Σε μια λιτή τελετή στο Φανάρι το Πανεπιστήμιο Κύπρου αναγόρευσε σήμερα τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής διεξάγοντας για πρώτη φορά ειδική συνεδρία στην Κωνσταντινούπολη.
Κατά την τελετή ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου Τάσος Χριστοφίδης περιένδυσε με την τήβεννο του Πανεπιστημίου τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Στη συνέχεια ο Πρύτανης πρόσφερε στον Οικουμενικό Πατριάρχη ένα αντίγραφο αγγείου της περιόδου 1700-1600 Π.Χ. από την περιοχή της Κυθραίας.
Ο Παναγιώτατος αφού καλωσόρισε τους παρευρισκομένους στην έδρα της Μητρός Εκκλησίας αναφέρθηκε στα ζητήματα της Παιδείας, του Περιβάλλοντος και της Γλώσσας, ενώ σημείωσε ότι “η αγωγή ως παιδεία αξιών είναι ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα που καλείται να λύσει ο άνθρωπος”.
Πρόσθεσε δε ότι “το Οικουμενικό Πατριαρχείο έσωσε κυριολεκτικά την πνευματική και πολιτισμική ταυτότητα του Γένους και τη Γλώσσα μας ενώ έχει προσφέρει άπλετη βοήθεια προς το εκπαιδευτικό και μαθητικό προσωπικό. Τέλος, υπογράμμισε πως το μεγαλύτερο δώρο ήταν η τιμή που κάνατε με την προσέλευσή σας στο ταπεινό μου πρόσωπο και δι εμού στη μητέρα εκκλησία”.
Ο Τάσος Χριστοφίδης κήρυξε την έναρξη και τη λήξη της ειδικής συνεδρίασης του Πανεπιστημίου Κύπρου στην αίθουσα του θρόνου στο Φανάρι ενω ο Κοσμήτορας της Σχολής Μάρτιν Πίτενμπεργκερ ανέγνωσε το ψήφισμα και ο Αναπληρωτής Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής Σπυρίδωνας Τζούνακας παρουσίασε το έργο και την προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Στην ομιλία του, ο κ. Σπυρίδων Τζούνακας επεσήμανε πως “ο Παναγιώτατος θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηρισθεί ο Πατριάρχης της αγάπης, της συναδέλφωσης και της συμφιλίωσης καθώς κύριο μέλημα της Πατριαρχίας του υπήρξε η ενίσχυση της ενότητας του ορθοδόξου κόσμου και η σύσφιξη των διαχριστιανικών και διαθρησκευτικών σχέσεων μέσω θεολογικού διαλόγου, με στόχο την υπερπήδηση εμποδίων του παρελθόντος, τη σμίκρυνση της απόστασης που χωρίζει τους ανθρώπους και την αλληλοκατανόηση”.
Όπως τόνισε μάλιστα “ήδη τον Μάρτιο του 1992 εκλήθησαν στο Φανάρι οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών σε μία κίνηση αγάπης και προβολής της διορθοδόξου ενότητας και συνεργασίας ενώ παρόμοιες συνάξεις επαναλήφθηκαν το 1995 στην Πάτμο, το 1998 στη Σόφια, το 2000 στα Ιεροσόλυμα, το 2005, το 2008 και το 2011 στην Κωνσταντινούπολη και οδήγησαν στην επίλυση ποικίλων προβλημάτων και κρίσεων που ταλάνιζαν Ορθόδοξες Εκκλησίες. Επιστέγασμα των προσπαθειών αυτών υπήρξε η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας που έλαβε χώρα στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016”, κατέληξε.
