νέας διακονίας. Άλλωστε, ο Οικουμενικός Πατριάρχης εις το μικρόν μήνυμα μου τόνισε «αποστέλλεσαι εις διακονίαν και ουχί εις τιμήν και προβολήν διότι γνωρίζουμε το μετριοπαθές και σεμνοπρεπές του χαρακτήρος σου».
Ευχαριστώ τον άγιο Θεό ο οποίος οικονόμησε τα κατ’ εμέ με την άπειρη αγάπη Του. Επίσης, αισθάνομαι χρέος ιερό να εκφράσω την υιική ευγνωμοσύνη μου προς την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος με τη στοργική πατρική μέριμνά του, με δική του προαίρεση και ομόφωνη γνώμη και απόφαση της περί αυτού Αγίας και Ιεράς Συνόδου με εξέλεξαν μητροπολίτη της ιεράς και μαρτυρικής αυτής μητροπόλεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Όσον αφορά στα συναισθήματά μου, απεδέχθη την εκλογή μου με βαθειά συναίσθηση της αναξιότητος και ελαχιστότητός μου, ελπίζων εις τη χάρη του Κυρίου, ενθυμούμενος πάντοτε το του Αποστόλου Παύλου «αρκεί σοι η Χάρις μου, η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται».
Οι σκέψεις μου δεν είναι άλλες από το να σταθώ εν μέσω του μικρού μου ποιμνίου με καθαρή καρδιά, καθαρή πρόθεση και ανυπόκριτη αγάπη Κυρίου, με ταπείνωση και πίστη, ώστε υπακούων εις το θείο θέλημα και τη φωνή της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, να αναλάβω με χαρά την ιερή και χρεωστική πορεία, ώστε να φέρω την ειρήνη, τη χαρά και τη δύναμη του Ευαγγελίου σε αυτούς που ο Κύριος με έταξε να διακονήσω.
Για την ιστορία, η μητρόπολη Βρυούλων υπήγετο στον μητροπολίτη Εφέσου με έδρα το Κορδελιό της Μ. Ασίας. Με πατριαρχική και συνοδική πράξη το 1922 αποσπάσθηκε από την μητρόπολη Εφέσου και ανυψώθηκε σε μητρόπολη με έδρα τα Βουρλά. Ο εκάστοτε μητροπολίτης Βρυούλων είναι υπέρτιμος και έξαρχος Ερυθραίας.
Για μένα η εκλογή μου ως μητροπολίτης Βρυούλων ήταν όχι μόνο μοναδική και συγκινητική αλλά και ιστορική θα έλεγα. Είμαι ο πρώτος μητροπολίτης Βρυούλων που αξιώθηκε να επισκεφθεί την επαρχία του. Ο πρώτος, ο Διονύσιος, δεν κατόρθωσε να ενθρονισθεί και ο δεύτερος, ο Επιφάνιος, αν και εκλεγμένος, δεν πρόλαβε να επισκεφθεί την επαρχία του.
Μετά τη λήξη των συνεδριάσεων της Ιεράς Συνόδου του Μαρτίου στην οποία για πρώτη φορά στη ζωή μου συμμετέχω, με τις ευλογίες του Πατριάρχη, κατηφόρισα οδικώς για την αιγαιοπελαγίτιδα γη των Βουρλών. Η επίσκεψή μου συνέπεσε με την επέτειο γέννησης του Βουρλιώτη Γεωργίου Σεφέρη.
Ανέκφραστη η συγκίνησή μου μόλις πάτησα στα αγιασμένα χώματα των Βουρλών. Δάκρυσα αφενός γιατί ποθούσα να έχω την ευθύνη κάποιας επαρχίας και αφετέρου γιατί αισθάνθηκα τον άρρητο σύνδεσμο της καρδιάς μου με την ιστορία, με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου, των ανθρώπων που ξενιτεύτηκαν, των ολίγων ανθρώπων που διαμένουν εντός των ορίων της επαρχίας μου, των ανθρώπων που επιθυμούν στο μέλλον να επιστρέψουν είτε να εγκατασταθούν προς εργασία. Δεν ελησμόνησα όμως και αυτούς που οι ψυχές τους είναι στον ουρανό και για τους οποίους προσευχήθηκα σε μια ερειπωμένη εκκλησία.
Κατά τη διάρκεια της ποιμαντορικής μου επίσκεψης είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με:
-την εντιμ. Γενική Πρόξενο της Ελλάδας στη Σμύρνη κ. Αργυρώ Παπούλια
-τον εντιμ. Νομάρχη Σμύρνης κ. Erol Ayyildiz
-τον Μητροπολιτικό Δήμαρχο Σμύρνης κ. Aziz Kolaoglu
-τον ιδιαίτερο Διευθυντή και Υπεύθυνο Θρησκευτικών Υποθέσεων του Δημάρχου κ. Xasab Taxtsin
-τους Δημάρχους Seferihisar κ. Tunc Soyer και Narlidere κ. Abdul Batur
-τη Δήμαρχο Βουρλών κ. Sibel Uyar
-τον Διευθυντή Τουρισμού και Πολιτισμού Σμύρνης κ. Murat Karacanta.
