Κυριακή
Αρχή της Ινδίκτου
(Λουκά δ΄ 16 – 22)
Έπειτα από την αντιμετώπιση των πειρασμών στη έρημο ο Κύριος επέστρεψε στη Ναζαρέτ, στην πόλη των παιδικών Του χρόνων, εκεί όπου είχε ανατραφεί και μεγαλώσει.
Ο Ιησούς κατά την παραμονή Του στη Ναζαρέτ θέλησε να πάει στη Συναγωγή. Εκεί, του έδωσαν το βιβλίο του Ησαΐα από το οποίο διάβασε την προφητεία που αναφερόταν στο έργο του Μεσσία: «Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με·εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν, καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν».
Όταν ο Κύριος τελείωσε την ανάγνωση της προφητείας, άρχισε να ερμηνεύει το κείμενο που διάβασε, με απόλυτη ηρεμία και σοβαρότητα, εκπλήσσοντας τους ακροατές Του οι οποίοι τον παρακολουθούσαν με προσοχή και θαυμασμό.
Οι άνθρωποι που βρίσκονταν στη Συναγωγή θαύμασαν τους λόγους του Ιησού, όμως απορούσαν: «πως μιλάει έτσι ο γιος του ξυλουργού; Τι εννοεί όταν λέει πως όσα διάβασε και ερμήνευσε πραγματοποιήθηκαν ενώπιον μας;».
Ο Κύριος ως Παντογνώστης γνώριζε τις σκέψεις, την πονηριά, τη σκληροκαρδία και την αχαριστία των συμπατριωτών Του, γιʼαυτό άρχισε να τους μιλάει για θαύματα και θεραπείες τονίζοντας τη γνωστή Του ρήση ότι «οὐδείς προφήτης δεκτὸς ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ».
Αυτός ο λόγος του Χριστού εξόργισε τους Ναζαρηνούς οι οποίοι τον έδιωξαν από την πόλη κακήν κακώς.
Στο πέρασμα των χρόνων υπήρξαν και υπάρχουν αρκετοί μιμητές των σκληρόκαρδων, αχάριστων, πονηρών και άφιλων Ναζαρηνών.
Στο διάβα των αιώνων αρκετοί είναι εκείνοι που έμειναν και παραμένουν με την καχυποψία απέναντι στην αλήθεια του Θεού, απορρίπτοντας το μήνυμα της σωτηρίας.
Στο πέρασμα του χρόνου αρκετά συστήματα, κόμματα, ιδεολογίες και κινήματα χρησιμοποίησαν με απαράδεκτο τρόπο το λυτρωτικό και σωτήριο μήνυμα του Χριστιανισμού, απορρίπτοντας σκοπίμως τη δύναμη και τη Χάρη του Θεού.
Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι οικειοποιήθηκαν τη διδασκαλία του Χριστού την οποίαν παραποίησαν για ιδιοτελείς σκοπούς και λόγους, χαρακτηρίζοντάς την σαν «κοινωνική διδασκαλία».
Η προφητεία του Ησαΐα που διάβασε ο Ιησούς στη Συναγωγή αναφέρεται με σαφήνεια στο πρόσωπό Του.
Το κείμενο της προφητείας αναφέρεται σε Εκείνον που έχει το Πνεύμα του Θεού, που ήρθε στον κόσμο για να φέρει στους φτωχούς το χαρμόσυνο μήνυμα και να θεραπεύσει όσους έχουν συντετριμμένη καρδιά.
Το κείμενο της προφητείας ομιλεί για Εκείνον που ήρθε για να κηρύξει απελευθέρωση στους αιχμαλώτους, να χαρίσει το φως στους τυφλούς, να ελευθερώσει τους καταπιεσμένους ανθρώπους και που έγινε άνθρωπος για να κηρύξει το έτος της εύνοιας του Κυρίου.
Το κείμενο της προφητείας αναφέρεται ξεκάθαρα στον Κύριο Ιησού Χριστό!
Αγαπητοί μου.
Ο Κύριος ήρθε στον κόσμο, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο.
Οι άνθρωποι είδαν, άκουσαν και γνώρισαν τον Χριστό, όμως για κάποιους παραμένει… «σημεῖον ἀντιλεγόμενον».
Οι άνθρωποι άκουσαν τα λόγια και παρακολούθησαν την πορεία Του, παρόλα αυτά… τον απέρριψαν. Τον άφησαν να περιπλανιέται σαν «εξόριστος ταξιδευτής», αόρατος μα και ορατός, πένης, άστεγος και ξένος μέσα στο δικό Του τόπο, τη δική Του πλάση.
Όμως… «ο καιρός γαρ εγγύς» αναφέρει ο αγαπημένος Του μαθητής Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψή του.
«Ο καιρός γαρ εγγύς» γιʼαυτό… «μετανοείτε!».
Ας μην αδιαφορήσουμε!
Ας εφαρμόσουμε τις σωτήριες συμβουλές των αγίων ανθρώπων του Θεού που αποτελούν, μαζί με τη θεϊκή φωνή του Κυρίου, εκείνο το αιώνιο και μοναδικό κάλεσμα για μία νέα εν Χριστώ ζωή.
«Ο καιρός γαρ εγγύς», βροντοφωνάζει αιώνες τώρα η Αγία μας Εκκλησία δια του στόματος των Προφητών, δια της γραφίδος των Χριστιανών φιλοσόφων και Πατέρων αλλά και του παραδείγματος του βίου όλων των Αγίων της.
Ας ακούσουμε προσεκτικά τη διδασκαλία του Σταυρωμένου και Αναστημένου Ιησού, του Κυρίου και Θεού μας και ας μην τον διώξουμε από την πατρίδα Του… την ψυχή μας.
Ας ακούσουμε και ας εφαρμόσουμε τα λόγια Του, πριν είναι αργά, γιατί… «ευτυχισμένος είναι και θα παραμείνει εκείνος που θα ακούσει τα λόγια της προφητείας αλλά και θα τηρήσει τα εν αυτή γεγραμμένα». (Αποκάλ. Ιωάννη, κεφ. Α΄3).