Κυριακή μετά τα Φώτα
(Εφεσ. 4, 7 – 13)
«Τα άπειρα χαρίσματα του Θεού»
Στο σημερινό αποστολικό κείμενο ο μεγάλος Απόστολος των εθνών Παύλος απευθύνεται στους Εφεσίους και ομιλεί περί των ποικίλων χαρισμάτων που ο Θεός έχει δώσει και έχει προικίσει τον κάθε άνθρωπο. Τονίζει πολύ σοφά ότι η διανομή αυτών των χαρισμάτων δεν έγινε τυχαία, αλλά με πολλή αγάπη και διάκριση από τον ίδιο τον Κύριο μας Ιησού Χριστό.
Η διανομή αυτών των χαρισμάτων δεν πραγματοποιήθηκε για να δημιουργηθούν αντιπαλότητες και εντάσεις που θα τραυματίσουν και θα πληγώσουν την Εκκλησία, αλλά για να συμπληρώσει ο ένας τον άλλον. Αυτό που όλοι οφείλουμε να πράξουμε είναι να μελετήσουμε τον εαυτό μας, να ανακαλύψουμε τα χαρίσματα που μας δώρισε ο Θεός, να τα αναγνωρίσουμε και να τα αποδεχθούμε με ευγνωμοσύνη.
Ο Κύριος είναι ο μοναδικός και αποκλειστικός δωρεοδότης. Ο Θεός είναι Εκείνος που παρέχει το χάρισμα της σοφίας, το χάρισμα της υπομονής, της δύναμης, της σωτήριας ταπείνωσης, της μνήμης θανάτου, της προσευχής, της διοίκησης, του λόγου, του έργου, της προφητείας και πολλών περισσοτέρων. Γι’ αυτό εμείς που έχουμε δεχθεί τα όποια χαρίσματα είμαστε τρόπον τινά «υποχρεωμένοι» να διαχειριστούμε ανάλογα αυτές τις δωρεές ώστε να δικαιώσουμε τον εαυτό μας αλλά και να δοξάσουμε το Δημιουργό που μας εμπιστεύθηκε το χάρισμά Του.
Σκοπός των χαρισμάτων που δίδονται από τον Θεό είναι η κατάρτιση των Χριστιανών ώστε να επιτελείται το έργο της διακονίας, με το οποίον οικοδομείται το σώμα του Χριστού. Αυτό εννοεί ο Απ. Παύλος όταν λέγει: «προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Εφεσ. 4, 12).
Ο Κύριος αποδυνάμωσε το σατανά, νίκησε το θάνατο και ο πιστός αγωνιστής Χριστιανός μπορεί να δώσει χαρά, αγαλλίαση και χάρη στο συνάνθρωπό του, στο συναγωνιστή του αφού μιμείται τον Κύριο έργω και λόγω. Δια του τρόπου αυτού αξιοποιεί το χάρισμα με το οποίον έχει προικισθεί και έτσι δεν αντιμετωπίζει τον άλλον άνθρωπο, που αποτελεί εικόνα του Θεού, σαν να είναι η κόλασή του όπως έλεγε ο Γάλλος φιλόσοφος Σάρτρ.
Ο πιστός άνθρωπος με την υπομονή και την ταπείνωση μπορεί να αντιμετωπίσει κάθε δυσκολία, κάθε πειρασμό που συναντά στο διάβα της ζωής του και αυτό είναι το αποτέλεσμα της Χάριτος του Θεού που γεμίζει την ύπαρξή του και τον καθιστά μέτοχο της Ουράνιας Βασιλείας Του.
Γνωρίζουμε ότι ο Χριστός νίκησε τη φθορά, νέκρωσε τον ίδιο το θάνατο, γι’ αυτό κι εμείς αναζητούμε την αλήθεια. Η αλήθεια βρίσκεται στον Ένα. Η αλήθεια δεν υπάρχει στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι «ισχυροί», θα σε απογοητεύσουν και θα σε πληγώσουν, θα σε προδώσουν … «Μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμός 145).
Η αλήθεια βρίσκεται στο χώρο της Χάριτος και των Χαρισμάτων που είναι η Εκκλησία. Εκεί που ο άνθρωπος αφήνει τα γήινα και φρονεί τα άνω, εκεί που προοδεύει πνευματικά και σώζεται κυριολεκτικά.
Γι’ αυτό … ας φθάσουμε να έχουμε όλοι μίαν και την αυτήν αληθή πίστιν όπως λέγει ο Παύλος, αλλά και την τελείαν γνώσιν του Υιού του Θεού, ώστε να αξιωθούμε να αποκτήσουμε το μέτρο της πνευματικής ωριμότητας, κατά την οποία θα έχουμε πλήρεις τις δωρεές και την ηθική τελειότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
* Ο αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης είναι ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.
