Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 28 Μαΐου η τελευταία διάλεξη του φετινού, πέμπτου κύκλου εκδηλώσεων «Καιρός του ποιήσαι» της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου.
Ο Τίτλος της ήταν «Από τη Χαλκηδόνα, πίσω στη Νίκαια: Η λύση της Ιωάννης Δαμασκηνού στο χριστολογικό αδιέξοδο του ογδόου αιώνα» και ομιλητής ήταν ο Νόρμαν Ράσελ, Επίτιμος Ερευνητικός Έταιρος του Κολλεγίου του Αγίου Στεφάνου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ο συντονισμός της εκδήλωσης έγινε από τον Δημήτριο Μόσχο, Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο ομιλητής, αφού έκανε μια σύντομη αναδρομή στη χριστολογική ερίδα και το πολιτικό υπόβαθρο του 6 ου και 7 ου αιώνα, αναφέρθηκε στις νέες ιδέες του Ιωάννη του Δαμασκηνού και τις επιρροές που δέχτηκαν από τον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη και κυρίως τον Μάξιμο τον Ομολογητή, σε ό,τι. αφορά ειδικότερα την κατανόηση και τον τρόπο χρήσης του όρου «περιχώρηση».
Ο Ιωάννης επέκτεινε αυτή την έννοια από την τριαδική θεολογία του Συμβόλου Πίστεως της Νίκαιας στη σχέση των δύο φύσεων του Χριστού, ενώ επιπλέον αντλώντας από τους στοχαστές της εποχής των στοιχείων αφενός σχετικά με τη φύση και την ουσία και αφετέρου την υπόσταση και το πρόσωπο. και τη μεταξύ τους σχέση, προσφέρει μια κατανόηση της ένωσης βασισμένη στην υπόσταση μάλλον παρά στη φύση, η οποία ένωση περιγράφει με μεγαλύτερη επιτυχία, αξιοποιώντας τον όρο «ενυπόστατο».
Αντί της σύνθετης φύσης, ο Ιωάννης προτείνει την έννοια μιας σύνθετης υποστάσεως. Έτσι, επεξεργάζεται και αναπτύσσει περαιτέρω δύο διακριτικές ιδέες του Μαξίμου, αυτή της περιχώρησης και αυτή του ενυποστάτου, βασιζόμενος στην προσπάθεια του Μαξίμου να ευθυγραμμίσει τη χαλκηδόνα χριστολογία με την τριαδολογία της Νικαίας.
