Είμαστε υπερήφανοι για το παρελθόν και την ιστορική μας διαδρομή, για όσα κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, για τις αξίες και τον πατρογονικό πολιτισμό μας”, επεσήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην ομιλία του το απόγευμα της Τρίτης κατά την πρώτη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αστική Σχολή Γαλατά ύστερα από τρία χρόνια μετά και την ολοκλήρωση της εκ βάθρων ανακαινίσεως του ιστορικού κτιρίου της Ομογενείας.
Στο πλαίσιο της εκδηλώσεως ο Παναγιώτατος ευλόγησε την Αγιοβασιλόπιττα της Σχολής, ενώ πραγματοποιήθηκε συναυλία του διακεκριμένου καλλιτέχνη κ. Δημητρίου Μπάση, μαζί με την Γυναικεία Χορωδία «Αγία Κασσιανή η Υμνογράφος» της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως.
“Η πανδημία του κορωνοιού Covid – 19 δεν ήταν μόνον φονική αλλά και αντικοινωνική. Δοξάζουμε τον Θεό της αγάπης που μας αξιώνει να συνεχίσουμε τα ωραία έθιμά μας. Διαφυλάσσοντας και καλλιεργώντας τις παραδόσεις μας, διακηρύσσουμε ότι τίποτε στη ζωή των ανθρώπων και των κοινωνιών δεν ευδοκιμεί αν δεν αναφέρεται στη σχέση μας με τον Θεό, χωρίς τη διάσταση του πνεύματος εάν δεν αφορά στο νόημα του βίου μας, εάν δεν οδηγεί πέρα από το εφήμερο και το απλώς χρήσιμο”, ανέφερε ο Παναγιώτατος κατά την έναρξη της ομιλίας του.
Σε άλλο σημείο επεσήμανε πως η “πιστή στον κύριο και Δομήτορά της, η Εκκλησία καθ’ όλη την πορεία της στην ιστορία ποτέ δεν αγνόησε τον κόσμο αλλά και ποτέ δεν ταυτίσθηκε με αυτόν. Προφανέστατα, η ευαισθησία για τις περιπέτειες του ανθρώπου και η φιλάνθρωπη μέριμνα δεν οδηγούν στην εκκοσμίκευση της Εκκλησίας με την έννοια μιας αναπόφευκτης υιοθέτησης κοσμικών αρχών και μεθόδων δράσης, ξένων προς το Ευαγγέλιο και την παράδοση των Πατέρων. Ούτως ή άλλως μια εκκοσμικευμένη Εκκλησία δεν θα είχε να αναγγείλει κάποιο μήνυμα το οποίο δεν θα γνώριζε ήδη ο κόσμος.
Δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι η Εκκλησία χάνει τον κόσμο, ότι δεν προσφέρει τίποτε για τη μεταμόρφωσή του, όταν κλείνεται στον εαυτό της, αδιαφορή για τον κόσμο ή τον απορρίπτη. Πάντως, το Οικουμενικό Πατριαρχείο ποτέ δεν υπήρξεν εσωστρεφές και κλειστό στον κόσμο, ούτε ποτέ εκκοσμικεύθηκε. Εξήγγειλλε πάντοτε, λόγω και έργω, το Ευαγγέλιο της σωτηρίας του ανθρώπου και της ανακαίνισης του κόσμου εν Χριστώ, το πράττει και σήμερα και αυτή η μαρτυρία του θα συνεχισθεί εις το μέλλον. Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία είναι και παραμένει, όπως έχει λεχθεί, «ένα συνεχές θαύμα», ευδοκία, δυνάμει, προστασία και σκέπη του Σωτήρος Χριστού, της Παναγίας Θεοτόκου και πάντων των Αγίων, με όλες τις δράσεις του και την παρουσία του να αποσαφηνίζουν επικαίρως μέσα στον κόσμο το Ευαγγέλιον της εν Χριστώ απολυτρώσεως του ανθρώπου και του κόσμου”.
Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος εξέφρασε τα συγχαρητήριά του προς τους διοργανωτές της εκδήλωσης και καλωσόρισε τους εκπροσώπους και συντελεστές της ανακαίνισης και αναβάθμισης του κτηριακού συγκροτήματος της Σχολής, με επικεφαλής τον Άρχοντα Έξαρχο του Οικουμενικού Θρόνου και Πολιτικό Διοικητή του Αγίου Όρους κύριο Αθανάσιο Μαρτίνο, την σύζυγό του κ. Μαρίνα και τους συνεργάτες του.
Αυτό το οποίο επιθυμούμε να τονίσουμε αυτή τη στιγμή μετά και τις εκλογές νέων Διοικητικών Συμβουλίων για τα Βακούφιά μας, είναι η καθοριστική σημασία της καλής λειτουργίας των Ιδρυμάτων μας για το μέλλον της Ομογενείας. Τα Ιδρύματά μας είναι η ζωντανή σφραγίδα του Γένους στην Πόλη των Πόλεων, όπου όπως λέγει ο μακαριστός π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουρος «πλάστηκε ο Ρωμηός κι η πίστη του, τα δόγματα, οι παραδόσεις του, η ιστορία του». Οι ναοί και τα προσκυνήματά μας, όπου επί μακρούς αιώνες οι πρόγονοί μας κατέθεταν τη μετάνοια και τις ελπίδες τους και αγιαζόταν η ζωή τους, τα ιστορικά σχολεία μας, στα οποία γενιές ημετέρων μορφώθηκαν και απέκτησαν γνώση και ταυτότητα, τα νοσοκομεία και τα γηροκομεία μας και τα άλλα ιδρύματα είναι αποτύπωμα της ευφυίας, της ευσεβείας και της φιλανθρωπίας της Ρωμιοσύνης.
