Κυριακή της Πεντηκοστής
(Ιωάν. Ζ΄ 37 52, η΄12)
Πενήντα ημέρες μετά τη λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού και οι μαθητές Του βρίσκονται συγκεντρωμένοι στο υπερώο.
Τα Ιεροσόλυμα έχουν πλημμυρίσει από ανθρώπους, όχι μόνο Εβραίους, αλλά και Πάρθους και Ελαμίτες και Μήδους και Πόντιους και Καππαδόκες και Ρωμαίους, Φρύγες, Κρήτες και Αιγύπτιους, εξαιτίας της εορτής των Εβραίων οι οποίοι τιμούν και γιορτάζουν τη λήψη των δέκα εντολών που ο Θεός έδωσε στον Μωϋσή.
Ξαφνικά, μία δυνατή βοή ακούγεται σαν να φυσάει ισχυρός άνεμος. Η βοή γεμίζει το υπερώο όπου βρίσκονται οι μαθητές, οι οποίοι διαπιστώνουν με τα μάτια τους πύρινες γλώσσες να διαμοιράζονται και να κάθονται πάνω στα κεφάλια τους.
Από εκείνη τη στιγμή νιώθουν ότι η ύπαρξή τους πλημμυρίζει από τη δύναμη του Θεού, από Άγιο Πνεύμα και αμέσως αρχίζουν να μιλάνε ξένες γλώσσες χωρίς ποτέ να έχουν διδαχθεί.
Το πλήθος ακολουθεί τη βοή και συγκεντρώνεται έξω από το υπερώο «όπου ήσαν οι μαθηταί συνηγμένοι». Οι μαθητές αρχίζουν να ομιλούν στους ξένους και ο καθένας ακούει στη γλώσσα του τα λόγια τους και όλοι απορούν πώς αυτοί οι αγράμματοι Γαλιλαίοι μιλάνε διάφορες γλώσσες.
Μερικοί που δε μπορούν να κατανοήσουν τα γενόμενα και να πιστέψουν στη θεϊκή δύναμη και παρουσία, περιγελούν και λένε ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι μεθυσμένοι.
Όμως … η Χάρις φανερώθηκε δια του Παναγίου Πνεύματος.
Κυριακή της Πεντηκοστής σήμερα και η Εκκλησία μας εορτάζει τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος.
Κυριακή της Πεντηκοστής σήμερα και εκπληρώνεται η υπόσχεση την οποίαν είχε δώσει στους μαθητές Του ο Κύριος … «συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς».
Το γεγονός της καθόδου του Παναγίου και Ζωοποιού Πνεύματος στη ζωή της Εκκλησίας δεσπόζει στην υμνολογία αυτής της μεγάλης εορτής.
Πεντηκοστή λοιπόν… και οι μαθητές ξεκινούν μία πορεία ειρηνική, με την έμπνευση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, για να μεταδώσουν στα πέρατα του κόσμου τη μία και μοναδική αλήθεια της πίστεως, το χαρμόσυνο και σωτήριο Ευαγγελικό μήνυμα του Σταυρωμένου και Αναστημένου Κυρίου.
Το Πανάγιο Πνεύμα φωτίζει, καθοδηγεί και συνδέει τους μαθητές «εις ενότητα πίστεως».
Το Άγιο Πνεύμα «ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν» κατήλθε επ’ αυτούς και από απλούς και αγράμματους μεροκαματιάρηδες ψαράδες τους μεταβάλει σε διαπρύσιους κήρυκες της αλήθειας του Ευαγγελίου.
Το Άγιο Πνεύμα χαρίζει στους μαθητές τη θεϊκή σοφία και τη δύναμη για να υπάρξουν ισχυροί, για να ξεπεράσουν το φόβο και την ανασφάλεια.
Το Άγιο Πνεύμα κατήλθε εκεί που ήταν συνηγμένοι οι μαθητές και αυτό φανερώνει, ότι μόνο μέσα στην Εκκλησία λαμβάνεται η Χάρη και όχι στην απομόνωση την ατομική, η οποία δε δημιουργεί την ποθούμενη ενότητα Χριστού και πιστών.
Σήμερα, ο Χριστός χαρακτηρίζει τον εαυτό Του πηγή νερού που ξεδιψάει τους ανθρώπους… «ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω» και μιλάει για το Πνεύμα το Άγιο το οποίο λαμβάνουν όσοι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό και συμμετέχουν στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας Του.
Έτσι, πραγματοποιείται η προσωπική πεντηκοστή κάθε πιστού μέσα στη Θεία Λειτουργία, όταν μετέχει, συμμετέχει και κοινωνεί το Άχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Η Εκκλησία είναι θεμελιωμένη πάνω στη Θεία Ευχαριστία και στην Πεντηκοστή.
Ο Χριστός εμφανίζεται με τρόπο μυστικό και φανερώνεται δια του Αγίου πνεύματος.
Το Πανάγιο Πνεύμα δεν είναι μία αφηρημένη θεία ενέργεια, αλλά ένα από τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας που εκπορεύεται από τον Πατέρα και αναπαύεται στον Υιό.
Την ημέρα της Πεντηκοστής, κατήλθε το Άγιο Πνεύμα ως μεμονωμένη γλώσσα πυρός και ενεργοποίησε, δια του τρόπου αυτού, τα χαρίσματα και τις δυνατότητες που είχε ο κάθε μαθητής.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που συγκρατεί και συγκροτεί την αρμονία μέσα στην ποικιλία των χαρισμάτων.
Το Πανάγιο Πνεύμα είναι εκείνο που κατευθύνει όλη τη ζωή της Εκκλησίας.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που εμπνέει τους Πατέρες και κατευθύνει τις Οικουμενικές Συνόδους.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που παρίσταται σε όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που μετατρέπει τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα Χριστού… «Κατάπεμψον το Πνεύμά σου το Άγιον εφ’ ημάς, και επί τα προκείμενα δώρα ταύτα. Και ποίησον τον μεν άρτον τούτον, τίμιον Σώμα του Χριστού σου. Αμήν. Το δε εν τω ποτηρίω τούτω, τίμιον Αίμα του Χριστού σου. Αμήν. Μεταβαλών τω Πνεύματί σου τω Αγίω.».
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που οικοδομεί το Σώμα του Χριστού.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που χορηγεί, ενεργεί, αυξάνει και τελειοποιεί τα πάντα.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που μας χαρίζει κάθε Χάρη και ευλογία στο παρόν και στο μέλλον.
Όταν απουσιάζει η Χάρη του Παναγίου και Ζωαρχικού Πνεύματος δημιουργείται σύγχυση και διαστροφή, αίρεση και σχίσμα.
Φίλοι μου…
Ο Απόστολος των εθνών Παύλος, προτρέπει… «Μή λυπεῖτε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον» ( Εφεσ. δ΄ 30 ).
Μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον… για να αντιμετωπίσουμε το βαθύ σκοτάδι του σύγχρονου κόσμου.
Μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον… για να μας καθοδηγήσει σε μία πορεία ειρήνης και σωτηρίας.
Μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον… για να έρθει και να επιφοιτήσει σε όλους μας η Χάρη Του.
Μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον… γιατί η Πεντηκοστή δε συνέβη μία φορά κάποτε και τελείωσε, αλλά είναι η ίδια η ζωή της Εκκλησίας, η συνεχής παρουσία του Αγίου Πνεύματος.
Μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον… ώστε «Ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ» να ομολογούμε πάντοτε προς Εκείνο… «ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν».