Κυριακή του Τυφλού
(Των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης)
(Πράξ. 26 1, 12-20)
Σήμερα ο μεγάλος απόστολος των εθνών Παύλος ομολογεί στον βασιλιά Αγρίππα τη μεταστροφή του στη χριστιανική πίστη.
Ο Παύλος φωτίζεται από το άκτιστο φως του Χριστού που είναι λαμπρότερο και ισχυρότερο από το κτιστό φως του ήλιου και ομολογεί τον Κύριο ενώπιον ισχυρών και αιμοσταγών αρχόντων.
Η χάρη που έλαβε τον δυναμώνει και ταξιδεύει στα πέρατα του κόσμου για να μεταδώσει παντού το μέγα μήνυμα του Ευαγγελίου του Ιησού.
Ο Θεός αποκαλύφθηκε στον Παύλο μέσα στη λαμπρότητα λέγοντάς του: « Σαούλ, εγώ είμαι ο Θεός που εσύ διώκεις » και ο Παύλος συγκλονίζεται και μη μπορώντας να αντέξει τη λάμψη του θεϊκού φωτός πέφτει στο έδαφος.
Έπειτα από αυτό το γεγονός ο Σαούλ μεταβάλλεται, αλλάζει ριζικά τρόπο ζωής και δέχεται το βάπτισμα από τον απόστολο Ανανία και αναδεικνύεται διαπρύσιος κήρυκας του Ευαγγελίου, μεγάλος απόστολος του Χριστού που περιοδεύει σε τόπους αφιλόξενους υπομένοντας αμέτρητους πειρασμούς, πείνα, δίψα, χλευασμούς, πόνους, διωγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις και καταλήγει στη Ρώμη όπου δοκιμάζει το πικρό ποτήρι του μαρτυρικού θανάτου.
Σήμερα είναι μία μέρα ιδιαίτερη διότι η αγία μας Εκκλησία εορτάζει και τιμά δύο πρόσωπα ιερά που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του κόσμου και στην Εκκλησία.
Σήμερα τιμούμε τον μεγάλο βασιλιά που καθώς προετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει τον Μαξέντιο, είδε στον ουρανό ένα σταυρό φτιαγμένο με αστέρια που έγραφε στα λατινικά «in hoc vinces» δηλαδή εν τούτω νίκα.
Σήμερα τιμούμε τον μεγάλο αυτοκράτορα που άκουσε τη φωνή του Θεού, μία φωνή εκ του ουρανού που τον συμβούλευσε να φτιάξει ένα λάβαρο με το σημείο του Σταυρού και με αυτό να προπορεύεται στις μάχες.
Σήμερα τιμούμε τη μητέρα και το γιο που άλλαξαν τον ρουν της ιστορίας στην πιο δύσκολη στιγμή της ανθρωπότητας, εκείνους που υπέγραψαν το διάταγμα της ανεξιθρησκίας στο Μιλάνο το 313 μ.Χ. και καθιέρωσαν τον χριστιανισμό ως μία ελεύθερη και απαλλαγμένη από τους διωγμούς θρησκεία.
Σήμερα τιμούμε εκείνον που εξασφάλισε τα μέσα στη μητέρα του για να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα και να ανακαλύψει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο.
Σήμερα τιμούμε εκείνον που ίδρυσε την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που εγκαινίασε την Βασιλεύουσα, την αιώνια Πόλη, την έδρα της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.
Σήμερα τιμούμε εκείνον που ονομάστηκε Μέγας γιατί κατάφερε να δημιουργήσει έναν ισχυρό δεσμό ανάμεσα στους κορυφαίους θεσμούς της Αυτοκρατορίας, το κράτος και την Εκκλησία.
Σήμερα τιμούμε εκείνον που αναδιοργάνωσε το οικονομικό και φορολογικό σύστημα, που θέσπισε νέους νόμους και κατήργησε με νόμο τη βρεφοκτονία, το θεσμό της δουλείας, την τιμωρία της ατεκνίας, τη θανατική ποινή με σταύρωση, τις απάνθρωπες μονομαχίες, την τοκογλυφία, τη λατρευτική προσκύνηση του εκάστοτε Ρωμαίου αυτοκράτορα.
