Αστεία αλλά και εκ του πονηρού χαρακτήρισε ο μητροπολίτης Κορίνθου, την στάση της κυβέρνησης και των επιστημόνων απέναντι στην Εκκλησια για την Θ. Λειτουργία των Θεοφανίων. Μιλώντας στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” και τον Μάνο Χαραλαμπάκη, ο κ. Διονύσιος είπε ότι η Εκκλησία αποδείχθηκε συνεπής και τήρησε τις υποδείξεις των ειδικών, ενώ καυτηρίασε το θέμα της έξαρσης των κρουσμάτων μετά τα Θεοφάνια.
Η Εκκλησία μας σε οικουμενικό και διαθρησκειακό επίπεδο όχι μόνον τήρησε τις υποδείξεις των υπευθύνων λοιμωξιολόγων και των Κυβερνήσεων, αλλά απετέλεσε και τον σπουδαιότερο συνεργάτη και συμπαραστάτη τους καθ’ όλη την διάρκεια της πανδημίας, έως και σήμερα φυσικά. Είναι αστεία αλλά και εκ του πονηρού η γενικότερη συλλογιστική και η κριτική για την Θ. Λειτουργία των Θεοφανείων, η οποία μεθοδεύθηκε και χρησιμοποιήθηκε παραπλανητικά, καθώς πραγματοποιήθηκε όχι από αντίδραση ή από «τσαμπουκά», όπως πολλοί είπαν, αλλά για σοβαρούς πνευματικούς λόγους, που μόνο εάν είσαι Χριστιανός μπορείς να αντιληφθείς. Η συνολική εικόνα της αγαστής συνεργασίας Εκκλησίας-Πολιτείας δεν δύναται να αναιρεθεί από μια στοχευμένη διασπορά ψευδών γεγονότων. Όμως, τολμώ να μπω στον πειρασμό και να πω ότι ακόμα αναμένω, μετά και τις άναρθρες, εκκωφαντικές για τα αυτιά μου, κραυγές και τις από παρελθόντα έτη ψεύτικες και παραπλανητικές εικόνες στην τηλεόραση των προηγούμενων Θεοφανείων, την σίγουρη καταστροφή, που θα επέρχονταν από την τέλεση του Αγιασμού, και τα αποτελέσματα της αύξησης των κρουσμάτων την ημέρα των Θεοφανείων…
Ο κ. Διονύσιος είπε ότι αν παραστεί ανάγκη θα διαθέσει τους περισσότερους ναούς, ιδίως των μεγάλων πόλεων, καθώς και τις αίθουσες που πληρούν τις προϋποθέσεις για να μετατραπούν προσωρινώς σε εμβολιαστικά κέντρα ή ακόμη και σε αίθουσες διδασκαλίας.
Ο μητροπολίτης Κορίνθοτυ ρωτήθηκε και για την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, που διανύουμε φέτος τονίζοντας χαρακτηριστικά πως “Η Επανάσταση έγινε «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία»! Διανύσαμε αισίως 200 χρόνια για ν’ αρχίσουμε να πλαστογραφούμε την ίδια την Ιστορία μας και την διαχρονική προσφορά της Εκκλησίας μας. Ευτυχώς την συνεισφορά Της στον Αγώνα δεν μπορούμε να την αμφισβητήσουμε, γιατί αυτή κατοχυρώθηκε με αίμα και μοναδικές θυσίες απόλυτα συντεταγμένη με την Πίστη μας, στ’ όνομα της οποίας εξεγερθήκαμε. Και σήμερα φτάσαμε στο σημείο να απαλείφουμε τον Σταυρό από το επίσημο λογότυπο του εορτασμού της συμβολικής επετείου των 200 χρόνων από την Επανάσταση, αφού πρώτα τον βγάλαμε από τη Σημαία μας και αποκαθηλώσαμε τις Εικόνες μας, αυτές τις ίδιες που προσκυνήσαμε πριν πολεμήσουμε και κατεβάσαμε ακόμη και τα γιαταγάνια μας από τους τοίχους, ίσως από ντροπή, που καταφέραμε να ελευθερωθούμε…
Αναφερόμενος στην συμμετοχή των πιστών στις ακολουθίες τόνισε ότι “δεν μας έφθανε η πανδημία με τα εξοντωτικά της μέτρα, μας προέκυψε και η στρατευμένη αθεΐα με την μονταζιέρα της, τα «fake news» της, τις κατευθυνόμενες «δημοσκοπήσεις» και τις βλασφημίες για την Θ. Κοινωνία. Όμως, προς «κέντρα λακτίζουν» διότι ο Λαός με το μοναδικό και απαράμιλλο κριτικό ένστικτο του τους αγνοεί επιδεικτικά και ζητά, όπως πάντοτε, την βοήθεια του Θεού!”
Στο θέμα για το τι πρέπει να αλλάξει σήμερα στην Εκκλησία, ο μητροπολίτης Κορίνθου απάντησε ότι “η Εκκλησία καταγράφει 2.000 έτη σοφίας, αγιότητος και σωτηρίας. Ακούγεται εύλογο και δελεαστικό συνάμα το χιλιοειπωμένο «όλος ο κόσμος πάει μπροστά και η Εκκλησία παραμένει αγκυλωμένη στις παραδόσεις και στα κεκτημένα της». Ακόμη και στον χώρο μας υπάρχουν θιασώτες της απόψεως αυτής με στρογγυλεύσεις, άλλοτε αυθαίρετες, άλλοτε ευλογοφανείς, άλλοτε βλάσφημες και αιρετικές. Άραγε οι παραδόσεις είναι τόσο κακές; Οι αλλαγές γιατί είναι επιβεβλημένες, εάν δεν οδηγούν προς το καλύτερο;
Τέλος σχετικά με το όριο ηλικίας των αρχιερέων και το αν πρέπει να παραιτούνται του θρόνου, ο κ. Διονύσιος είπε ότι “ο θεσμός των «Βοηθών Επισκόπων» αποτελεί μια σπουδαία λύση στην ευλογημένη διαποίμανση του λαού μας. Με αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση των διακριτών ρόλων μόνο καλά μπορούν να προκύψουν απ’ αυτή την ιερή σχέση. Και έτσι καλύπτεται και η από πολλούς προβληματική ισοβιότητα γηραιών Μητροπολιτών στην Ιεραρχία, αφού η ενέργεια, η ζωντάνια και το εκκλησιαστικό φρόνημα του νεαρού Βοηθού Επισκόπου θα έρχεται να συνδράμει αγαπητικά την σοφία και την εμπειρία του γηραιού Μητροπολίτου προς δόξαν Θεού και προκοπή της Εκκλησίας!
