Ἡ πίστις εἰς τά ὑψηλά ἰδανικά καί τήν αἰωνιότητα χαρακτηρίζουν τό ἑλληνικό ἔθνος. Πλεῖστα παραδείγματα αἵματος καί θυσίας ἐδόθησαν κατά καιρούς εἰς τήν μακραίωνον ἱστορίαν τῆς χώρας μας.
Ἡ αὐγή ἐκείνου τοῦ φθινοπώρου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 κατέταξε τήν ἑλληνική ψυχή ἀκτινοβόλο μέ ἀπρόσιτο ψυχικό φῶς καί μέ τόν γλυκύ θόρυβο τῶν σειρήνων καί τῶν κωδωνοκρουσιῶν ὡς κατάκτηση νά ἐπιβληθεῖ εἰς ὅλους τούς λαούς τῆς γῆς ἡ ἰδέα «τοῦ ἀμύνεσθαι τῶν ὁσίων καί ἱερῶν».
Ἡ ἀξιοπρέπεια τῆς ἀμύνης, τῆς ἐλευθερίας «ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν» ὑπάρχουν καθαγιασμένα εἰς τήν ἐνσυνείδητη πορεία τοῦ ἔθνους τῶν Ἑλλήνων. Ἀποκορύφωμα παραδειγμάτων; Μαραθῶνας Θερμοπύλαι, Σαλαμίς, Μεσολόγγι, Πίνδος. Ὕψωσις τῶν ὡραιοτέρων συμβόλων ἀνδραγαθιῶν καί ἀνθρωπισμοῦ.
ΟΧΙ – Αὐτό τό λεκτικό σύμβολο συνειδητή ἔκφρασις πεποιθήσεων ριζωμένων ἀπ’ αἰώνων εἰς τά πονεμένα σπλάγχνα τῆς φυλῆς μας ἐπαναλαμβανόμενον διά χειλέων τοῦ ἡγήτορος Ἰ. Μεταξᾶ ὁδήγησε εἰς τήν ὑπερτάτη θυσίαν, ἀπετέλεσε δέ ἀκατάλυτον καί ἀμείωτον ἔξαρσιν μεγαλεπηβόλων κατορθωμάτων.
Ὁ ἡρωισμός τῶν Ἑλλήνων κατά τήν διάρκεια τοῦ πολέμου τοῦ 1940 δέν εἶναι μόνον ἡ τραγική ἀνάγκη τῆς ἐθνικῆς τους ζωῆς, ἀλλά καί ὁ θεῖος οἶστρος τῆς ἱστορικῆς τους ἀποστολῆς. Οὐδέποτε συγκατηριθμήθημεν εἰς τούς καταστροφεῖς τοῦ κόσμου, ἀλλά εἰς τούς ἐλευθερωτάς του.
Αὐτό τό μυστηριῶδες ἐργαστήριο τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔχουν ἀποκαλέσει τήν Ἱστορία, ξεπερνᾶ μελετώντας τά ἀνδραγαθήματα τῆς ἐποποιΐας τοῦ 1940 τήν δύναμη τῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς, ἐξαπλοῦται εἰς τίς διαστάσεις τοῦ ἀπείρου καί ταυτίζεται μέ τό πνεῦμα τοῦ Σύμπαντος. Ἐκεῖ τοποθετεῖται ἡ ἱστορική ἀξία τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, τοῦ πολέμου ὅπου ἀναμετρήθησαν ἡ ἄδολη προσφορά καί θυσία γιά τήν προάσπιση μίας πατρίδος μετά τοῦ ἐγωιστικοῦ μοναδισμοῦ.
Ἡ καρτερία, ἡ ψυχική ἀντοχή, ἡ γενναιότης κατετρόπωσε τόν ἐχθρό καί οἱ στρατιῶται τῶν ὀρέων ἀνεδείχθησαν νικηταί τοῦ πολέμου. Στρατιῶται τῶν ὀρέων, τῶν βράχων! Αὐτοί οἱ βράχοι ὅλων τῶν σημείων τῆς Ἑλλάδος κατεστάθησαν μετέωρα φωτός, πίστεως, ἱερότητος, κατεστάθησαν αἰγλήεντα ἐκ τῆς φεγγοβολῆς τοῦ ἡλίου τῆς ἐλευθερίας, κατεστάθησαν σύμβολα ἡγιασμένα ἐκ τοῦ αἵματος ἀναριθμήτων μαρτύρων.
Ἡ χώρα μᾶς ἐπί ἀρραγῶν βράχων οἰκοδόμησεν τόν πολιτισμόν της, ἐπί βράχου οἰκοδόμησε τό ἀθάνατο ἑλληνικό ἰδεῶδες καί ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ βράχου καλλιεργήθησαν μαρμάρινα λεπτοφυέστατα ἄνθη τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ ἰδεώδους, ἐπί βράχου ἐσκορπίσθη τό φῶς τοῦ πολιτισμοῦ μας, ἐπί βράχου συνεδέθη «τό φῶς τοῦ πολιτισμοῦ, ἡ χαρά τῶν ἰδανικῶν μετά τῆς θαυμαστῆς συνθέσεως τῆς εὐαγγελικῆς ἀποκαλύψεως, ἤτοι τόν βράχον τῆς Ἀκροπόλεως, τόν βράχον τοῦ Ἀρείου Πάγου, τόν βράχον ἐν τέλει τῆς ἑλληνικῆς θριαμβευούσης ψυχῆς, ἐκεῖ ὅπου ἀποτυποῦται ἡ διεύθυνσις ἑκάστου Ἕλληνος πατριώτου! Ὁδός Βράχων τοῦ πανθέου ἡρώων!