Κυριακή Θ΄ Λουκά
(Εφεσ. Β΄ 14 – 22)
Στο σημερινό κείμενό του ο απόστολος Παύλος κάνει λόγο για την ανάγκη ενότητας όλων των ανθρώπων μέσα σε ένα χώρο. Ο χώρος αυτός είναι ένα οικοδόμημα που ίδρυσε με το Πανάχραντο Αίμα Του ο Ίδιος ο Χριστός, ένα άγιο οικοδόμημα μέσα στο οποίο δεν έχει θέση ο νόμος των εντολών αλλά η Χάρη του Τρισάγιου Θεού, ένα οικοδόμημα που λέγεται Εκκλησία.
Ο απόστολος Παύλος γνωρίζει ότι πολλοί από τους κατοίκους της Εφέσου πιστεύουν ακόμη στα είδωλα, σε θεούς ψεύτικους και προσπαθεί με την επιστολή του να κηρύξει λόγο Θεού, να διδάξει, να ενώσει, να συμφιλιώσει τους Ιουδαίους με τους εθνικούς και να τους κάνει μέλη του Σώματος του Κυρίου Ιησού, δηλαδή της Αγίας Εκκλησίας Του.
Ο Κύριος δοκίμασε το πικρό ποτήρι της προδοσίας και του μαρτυρικού θανάτου. Ταπεινώθηκε εκούσια, σταυρώθηκε και το Αίμα Του έγινε τρανό μήνυμα και σύμβολο αγάπης, ειρήνης και φιλίας για όλο το ανθρώπινο γένος και έτσι το «μεσότοιχον του φραγμού» γκρεμίστηκε, διαλύθηκε και η έχθρα του ανίκητου έως εκείνη τη στιγμή θανάτου έλαβε τέλος δια του σταυρικού θανάτου και της Αναστάσεως του Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστού.
Ο Ιησούς Χριστός άλλαξε ριζικά τη ζωή του ανθρώπου και την πορεία ολόκληρου του κόσμου και έδωσε νόημα στην ανθρώπινη ιστορία η οποία διαχωρίζεται πλέον σε προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχή, γι’ αυτό ο θάνατος δεν αποτελεί πια εμπόδιο, μεσότοιχο, αλλά πέρασμα προς την πραγματική και αιώνια ζωή για την οποία ο άνθρωπος έχει πλασθεί από τον Δημιουργό Θεό.
Ο Χριστός ήλθε στη γη και κήρυξε το κατ’ εξοχήν χαρμόσυνο, αναστάσιμο μήνυμα της αγάπης, της ειρήνης και της φιλίας καθιστώντας δυνατή την προσέγγιση του Θεού από όλους τους ανθρώπους οι οποίοι πρέπει να οδηγηθούν και να γίνουν μέτοχοι, κάτοικοι της Βασιλείας των Ουρανών και συμπολίτες των Αγίων όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Παύλος.
Ο απόστολος Παύλος κατονομάζει τους Αποστόλους και τους Προφήτες ως θεμέλια ενός δυνατού, σταθερού αλλά και σωτήριου οικοδομήματος του οποίου ο πιο σταθερός λίθος, ο ακρογωνιαίος λίθος είναι ο Ίδιος ο Χριστός. Εκείνος είναι που κρατάει άσειστο το οικοδόμημα, ο Δημιουργός, ο Πλάστης, ο Κύριος Ιησούς Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος.
Η Εκκλησία αποτελεί «ναό άγιο», γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος καλεί και προσκαλεί τους πιστούς να γίνουν ένα με τον Χριστό, έτσι θα υπάρξει η πραγματική ένωση μεταξύ των πιστών και όλοι θα γίνουν ναός στον οποίο θα κατοικεί ο Ίδιος ο Θεός.
Αγαπητοί μου…
Ο αεικίνητος Παύλος εργάζεται νύκτα και ημέρα προσπαθώντας έργω και λόγω να κηρύξει, να διδάξει Χριστόν.
Ο απόστολος Παύλος επιθυμεί με κάθε τρόπο να καταφέρει την ποθούμενη και ευλογημένη ενότητα μεταξύ των πιστών.
Ο Παύλος προσπαθεί να αποδείξει ότι η ενότητα επιτυγχάνεται εντός της Εκκλησίας και μόνο… δια Ιησού Χριστού.
Γι’ αυτό… εάν θέλουμε να υπάρξουμε συμπολίτες των Αγίων και κάτοικοι του Παραδείσου, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο κείμενό του ο Παύλος, οφείλουμε να ακούσουμε το λόγο του, τη φωνή του.
Μία φωνή αποστολική, ουράνια, αποκαλυπτική, που φανερώνει τον τρόπο και δείχνει το δρόμο για μία ασφαλή και σωτήρια ενότητα μέσα σε ένα… στάδιο ειρήνης και φιλίας… βασισμένη στη χριστιανική αγάπη που πηγάζει από τον ελεήμονα και φιλάνθρωπο Θεό, δηλαδή… εντός της Εκκλησίας.
