Στην ιστορική πατριαρχική και σταυροπηγιακή μονή Οδηγητρίας Γωνιάς εορτάστηκε η Κυριακή της Ορθοδοξίας ιερουργούντος του μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Αμφιλοχίου.
Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη εορταστική εκδήλωση του Ιδρύματος κατά τη διάρκεια της οποίας, ο γενικός διευθυντής της ΟΑΚ Δρ. Κωνσταντίνος Β. Ζορμπάς καλωσόρισε τους προσκεκλημένους και συμμετέχοντες.
Αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη σημασία της ημέρας τόσο για την Ορθόδοξη πίστη όσο και για την Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης, διότι μετά από δύο χρόνια αναστολής των εορταστικών εκδηλώσεων λόγω της πανδημίας, το Ίδρυμα επαναδραστηριοποιείται επιστρέφοντας σταδιακά στην κανονικότητα, υπογραμμίζοντας ότι φέτος συμπληρώνονται πενήντα πέντε συναπτά έτη προσφοράς και διακονίας της ΟΑΚ προς την Εκκλησία και την κοινωνία γενικότερα ενώ αναφορικά με τη σύνδεση της ομολογίας της Εκκλησίας για την αναστήλωση των ιερών εικόνων με το έργο της ΟΑΚ επανέλαβε τα λόγια του μακαριστού μητροπολίτη Κισάμου κυρού Ειρηναίου (Γαλανάκη) τονίζοντας χαρακτηριστικά πως.
«Εορτάζομεν την αναστήλωση των Αγίων Εικόνων της Ορθοδοξίας σε μία εποχή που η εικόνα του κόσμου και του ανθρώπου είναι κατάκλαστη. Συντετριμμένη δηλαδή και ρυπαρή κάτω από τα πόδια του ίδιου του ανθρώπου». Κατόπιν εξέφρασε την απεριόριστη συμπαράσταση του Ιδρύματος προς τον βαριά πληττόμενο από την τραγωδία του πολέμου Ουκρανικό λαό καθώς και «την αλληλεγγύη μας προς τους πολίτες κάθε εθνικής και θρησκευτικής καταγωγής και προς κάθε εν γένει διωκόμενο ή κινδυνεύοντα», τονίζοντας ότι «καθήκον μιας άξιας του ονόματος χριστιανικής θεολογίας είναι να στέκεται πάντα στο πλευρό του κάθε αδύνατου».
Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Λινός, Καθηγητής Χειρουργικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος, αφού ευχαρίστησε τον μητροπολίτη Κισάμου Αμφιλόχιο και την ΟΑΚ για την τιμητική πρόσκληση, ανέπτυξε το θέμα: «Η αξία του θανάτου», επισημαίνοντας ότι ακόμα και για τους γιατρούς ο θάνατος αποτελεί μία «δύσκολη συζήτηση την οποίαν αποφεύγουν» και αναφέρθηκε στη μελέτη 28 διακεκριμένων Καθηγητών Ιατρικής που δημοσιεύτηκε στο έγκυρο Περιοδικό “Lancet”, με τίτλο: «Έκθεση της Επιτροπής του Lancet για την αξία του θανάτου. Ξαναφέρνοντας τον θάνατο στη ζωή», η οποία πραγματεύεται τον παράδοξο τρόπο με τον οποίον πεθαίνουν οι άνθρωποι σήμερα, δηλαδή «οι πιο πλούσιοι, μέσα στα Νοσοκομεία, με θεραπείες που πολλές φορές –κατά τους γιατρούς- είναι μάταιες και ακατάλληλες», ενώ «οι πιο φτωχοί σε πολλές χώρες δεν μπορούν να πλησιάσουν ένα Νοσοκομείο και δεν έχουν τα στοιχειώδη φάρμακα».
Θεμελιώδης θεωρείται η πρόταση της Επιτροπής «να μην αντιμετωπίζεται ο θάνατος ως ένα γεγονός ιατρικής φυσιολογίας αλλά ως πνευματική διαδικασία» καθώς «η ιατρικοποίηση του θανάτου, δηλαδή το να πεθαίνει ο ασθενής τελικού σταδίου στο νοσοκομείο χωρίς να υπάρχει επιστημονική ελπίδα για θεραπεία ή παράταση της ζωής, καταδικάζεται απερίφραστα, αφού στερεί και από τον ίδιο τον ασθενή και από τους οικείους του τη δυνατότητα ενός ποιοτικού θανάτου».
Ακολούθως αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της παρηγορητικής φροντίδας και εξήρε το έργο των Μονάδων Ανακούφισης Πόνου, τονίζοντας ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην ανάγκη αλλαγής του ιατροκεντρικού νοσοκομειακού θανάτου και στην επαναφορά του θανάτου στην κοινότητα καθώς η «απάνθρωπη διαχείριση των θανάτων των διασωληνωμένων ασθενών από Κορωνοϊό δεν μπορεί να συνεχιστεί».
Ο μητροπολίτης Κισάμου κ. Αμφιλόχιος, πρόεδρος του ιδρύματος, κατά τον σύντομο Χαιρετισμό του καλωσόρισε τους εκλεκτούς προσκεκλημένους και το πολυπληθές ακροατήριο και αφού ευχαρίστησε τον πρωτοπρεσβύτερο Δημήτριο Λινό για την άκρως ενδιαφέρουσα ομιλία του, αναφέρθηκε στο οξύμωρο του συνδυασμού της εορταστικής εκδήλωσης με το θέμα της «μνήμης του θανάτου», επισημαίνοντας ότι ο θάνατος «δεν είναι ένας χωρισμός, κάτι που πρέπει όλοι να κατανοήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε, διαφορετικά θα είμαστε σαν εκείνον τον αθλητή που πάντοτε έρχεται δεύτερος ή τρίτος και ποτέ δεν φτάνει στη χαρά να κόψει πρώτος την κορδέλα για να γευτεί τη νίκη».
Ακολούθως σημείωσε ότι η πανδημία απέδειξε σε όλους μας ότι ο θάνατος είναι κάτι που αφορά όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως «αφού ένας απειροελάχιστος ιός κατήσχυνε την παντοδυναμία των ανθρώπων» και έτσι δημιουργείται η αγωνία του θανάτου και το δίλημμα της επιλογής σε σχέση με τον θάνατο επισημαίνοντας ότι «η δυτική κοινωνία έχει επιλέξει να αγνοήσει ή να προσπεράσει τον θάνατο, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να τον αντιμετωπίσει».
Κλείνοντας, αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό από τον βίο του Αγίου Πορφυρίου, ο οποίος, συζητώντας με έναν γιατρό – πνευματικό του παιδί, τού ζήτησε να διαβάσει το απόσπασμα του Ευαγγελίου της εξοδίου ακολουθίας που γίνεται αναφορά στη σχέση του θανάτου με τη ζωή, επισημαίνοντάς του χαρακτηριστικά ότι «όσοι ζουν με τον Χριστό δεν γνωρίζουν θάνατο και δεν ζουν τη “θανατίλα”».
Τέλος, στον εκλεκτό ομιλητή ο μητροπολίτης Κυδωνίας κ. Δαμασκηνός απένειμε εκ μέρους του Δ.Σ. του Ιδρύματος το αναμνηστικό ενθύμημα των πενήντα χρόνων ζωής και μαρτυρίας του Ιδρύματος, ενώ η εκδήλωση είναι διαθέσιμη προς παρακολούθηση ΕΔΩ.
