Κυριακή Β΄Λουκά
(Λουκ. στ΄31-36)
Σήμερα, ο Ευαγγελιστής Λουκάς μας παρουσιάζει ένα μέρος της επί του Όρους ομιλίας του Χριστού, κατά την οποίαν παραδίδει στους μαθητές Του το νόμο της Καινής Διαθήκης και φέρνει προ των ευθυνών τους όλους εκείνους που επιθυμούν να ονομάζονται πιστοί μαθητές Του.
Ο Κύριος με ιδιαίτερα λιγοστές λέξεις αναφέρει το πνεύμα του καινού νόμου και λέει συγκεκριμένα: «καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως», να συμπεριφέρεστε στους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που θέλετε να σας συμπεριφέρονται.
Ο Χριστός στην ομιλία Του αναφέρει, ότι εκείνος που αγαπάει, ευεργετεί ή δανείζει μόνον αυτόν που τον αγαπάει, τον ευεργετεί ή τον δανείζει, δε δικαιούται αμοιβή από τον Θεό και τονίζει ότι το αληθινό νόημα της αγάπης βρίσκεται στην ανιδιοτελή προσφορά η οποία αποτελεί την πραγματική έμπρακτη αγάπη που ο Χριστός επιθυμεί να έχουν οι Μαθητές Του.
Ο Κύριος κάνει σύγκριση μεταξύ της ψεύτικης και της αληθινής αγάπης προτρέποντας τους Μαθητές Του να αγαπούν ακόμη και τους εχθρούς τους και να ευεργετούν χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση από κανέναν, γιʼαυτό και τους καλεί και τους προσκαλεί να φτάσουν το ύψος της ταπεινοφροσύνης, Χάριτι Θεού, εφαρμόζοντας στην πράξη την ελεημοσύνη, τη μακροθυμία και τη συγχωρητικότητα.
Όλα όσα αναφέρονται παραπάνω φαντάζουν δύσκολα και ίσως ακατόρθωτα. Είναι δυνατόν να αγαπήσει κάποιος και να βοηθήσει έναν άνθρωπο που τον συκοφαντεί, τον αδικεί ή τον πολεμά; Αυτό αποτελεί το «τέλειον» και τα παραδείγματα είναι πολλά μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, αρχίζοντας από τον Ίδιο ο οποίος συγχώρεσε τους σταυρωτές Του… «Κύριε, άφες αυτοίς».
Ο Θεός έχει εμφυτεύσει μέσα στον άνθρωπο την αγάπη ως δύναμη και πηγή δημιουργίας, γιʼαυτό και στο πέρασμα των αιώνων αμέτρητοι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει, εργαστεί, ζήσει και θυσιαστεί στο όνομά της.
Στο διάβα του χρόνου αναρίθμητοι άνθρωποι, ποιητές, λογοτέχνες, συγγραφείς, καλλιτέχνες, επιστήμονες, επιφανείς και αφανείς άνθρωποι, έχουν ασχοληθεί σχετικά με το νόημα και την έννοια της αγάπης. Όμως… τι είναι η αληθινή αγάπη; Αυτήν την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο Χριστός με τη θυσία Του.
Η τέλεια αγάπη την οποία δίδαξε ο Χριστός και εργάστηκαν όλοι οι άγιοι του Θεού, οι μιμητές του Χριστού, δε φαντάζει εξωπραγματικό κατόρθωμα για όποιον επιθυμεί να ζήσει και να πορευτεί σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Άλλωστε, «ο παράξενος λόγος του Χριστού» να αγαπάει ο άνθρωπος ακόμη και τον εχθρό του, αποτελεί τη σπουδαιότερη μετά την αγάπη προς τον Θεό εντολή Του.
Αγαπητοί μου.
Όποιος από εμάς επιθυμεί να είναι συνεπής με τη χριστιανική ιδιότητά του, οφείλει να εργαστεί και να βιώσει αυτόν το νέο τρόπο ζωής που ο Κύριος, δια της ομιλίας και του παραδείγματός Του, εγκαινιάζει.
Όποιος επιθυμεί να ακολουθήσει το παράδειγμα των ανθρώπων του Θεού, των αγίων Του, οφείλει να βιώσει, να διδάξει και να διασώσει την εμπειρία της τήρησης της ανιδιοτελούς αγάπης που ξεπερνά την ανθρώπινη λογική.
Όποιος επιθυμεί να εφαρμόσει στη ζωή του τον «παράξενο λόγο του Χριστού» για άμετρη και ανυστερόβουλη αγάπη, οφείλει να παραμείνει μακριά από κάθε ταπεινολογία και αγαπολογία.
Έτσι, θα συγχωρήσει και θα συγχωρηθεί αληθινά… «ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών… ώστε… άφες ημίν τα οφειλήματα ημών».
Ας προβληματιστούμε…