… όταν όμως άρχισε να με ψαχουλεύει
και να χώνει τα χέρια του όχι στον τόπο
των καρφιών αλλά μέσα στα φυλλοκάρδια μου
τότε κατάλαβα ποιος ήταν ο πιστός και ποιοι οι άπιστοι!
(Ανδρέας Πούλλος)
Κυριακή, ημέρα πανηγυρική, ημέρα χαρμόσυνη.
Κυριακή, ημέρα Αναστάσιμη, Πασχαλινή.
Κυριακή, ημέρα που διαβάζονται τα Εωθινά Ευαγγέλια που κάνουν λόγο για τις εμφανίσεις του Αναστημένου Ιησού Χριστού.
Κυριακή, ημέρα που εμφανίστηκε ο Χριστός στους Μαθητές Του.
Κυριακή του Θωμά σήμερα και η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη σε ένα Μαθητή, λιγάκι δύσπιστο αλλά καλοπροαίρετο, πιστό και όχι άπιστο, όπως κάποιοι νομίζουν.
Κυριακή του Θωμά και η Εκκλησία παρουσιάζει έναν άνθρωπο που «ψάχνεται», που ερευνά με τη λογική, που δεν παραμένει στους ενθουσιώδεις λόγους των Μαθητών.
Κυριακή του Θωμά και η Εκκλησία κάνει λόγο για το Μαθητή του Κυρίου που ζητάει αποδείξεις και στοιχεία για να πειστεί: «ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω».
Κυριακή, οκτώ ημέρες μετά τη λαμπροφόρο Ανάσταση και ο Χριστός εμφανίζεται στους Μαθητές Του.
Ο Κύριος γνωρίζει την καλή απιστία του Θωμά, γιʼαυτό τον καλεί σε μια προσωπική συνάντηση και επαφή: «φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος».
Ο Θωμάς βλέπει τον Αναστημένο Χριστό και αναγνωρίζει τον αγαπημένο του Διδάσκαλο, αναγνωρίζει τη θεότητά Του και πριν ακόμη ψηλαφίσει τον Κύριο ομολογεί: «ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου!!!».
Ο Θωμάς δεν παραμένει στις όποιες αμφιβολίες και αμφισβητήσεις του, δεν αποσύρεται στη μόνωσή του, ζει την παρουσία του Χριστού, βιώνει την αλήθεια της πίστεως και επικοινωνεί ουσιαστικά με το Θεό.
Ο Θωμάς, ο άνθρωπος της τυπικής λογικής, ομολογεί το γεγονός της Αναστάσεως.
Ο Θωμάς ομολογεί και κραυγάζει, ότι Αναστήθηκε «ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» και αποδεικνύεται περίτρανα η πίστη, η εμπιστοσύνη και η βεβαιότητά του στο πρόσωπο του Χριστού.
Αγαπητοί μου.
Ο Χριστός περιμένει την ομολογία όλων των ανθρώπων.
Ο Κύριος επιθυμεί να ακούσει την Αναστάσιμη κραυγή – ομολογία που οδηγεί στην απόλαυση της Αναστάσιμης Χαράς… «ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου!».
Σήμερα, Κυριακή του Θωμά, αιώνες μετά την εμφάνιση του Κυρίου Ιησού Χριστού στις Μυροφόρες γυναίκες και τους τρομαγμένους Μαθητές, αναρωτιόμαστε : είμαστε πρόθυμοι και δυνατοί στην πίστη για να ομολογήσουμε «Χριστόν» σε ένα σύγχρονο κόσμο;
Άραγε, η ομολογία μας θα είναι «ομολογία χειλέων» ή απόδειξη καλής απιστίας; Ομολογία πίστεως επιφανειακή ή ουσιαστική;
Ας προσέξουμε, γιατί «… όταν Εκείνος θα αρχίσει να ψάχνει, όχι στον τόπο των καρφιών, αλλά μέσα στα φυλλοκάρδια μας, τότε θα καταλάβει ποιος είναι ο πιστός και ποιοι οι άπιστοι».