Ένας ξεχωριστός άνθρωπος με βαθιά πίστη στο Θεό και προσήλωση στην αποστολή του ήταν ο μακαριστός Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρός Καλλίνικος ο οποίος από σήμερα βρίσκεται στο αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο Δημήτριος Πούλος γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1919 στο χωριό Σιταράλωνα Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας. Ο παππούς του π. Αθανάσιος ήταν ιερέας στο χωριό κι έτσι από μικρός βρέθηκε μέσα στο ναό.
Έχοντας αριστεύσει στις γυμνασιακές και στις πανεπιστημιακές του σπουδές, του έγινε πρόταση από καθηγητή να πάει στο εξωτερικό για να εξελιχθεί επιστημονικά, όμως ο ίδιος προτίμησε να μείνει στην Ελλάδα και να υπηρετήσει την Εκκλησία.
Ύστερα από πρόσκληση του τότε μητροπολίτη Αιτωλοακαρνανίας Ιεροθέου υπηρέτησε στην Μητρόπολη ως γραμματέας αλλά και ως λαϊκός ιεροκύρηκας. Ακάματος και ζηλωτής, περιόδευε ολόκληρη την εκτεταμένη μητροπολιτική περιφέρεια, μέχρι τα πιο απομακρυσμένα χωριά της, κηρύττοντας τον θείο λόγο και μεταδίδοντας στον λαό την πλούσια προσωπική του εμπειρία.
Το 1947 υπηρέτησε στις Δυνάμεις Καταδρομών ως ιεροκήρυκας. Παρά τους κινδύνους έφθανε μέχρι τις πρώτες γραμμές του μετώπου, για να κηρύξει τον θείο λόγο και να τονώσει το θρησκευτικό φρόνημα των στρατιωτών .
Δέκα χρόνια αργότερα, το 1957 σε ηλικία 38 ετών εισέρχεται στις τάξεις του Ιερού Κλήρου. Διάκονος και πρεσβύτερος χειροτονήθηκε από τον αδελφό του μητροπολίτη τότε Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος Κωνσταντίνο και εν συνεχεία ανέλαβε το έργο του πρωτοσυγκέλλου στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, το οποίο άσκησε επιτυχώς μέχρι την εκλογή του σε Μητροπολίτη.
Ο άνθρωπος που είχε εισέλθει ως γραμματέας στη Μητρόπολη Αιτωλίας πριν από μερικά χρόνια, ως πρωτοσύγκελλος της πλέον ήταν ο ουσιαστικός διαχειριστής της αφού ο ηλικιωμένος πλέον μητροπολίτης Ιερόθεος του είχε παραχωρήσει σημαντικές αρμοδιότητες
Αντίστοιχη ήταν η δράση του τόσο επί τοποτηρητείας του μητροπολίτου Άρτης Ιγνατίου (1961-1965) όσο και επί το μετέπειτα μητροπολίτη Αιτωλοακαρνανίας Θεοκλήτου. Μάλιστα ο τελευταίος, επειδή εκτίμησε τα πολλά του προσόντα, εισηγήθηκε την διχοτόμηση της μητροπολιτικής του περιφερείας και την ανάθεση σε αυτόν της διαποιμάνσεως του ενός τμήματος της με έδρα το Αγρίνιο, αλλά αυτό δεν αποφασίσθηκε από την Ιερά Σύνοδο.
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΤΑ 48
Παρά το γεγονός πως εισήλθε στις τάξεις του Ιερού Κλήρου σε μεγάλη ηλικία, η αφοσίωση και η αποτελεσματικότητά του ήταν τέτοιες που μόλις δεκα χρόνια μετά την εις διάκονο χειροτονία του, σε ηλικία 48 ετών η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος τον ανύψωσε σε αρχιερέα, διορίζοντας τον Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. Η χειροτονία του έγινε στις 25 Ιουνίου 1967 χειροτονήθηκε στο ναό του πολιούχου Αθηνών, αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη από τους μητροπολίτες Τρίκκης και Σταγών Διονύσιο, Κυθήρων Μελετίου, Διδυμοτείχου Κωνσταντίνου, Κασσανδρείας Συνεσίου και Αιτωλίας Θεοκλήτου.
Η ενθρόνισή του έγινε στην Έδεσσα την Κυριακή 16 Ιουλίου 1967.
Στη Μητρόπολη της Έδεσσας παρέμεινε για 17 χρόνια κατά την διάρκεια των οποίων ανέπτυξε πλούσιο έργο ξεχωρίζοντας για την εργατικότητά και το ήθος του. Ο τρόπος της ζωής του, αποτέλεσε παράδειγμα τόσο για τους κληρικούς του όσο και τους πιστούς της περιοχής που τον σέβονταν ιδιαίτερα.
Στις 7 Αυγούστου 1984 ύστερα από ολιγόμηνη περιπέτεια της υγείας του έκλεισε τα μάτια του για πάντα. Ήταν 65 ετών.
Στην εξόδιο ακολουθία, που έγινε στον Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Σκέπης στην Έδεσσα, έλαβαν μέρος 29 Επίσκοποι, εκατοντάδες Ιερείς και χιλιάδες λαού από όλα τα μέρη της Ελλάδας.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από το βιβλίο του μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου, “Κόσμημα της Εκκλησίας”.