Τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου, Κυριακή της Τυρινής και η Εκκλησία μας υπενθυμίζει το τραγικότερο γεγονός που συνέβη στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, δηλαδή την έξοδο των Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο της τρυφής.
Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο «κατʼ εικόνα και ομοίωσίν Του» για να ζει αιώνια μέσα στη Χάρη Του ως το τελειότερο δημιούργημά Του.
Η ελευθερία που χάρισε ο Θεός στον άνθρωπο ήταν άμετρη, όμως ο άνθρωπος έκανε κακή χρήση της ελεύθερης βούλησής του και αντί της Χάριτος που του έδινε ο Θεός, προτίμησε τη δόξα που νόμιζε ότι μόνος του (χωρίς Θεό) θα πετύχαινε, δηλαδή το κακό.
Ο δαίμονας τον πλάνεψε και τον παρέσυρε στην πτώση για να τον καταστρέψει, για να χαλάσει τη σχέση του με το Δημιουργό του και αυτή η λανθασμένη επιλογή του στέρησε τον Παράδεισο, δηλαδή την αέναη και ζωοποιό κοινωνία με το Θεό.
Το δράμα του ανθρώπου άρχισε τότε, όταν ο Αδάμ και η Εύα κάθισαν απέναντι από τον κήπο της τρυφής και θρηνούσαν για την κατάντια τους, συγκρίνοντας τη δυστυχία τους με την πρότερη ευδαιμονία τους.
Όμως, ο άνθρωπος δυστυχώς δε μετανοεί! Ο Αδάμ και η Εύα δε θρήνησαν για τη χαμένη αγιότητα αλλά για την απώλεια της υλικής ευμάρειας του Παραδείσου. Δε μετανόησαν ειλικρινά, γιʼαυτό και δεν αποκαταστάθηκαν στην προ της πτώσης θέση την οποίαν είχαν.
Τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου και ο απόστολος των εθνών Παύλος μας υπενθυμίζει με το σημερινό κείμενό του, ότι πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα για τη στιγμή της εξόδου μας από αυτόν τον κόσμο.
Ο Παύλος αναφέρει συγκεκριμένα ότι για να πετύχουμε τη σωτηρία μας οφείλουμε να εργαστούμε πνευματικά, σωστά, ενάρετα και οφείλουμε να αποδείξουμε την πίστη μας προς το Χριστό με έργα φιλευσπλαχνίας.
Ο απόστολος Παύλος λέει ότι έφτασε η ώρα να σηκωθούμε από το βαθύ ύπνο της αμέλειας και του ωχαδερφισμού γιατί η ζωή που μοιάζει με σκοτεινή νύχτα έχει προχωρήσει και η επόμενη μέρα έχει ήδη φτάσει, δηλαδή πλησιάζει η ώρα του θανάτου, η ημέρα της μελλούσης ζωής.
Σύμφωνα με τον Παύλο ο άνθρωπος οφείλει να απορρίψει κάθε τι επικίνδυνο, να απεκδυθεί από τα νυκτερινά ενδύματά του, δηλαδή από τα έργα της αμαρτίας που γίνονται στο σκοτάδι και να ενδυθεί με τα φωτεινά ενδύματα της ταπείνωσης, της προσευχής, της αλήθειας και των αρετών που μας γεμίζουν με τη Χάρη του Θεού.
Για να μπορέσουμε να αλλάξουμε σελίδα στη ζωή μας και να ακολουθήσουμε πιστά τα λόγια του αποστόλου Παύλου που μας οδηγούν σε Εκείνον, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος καταστέλλει κάθε πνευματική επανάσταση και ηρεμεί «πᾶν γεῶδες καὶ ὑλικὸν ἡμῶν φρόνημα» και σβήνει «τὰ πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ», πρέπει να αποφύγουμε πράξεις που χαροποιούν το δαίμονα, που αμαυρώνουν την εικόνα μας και αλλοιώνουν την πνευματικότητά μας.
Ο Παύλος αναφέρει ότι υπάρχουν αρκετοί χριστιανοί που δεν είναι δυνατοί στην πίστη τους, που πίπτουν, όμως επιθυμούν να επανέλθουν, να σταθούν όρθιοι όπως πριν, γι’ αυτό το λόγο οφείλουμε να προσέχουμε τη συμπεριφορά μας προς αυτούς, να είμαστε διακριτικοί απέναντι στην όποια αδυναμία τους με πολλή αγάπη χωρίς να επικρίνουμε, να καταδικάζουμε ή να σχολιάζουμε τις απόψεις και τις ιδέες τους.