Σήμερα τιμούμε εκείνον που εκδήλωσε μέριμνα για τους φτωχούς και τους αδύνατους, εκείνον που με ενέργειές του ανυψώθηκε ο θεσμός της οικογένειας την οποία θεωρούσε βάση και θεμέλιο της κοινωνίας.
Σήμερα τιμούμε εκείνον που καθιέρωσε την Κυριακή ως ημέρα αργίας, εκείνον που έχτισε ναούς για να λατρεύεται ο Θεός ελεύθερα, εκείνον που συγκάλεσε την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία καταδίκασε την αίρεση του αρειανισμού και θεμελίωσε το Ορθόδοξο δόγμα.
Σήμερα τιμούμε εκείνον τον σπουδαίο αυτοκράτορα που σύμφωνα με τον εθνικό ιστορικό Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο: «Μετά τους αμέσους μαθητάς του Σωτήρος ουδείς έπραξεν περισσότερα προς διάδοσιν και παγίωσιν της ιεράς πίστεως».
Η Εκκλησία αναγνώρισε και αναγνωρίζει τη μεγάλη προσφορά των δύο σπουδαίων ιερών προσώπων, του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου και της μητέρας του Ελένης, γι’ αυτό τους κατατάσσει στη χορεία των αγίων, τους αναγνωρίζει ως ίσους με τους αποστόλους αφού τους ονομάζει ισαποστόλους και τους δίνει έναν τίτλο που λίγοι άγιοι κατέχουν.
Ο Μ. Κωνσταντίνος ακολούθησε τη μεγάλη πορεία, την πορεία του Σταυρού που αποτελεί το μοναδικό δρόμο μετανοίας, μία πορεία πλήρης Χάριτος αλλά και πειρασμών.
Ο άγιος Κωνσταντίνος επικρίθηκε και επικρίνεται ακόμη και σήμερα από ορισμένους άγευστους της Χάριτος του Θεού, που προκατειλημμένοι προτεσταντίζουν επικίνδυνα μη γνωρίζοντας την Ορθόδοξη ηθική που στηρίζεται στη μεγάλη αλλαγή, τη μετάνοια.
Η λαμπρή προσωπικότητα του Μ. Κωνσταντίνου και το παράδειγμά του αποτελεί πρότυπο μίμησης για όλους μας.
Οι ηγετικές του ικανότητες τον ανέδειξαν σε άξιο κυβερνήτη που διοίκησε με σοβαρότητα, με συνέπεια και δημιούργησε πολιτισμό αφού στηρίχθηκε πάνω σε πανανθρώπινες αξίες.
Αγαπητοί μου…
Ένα σημάδι φωτεινό στον ουρανό αποκάλυψε στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τι πρέπει να ακολουθήσει για να κερδίσει, όχι μόνο τη μάχη ως άρχοντας, αλλά τον ουρανό και τη Χάρη του.
Ένα σημάδι φωτεινό, μία λάμψη ουράνια στο δρόμο προς τη Δαμασκό αποκάλυψε στον Παύλο την αλήθεια που τον οδήγησε έως τρίτου ουρανού, πάνω από την υλική δημιουργία φθάνοντας στην πνευματική σφαίρα, στον Παράδεισο.
Ας παρακαλέσουμε τον Θεό να αποκαλυφθεί και στο δικό μας ουρανό.
Ας ευχηθούμε να αλλάξει η πορεία μας προς τη Δαμασκό…
Ας παρακαλέσουμε τον Θεό να μας δώσει σημάδι φωτεινό και… φωτισμένοι από το Φως του οράματος του Παύλου και του σχηματισμού των αστεριών του Σταυρού στον ουρανό να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, τους πειρασμούς, έχοντας ως λάβαρο και μπροστάρη τον Σταυρό του Χριστού και την αιώνια συμβουλή: «μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία»…
Έτσι θα αναδειχθούμε ισχυροί και πνευματικά ικανοί και μεγάλοι…
*Ο αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης είναι ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.