Είμαστε υπερήφανοι για το παρελθόν και την ιστορική μας διαδρομή, για όσα κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, για τις αξίες και τον πατρογονικό πολιτισμό μας. Σήμερα, οι εξελίξεις και η πληθυσμιακή συρρίκνωση της Ομογενείας μας θέτουν απέναντι σε μεγάλες και πρωτόγνωρες ευθύνες. Οι φιλογενείς πρόγονοί μας έθεσαν πάνω από τον εαυτό τους την Ομογένεια και χάρισαν σε αυτήν εντυπωσιακά ιδρύματα. Για εμάς αυτά δεν είναι μόνον σύμβολο και αφορμή για δίκαιη εγκαύχηση αλλά και θετική πρόκληση και πρόσκληση για να αγωνισθούμε για τη διάσωση και τη λειτουργία τους με όλες μας τις δυνάμεις, για να αναδειχθούμε άξιοι συνεχιστές των πατέρων μας, ολιγώτεροι μεν σήμερα αλλά ενωμένοι, δυναμικοί, με επίγνωση του ιστορικού χρέους και της ευθύνης μας.
Ο Πατριάρχης σας είναι στο πλευρό σας. Συμμετέχει στις αγωνίες και στον αγώνα σας για την παρουσία μας εδώ στην Πόλη του Κωνσταντίνου, στην Ίμβρο και στην Τένεδο και ευρύτερα. Τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με κοινή προσπάθεια, με αμοιβαία εμπιστοσύνη, με αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία και όπως ήδη είπαμε με την υπερηφάνεια, για το γεγονός ότι είμαστε φύλακες μιας μεγάλης και μοναδικής πολιτισμικής κληρονομιάς. Στο αγώνα αυτόν κανείς δεν περισσεύει. Εάν δεν αγωνισθούμε εμείς για τη διάσωση των παραδόσεων των ιδρυμάτων μας, της ιδιοπροσωπίας μας, της παρουσίας μας στην ιστορική κοιτίδα της Ρωμιοσύνης, ποιος άλλος θα το πράξη; Πορευόμαστε όλοι μαζί, με πίστη στις δυνάμεις μας και απόλυτη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού για το Γένος μας, εμπιστοσύνη που φωτίζει το μυαλό και χαλυβδώνει τη θέλησή μας.”
Συμπλήρωσε δε πως “συμβιώνουμε στην Πόλη και στη χώρα μας με ανθρώπους που ανήκουν σε μια άλλη θρησκευτική παράδοση. Η ειρηνική συνύπαρξη των διαφορετικών είναι σήμερα ηθικό και πολιτισμικό αίτημα κομβικής σημασίας για το μέλλον της ανθρωπότητας. Για εμάς τους χριστιανούς, η αγάπη, η αλληλεγγύη και η ειρήνη είναι ουσιαστικό περιεχόμενο της ζωής μας εν Χριστώ. Ο Σωτήρ ημών προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, όχι τη σάρκα ενός λαού, έπαθεν, εσταυρώθη και ανέστη για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος και την σύμπασαν κτίσιν. Η Εκκλησία κηρύττει την αγάπη προς τον πλησίον, ο οποίος είναι πάντοτε ο συγκεκριμένος άνθρωπος με τον οποίο μοιραζόμαστε τον κόσμο, συνυπάρχουμε, συνεργαζόμαστε, συμπορευόμαστε. Δεν γνωρίζει ο Χριστιανισμός μια αφηρημένη, γενική, αόριστη αγάπη προς τον άνθρωπο η οποία εξανεμίζεται μέσα σε αυτή την ασαφή και νεφελώδη παγκοσμιότητά της. Πρόκειται στο σημείο αυτό περί μιας σημαντικής αληθείας που βρίσκεται στο κέντρο του Ευαγγελίου και πρέπει να μαρτυρήται με τη ζωή και την αναστροφή μας στον κόσμο.”
Ο Παναγιώτατος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς όλους τους συντελεστές αυτής της πρώτης εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στην ανακαινισμένη Αστική Σχολή Γαλατά και ιδιαιτέρως προς την γυναικεία χορωδία «Αγία Κασσιανή η Υμνογράφος» και την επί κεφαλής της κ. Μαρία Χαραλαμπίδου, καθώς επίσης και προς τον κ. Δημήτριο Μπάση και τους συνεργάτες του.
Προηγουμένως τον Παναγιώτατο που τον συνόδευε ο Μέγας Εκκλησιάρχης κ. Αέτιος Διευθυντής του Ιδιαίτερου Πατριαρχικού Γραφείου, προσφώνησε η Πρόεδρος της Εφορείας της Αστικής Σχολής Γαλατά κα Μαίρη Κομοροσάνο.
Παρέστησαν οι Μητροπολίτες Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ. Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, Νεαπόλεως κ. Βαρνάβας, Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Νέας Κρήνης κ. Ιουστίνος, Καρπενησίου κ. Γεώργιος, Ίμβρου κ. Κύριλλος, Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέας, ο Επίσκοπος Ξανθουπόλεως κ. Παΐσιος, κληρικοί της Πατριαρχικής Αυλής, ο Αρχιμανδρίτης κ. Αλέξιος, Ηγούμενος της Μονής Ξενοφώντος Αγίου Όρους, με μέλη της περί αυτόν Αδελφότητος, η Μοναχή Ιακώβη, Ηγουμένη του Ησυχαστηρίου Τίμιου Προδρόμου Ακριτοχωρίου, με μέλη της περί αυτήν Αδελφότητος και πλήθος προσκεκλημένων.
