Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά
(Α΄ Τιμοθ. δ΄ 9 – 15)
Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο απόστολος Παύλος απευθύνεται πατρικά στον μαθητή του Τιμόθεο, έναν νέο στην ηλικία και στο επισκοπικό αξίωμα άνθρωπο και τον συμβουλεύει σχετικά με το πως οφείλει να πορεύεται και να ασκεί το ποιμαντικό του έργο στην Έφεσο.
Αυτές οι σοφές και ουράνιες συμβουλές του Παύλου δεν απευθύνονται μόνον εις τον Τιμόθεο, αλλά αποτελούν ασφαλείς οδηγίες για κάθε ποιμένα και πιστό κάθε εποχής, άλλωστε είναι γνωστό και αποδεδειγμένο ότι ο λόγος των αποστόλων παραμένει και θα παραμένει πάντοτε αληθινός και επίκαιρος.
Ο λόγος του Θεού είναι μοναδικός και έχει τη δύναμη να οδηγήσει τον άνθρωπο σε μία εσωτερική και εξωτερική μεταμόρφωση, δηλαδή να τον φωτίσει, να τον βοηθήσει να κατανοήσει το νόημα της Γραφής αλλά και ό,τι υπάρχει καλά κρυμμένο μέσα στην ψυχή του.
Ο Τιμόθεος ουσιαστικά καθοδηγείται από τον Παύλο για το πως πρέπει να πορευθεί στη ζωή του, στο έργο του, γι’ αυτό τονίζει ο Παύλος ότι ο λόγος του Θεού είναι αξιόπιστος, αληθινός και αξίζει να τον παραδεχθεί δηλαδή να πιστέψει σταθερά, απόλυτα, με όλη τη δύναμη της καρδιάς του.
Απόδειξη αυτής της πίστης, δηλαδή της σωστής πίστης, είναι ότι αντιμετωπίζουμε με υπομονή και με εμπιστοσύνη στον Θεό τις ταλαιπωρίες, τις θλίψεις, τα βάσανα, τους πόνους, τους ονειδισμούς, τους πειρασμούς και όλες τις δυσκολίες που παρουσιάζονται ενώπιον μας.
Έτσι λοιπόν ο Παύλος προτρέπει τον καλό μαθητή του Τιμόθεο να διδάξει τους ανθρώπους με το κύρος και την πνευματική εξουσία που πλέον θα έχει ως γνήσιος ποιμένας.
Ο Τιμόθεος είναι αρκετά νέος στην ηλικία και γι’ αυτόν το λόγο παραγγέλλει ο απόστολος Παύλος να μην τον καταφρονεί κανένας λόγω της νεότητός του και επίσης του λέγει ότι πρέπει να αποτελεί υπόδειγμα, πρότυπο σωστής πίστης, διδασκαλίας και ενάρετης ζωής στους πιστούς.
Τον καλεί να είναι παράδειγμα στα λόγια, στη συμπεριφορά, στις συναναστροφές του, στην ανυπόκριτη αγάπη προς όλους, στην πίστη, στην καθαρότητα του βίου του αλλά και στην πνευματική ζωή που θα ζει με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος κι έτσι οι πιστοί θα ξεδιψούν αφού θα ανακαλύπτουν Αυτόν που αναζητούν, τον Χριστό, που είναι το ζωντανό νερό που ξεδιψάει μια για πάντα κάθε βασανισμένο όπου γης.
Ο Παύλος συμβουλεύει τον επίσκοπο Τιμόθεο να μην παραμελεί το χάρισμα που του δόθηκε με τη χειροτονία του αλλά να το καλλιεργεί και να το αυξάνει διότι του δόθηκε κατόπιν προφητικής αποκάλυψης, γι’ αυτό οφείλει να γίνει ο ίδιος μαρτυρία Χριστού, με αίσθηση της φλόγας της προσωπικής του Πεντηκοστής ώστε να αποτελεί κατάλληλο όργανο για τη μεγάλη διακονία που του έχει ανατεθεί.
Αγαπητοί μου φίλοι …
Το κάθε χάρισμα που έχει δοθεί από τον Θεό έχει συγκεκριμένο σκοπό και αυτό το γνωρίζουμε
όλοι όσοι αναγνωρίζουμε τον Κύριο ως Θεό, Σωτήρα και Λυτρωτή. Σκοπός είναι η δοξολογία του Τριαδικού Θεού και η διακονία του πλησίον και αυτό αποτελεί μια μαρτυρία φωτεινή αλλά και μια πορεία αναστάσιμη που οδηγεί στη χαρά του Κυρίου, δηλαδή στην πραγματική σωτηρία.
Για να πετύχουμε αυτόν τον σκοπό οφείλουμε να ακούσουμε προσεκτικά τους παραπάνω λόγους του πρόκριτου των αποστόλων και κορυφαίου Παύλου. Λόγια που πηγάζουν από μια καρδιά που φλέγεται από τη φλόγα της πίστεως και της αγάπης, λόγια σοφά μα συγχρόνως ταπεινά και αφυπνιστικά με περιεχόμενο και νόημα … όπως εκείνα του φιλόθεου ποιμενάρχη και λαοφιλή αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγενίου του Β΄: «αγαπούμε, συγχωρούμε, προχωρούμε».
Ας ακούσουμε λοιπόν και ας εφαρμόσουμε στη ζωή μας τα παραπάνω λόγια για να συνέχει πάντοτε την καρδιά μας ο πόθος της εν Χριστώ ανακαίνισης ώστε η πορεία μας, το ήθος, οι προσδοκίες και οι αγώνες μας να εναρμονίζονται πλήρως με το γλυκύτατο και ουράνιο μελώδημα της φωνής του οικουμενικού διδασκάλου και στυλοβάτη του Ευρωπαϊκού πολιτισμού αποστόλου Παύλου … «Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός» (Γαλ. 2, 20).
*Ο αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης είναι ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.