Ο απόστολος Παύλος φέρνει ως παράδειγμα τη νηστεία της τροφής και λέει ότι δεν πρέπει να κατακρίνουμε όσους δε μπορούν να κρατήσουν αυστηρή νηστεία διότι και αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στην Εκκλησία του Θεού.
Ουδείς έχει το δικαίωμα να κατηγορεί και να σχολιάζει έναν υπηρέτη που έχει ως κύριό του το Θεό. Την ευθύνη και το δικαίωμα για το δούλο έχει ο κύριός του, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να τον διορθώσει, να τον ανορθώσει και να τον στερεώσει.
Ο Θεός επιθυμεί να έρθουν σε επίγνωση αληθείας και να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, μηδενός εξαιρουμένου, αλλά για να γνωρίσει ο άνθρωπος την πραγματική αλήθεια πρέπει να αναγνωρίσει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι η μοναδική πηγή της Αλήθειας, η Ζωή και το Φως, ο Λυτρωτής και Σωτήρας όλων.
Έτσι, όταν πιστέψει ακράδαντα σε Εκείνον και το αποδείξει με πράξεις και λόγια, τότε να είναι βέβαιος ότι θα υπάρξει κοινωνός της ατελεύτητης Βασιλείας Του.
Ας προσέξουμε λοιπόν, ας λάβουμε σοβαρά υπόψη μας το του αποστολικού λόγου : «Ἡ νὺξ προέκοψεν»!
Ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα και εμείς ζητούμε και επιζητούμε την οικονομία του Θεού ώστε να δικαιωθούμε από τον αναμάρτητο Νέο Αδάμ, από Εκείνον που καταδέχτηκε να γίνει όμοιος με τον πρώτο χοϊκό Αδάμ για να λυτρώσει «παγγενή τον Αδάμ».
Ο χρόνος ασταμάτητα κυλάει… «ἡ νὺξ προέκοψεν» και η παρούσα ζωή που μοιάζει με ασέληνη νύχτα προχωράει και η ημέρα της μελλούσης ζωής πλησιάζει.
«Ἡ νὺξ προέκοψεν» και ο επίγειος χρόνος σύντομα τελειώνει, γι’ αυτό ας φροντίσουμε να αξιοποιήσουμε το χρόνο, τις ώρες, τις στιγμές, τα δευτερόλεπτα της ζωής μας.
«Ἡ νὺξ προέκοψεν» και οφείλουμε να προετοιμαστούμε γιατί … «Αν υπάρχει κάτι που δεν τιθασεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού και το αύριο σήμερα και χθες κι εμείς παρασυρόμαστε προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα …»,όπως σοφά τόνισε στο τελευταίο μήνυμά του, απευθυνόμενος στον Ελληνικό λαό για τελευταία φορά πριν την κοίμησή του, ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος.
Αγαπητοί μου.
Ο πρώτος Αδάμ έκλεισε την πόρτα του Παραδείσου εξαιτίας της ανυπακοής του φέρνοντας τη συμφορά και την καταστροφή στο γένος των ανθρώπων, ενώ ο δεύτερος Αδάμ, ο Χριστός, με την υπακοή Του έφερε την ευλογία και την ανακαίνιση και άνοιξε διάπλατα την πόρτα της Ζωής για όποιον επιθυμεί να εισέλθει «εν τη οικία του Πατρός».
Ας επενδύσουμε στη μετάνοια.
Ας εργαστούμε δια της προσευχής και της φιλευσπλαχνίας.
Ας απορρίψουμε την τοξικότητα των ανόητων και φαντασμένων «προσωπιδοφόρων φίλων» που σπαταλούν το χρόνο της ζωής, άλλωστε «η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν».
Ας εργαστούμε ανάλογα και ας αξιοποιήσουμε το χρόνο που μας μένει για να βρούμε απάντηση σε ό,τι ψάχνουμε, μια απάντηση που όπως σοφά λέει στο παραπάνω μήνυμά του ο μακαριστός Χριστόδουλος: «δίδεται μόνον από τη χριστιανική μας πίστη».