Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου
(Ματθ. θ΄ 27 – 35)
Στη σημερινή ευαγγελική διήγηση ο Ματθαίος μας παρουσιάζει άλλα δύο θαυμαστά γεγονότα από τον Ιησού Χριστό.
Ο Κύριος περιοδεύει σε πόλεις και χωριά και κάποια στιγμή συναντά δύο ανθρώπους τυφλούς οι οποίοι τον παρακαλούν να τους ελεήσει, να τους θεραπεύσει, να τους χαρίσει το φως των οφθαλμών τους.
Οι δύο απελπισμένοι άνθρωποι φωνάζουν δυνατά το όνομά Του και μάλιστα αναφέρουν και το γενεαλογικό Του δένδρο: «Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ».
Αυτή η αναφορά στο γενεαλογικό δένδρο του Χριστού φανερώνει ότι οι τυφλοί γνώριζαν ποιός είναι ο Ιησούς.
Οι δύο τυφλοί πιστεύουν στη δύναμη που έχει ο Χριστός και περιμένουν με αγωνία και λαχτάρα αυτό που τόσα χρόνια επιθυμούν να αποκτήσουν… το φως.
Ο Χριστός συνομιλεί μαζί τους και τους απευθύνει ένα ερώτημα: «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» και εκείνοι «λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε».
Ο Κύριος επιθυμεί να ομολογήσουν ελεύθερα την πίστη τους στη θεϊκή δύναμή Του και έπειτα τους θεραπεύει: «τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί».
Έτσι, μαζί με το αισθητό φως βρίσκουν και το Φως της Αλήθειας, το Φως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού.
Ο Χριστός δεν επιθυμεί να μαθευτεί, να δημοσιευτεί αυτή η θαυματουργική παρέμβασή Του, γι’ αυτό τονίζει με αυστηρότητα να προσέξουν πολύ: «Ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω».
Εκείνοι όμως, ενθουσιασμένοι και πλημμυρισμένοι από τη χαρά της θεραπείας τους διαδίδουν παντού ότι ο Ιησούς είναι ο θαυματουργός και ο Μεσσίας.
Οι πρώην τυφλοί διακηρύττουν παντού τη δύναμη του Χριστού και η ενθουσιώδης ένθερμη κραυγή τους δεν εκφράζει πια την αγωνία για τη θεραπεία αλλά την πίστη τους στον Θεό και τη δύναμή Του.
Το Φως του Χριστού δε μπορεί να κρυφτεί, άλλωστε είδαν το «Φως το Αληθινόν».
Λίγο αργότερα και καθώς έφευγαν οι δύο πρώην τυφλοί από το σπίτι που βρισκόταν ο Ιησούς, κάποιοι: «προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον» τον οποίο θεραπεύει απελευθερώνοντάς τον από το δαιμόνιο.
Οι άνθρωποι που βλέπουν όλα αυτά τα θαυμαστά και πρωτόγνωρα γεγονότα ξεσπούν σε εκδηλώσεις λατρείας, ενθουσιασμού και χαράς αναφωνώντας: «Οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ».
Οι δυο θαυματουργικές παρεμβάσεις του Χριστού προβληματίζουν ορισμένους οι οποίοι ενοχλούνται από την παρουσία του Ιησού και τη δημοτικότητά Του.
Η διδασκαλία και οι ενέργειες του Χριστού εξαγριώνουν τους πονηρούς και δόλιους Φαρισαίους που παρακολουθούν τον Ιησού σε κάθε βήμα Του αναζητώντας αιτίες και αφορμές για να τον διαβάλλουν.
Οι Φαρισαίοι διαπιστώνουν, ότι ο Ιησούς θέτει σε κίνδυνο την εξουσία και την επιρροή τους στο λαό και φοβούνται ότι το κήρυγμα και τα θαύματά Του θα γίνουν το «ξυπνητήρι» που θα αφυπνίσει τον κόσμο από τον πνευματικό λήθαργο που του έχουν επιβάλει.
Οι Φαρισαίοι ως άριστοι διαβολείς ξεκινούν άμεσα μία εκστρατεία λάσπης κατά του Χριστού και των ενεργειών Του.
Οι φρικτοί Φαρισαίοι συκοφαντούν και διαστρέφουν την αλήθεια, αμφισβητούν τα θαύματα των οποίων αψευδής μάρτυρας είναι ο ίδιος ο λαός και τα αποδίδουν στον σατανά ταυτίζοντας τον Χριστό με τον διάβολο: «Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια».
Η τακτική των Φαρισαίων αποσκοπεί σε έναν και μόνο σκοπό, στον κλονισμό της εμπιστοσύνης του λαού στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Οι Φαρισαίοι είναι πωρωμένοι και πνευματικά τυφλοί. Ταυτίζουν τον Θεό με τον διάβολο, την αλήθεια με το ψέμα. Πορεύονται στο σκοτάδι και παραμένουν αμετανόητοι στην πλάνη τους οδηγώντας το λαό και τον εαυτό τους στην καταστροφή.
Αγαπητοί μου…
Αυτή η φαρισαϊκή στάση δεν αφορά μόνον τους ανθρώπους της εποχής εκείνης.
Αυτή η φαρισαϊκή νοοτροπία αφορά όλους εμάς που ζούμε σε ένα «σύγχρονο» αλλά πρόσκαιρο και μεταβλητό κόσμο. Όλους εμάς που έχουμε απόλυτη ανάγκη από τη δύναμη και τη Χάρη του αμετάβλητου, αιώνιου και Παντοδύναμου Θεού.
Γιʼ αυτό … αξίζει να απορρίψουμε όλα εκείνα που μας κρατούν αιχμάλωτους σε μία φτωχή και επικίνδυνη φαρισαϊκή στάση ζωής.
Αξίζει να απορρίψουμε κάθε παρακμιακή φαρισαϊκή νοοτροπία που αποτελεί δαιμονική εκτροπή και απόκλιση της χριστιανικής μας ιδιότητας.
Ο Κύριος μας καλεί να επιλέξουμε ελεύθερα μεταξύ της Αλήθειας και του ψεύδους, του Φωτός και του σκότους, του αυθεντικού εκκλησιαστικού ήθους και της φαρισαϊκής ζωής και πράξης.
Με ποιόν τρόπο θα επιλέξουμε;
Έχουμε αναρωτηθεί;
Και όμως… γνωρίζουμε!
Με έντονη προσευχή, απλότητα, ταπείνωση, διάκριση, ειλικρίνεια, εξομολόγηση, έμπρακτη αγάπη και ασφαλώς τακτική συμμετοχή στο Μυστήριο των Μυστηρίων, τη Θεία Ευχαριστία.
Γένοιτο!