Πώς σας υποδέχθηκαν οι τοπικοί άρχοντες;
Με όλους αυτούς τους παράγοντες που συναντήθηκα αισθάνθηκα τρομερά άνετα. Με υποδέχθηκαν ευγενικά και εγκάρδια. Μου έκανε εντύπωση η ειρηνική διάθεση, η αγάπη, η άνεση και ο σεβασμός και τα εγκάρδια αισθήματα με τα οποία με καλωσόρισαν και η παράκληση να έρχομαι τακτικά στα Βουρλά και να τους επισκέπτομαι. Συγκινητική για μένα ήταν και η στιγμή που προσευχήθηκα στον πλάτανο όπου μαρτύρησε ο άγιος οσιομάρτυρας Νεκτάριος, του οποίου την μνήμη ιδιαιτέρως τιμούν οι απανταχού γης Βουρλιώτες, όπως έκαναν οι αείμνηστοι πρόγονοί τους.
Αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω ότι η πρώτη νύχτα στα Βουρλά σημάδεψε τη ζωή μου καθώς για πρώτη φορά βρισκόμουν στο έδαφος της μητροπολιτικής μου επαρχίας μετά από 48 έτη περίπου επισκοπικής ζωής και μαρτυρίας.
Συναντηθήκατε με Βουρλιώτες εκεί;
Βεβαίως. Οι πιστοί μας, ανεξαρτήτως καταγωγής, που ζουν και δραστηριοποιούνται στα Βουρλά και τα περίχωρά τους έχουν βαθιά ευλάβεια και διψούν για λειτουργική ζωή και πνευματική καθοδήγηση. Στις ανάγκες τους αυτές δεν πρέπει να κωφεύσω ή να αδιαφορήσω. Για τον λόγο αυτό έχω διάφορα σχέδια στη σκέψη μου. Χρειάζεται, όμως, υπομονή και επιμονή για να υλοποιηθούν. Η καθημερινή προσευχή είναι αναγκαία. Ελπίζω ότι με την αγαθή προαίρεση και την επίσημη πρόσκληση των αρχών και των τοπικών φορέων προς τους οποίους έδωσα υπόσχεση συνεργασίας και πάνω από όλα με τη χάρη και την ευλογία του Θεού και της Παναγίας της Βουρλιώτισσας όλα ελπίζω να υλοποιηθούν.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΒΡΥΟΥΛΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΟΥ
Ποια είναι τα σχέδιά σας για την μητροπολιτική σας επαρχία;
Η πρώτη μου ενέργεια είναι η δημιουργία ναού. Υπήρχε ναός αλλά μετατράπηκε σε σχολείο το οποίο πλέον δεν λειτουργεί. Η Δήμαρχος των Βουρλών μονη της μου είπε ότι ενδιαφέρεται να γινει ξανά εκκλησία. Για να γίνει όμως χρειάζεται να αποχαρακτηριστεί από σχολείο που ήταν. Εχω τη συγκατάθεση του Νομάρχη Σμύρνης όπου υπάγεται η μητρόπολη Βουρλών και πιστεύω ότι θα βοηθήσει. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε πόρους για να φτιαχτεί αρχικά ό,τι ερειπωμένο υπάρχει από πλευράς χώρων λατρείας.
Τι μήνυμα στέλνετε στους Βουρλιώτες εκεί αλλά και όπου γης;
Με συγκίνηση, πατρική αγάπη και στοργή η ψυχή μου αγκαλιάζει όλους τους Βουρλιώτες και τους απογόνους των προσφύγων αλλά και όσους ζουν εκεί. Τους διαβεβαιώνω ότι όσο ζω και αναπνέω και όσο έχω δυνάμεις που μου χαρίζει ο Θεός δεν θα τους αφήσω στερημένους της πατρικής και ποιμαντικής μου παρουσίας. Είμαι δικός τους. Είμαι κοντά τους. Η μητρόπολη Βρυούλων δεν είναι πια μια χηρεύουσα επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου. Είναι μια επαρχία με ποιμενάρχη και ποίμνιο. Μικρό μεν αλλά που δεν ξεχνά ότι μικρή ήταν και η Εκκλησία της Πεντηκοστής. «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον». Όχι μόνο δεν με φοβίζει αλλά με ωθεί σε περισσότερους αγώνες και διακονία. Η σχέση που αναπτύσσεται με τα πρόσωπά τους είναι άμεση, καρδιακή και ειλικρινής.
Τους ευλογώ και τους περιπτύσσομαι με αγάπη εκ βαθέων όλους ανεξαρτήτως καταγωγής τους Βουρλιώτες. Δεν τους ξεχωρίζω στην αγάπη. Ως ορθόδοξος κληρικός έχω υποχρέωση να αγαπώ στο όνομα του Ιησού Χριστού κάθε άνθρωπο, κάθε εικόνα Του, γιατί μόνο μέσω αυτής της αγάπης δηλώνεται η πίστη μας προς τον αρχηγό της ζωής και του θανάτου.
Εύχομαι ο Κύριος να μου χαρίσει καλή πληροφόρηση της διακονίας μου στον αμπελώνα Του γιατί θέλω να συνεχίσω με τις μικρές μου δυνάμεις το κήρυγμα του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, να βαδίσω επί τα ίχνη του Αποστόλου Παύλου, να δώσω την μαρτυρία των νεομαρτύρων Νεκταρίου και Μιχαήλ και να κηρύξω Ευαγγελισμό αγάπης και ειρήνης «τοις εγγύς και τοις μακράν» και ο λόγος μου να είναι πάντοτε καθαρός, ευθύς, σαφής, έντιμος, αληθής και παρηγορητικός.
