Τον δικό της ιερομόναχο ο οποίος θα καλύπτει τις λειτουργικές ανάγκες της αδελφότητας απέκτησε η ιερά μονή του Αγίου Ιωάννου του Βουνού στο Forrestfield της Πέρθης.
Κατά την ποιμαντική επίσκεψή του στην πρωτεύουσα της Δυτικής Αυστραλίας, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος τέλεσε διαδοχικά την εις διάκονον και την εις πρεσβύτερον χειροτονία του προεστώτος της αδελφότητος, π. Προδρόμου Σουρή, ο οποίος έλαβε το όνομα Μακάριος.
Παρόντες στη μεγάλη αυτή χαρά της τοπικής Εκκλησίας και ειδικότερα της ιεράς μονής Αγίου Ιωάννου, ήταν ο Αρχιεπισκοπικός Επίτροπος Πέρθης επίσκοπος Κυανέων κ. Ελπίδιος, οι δύο άμεσοι προκάτοχοι του π. Μακαρίου (πρώην ηγούμενοι της μονής), ο επίσκοπος Μελόης κ. Αιμιλιανός και ο Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου κ. Ιερώνυμος, καθώς επίσης η μητέρα και τα κατά σάρκα αδέρφια του χειροτονούμενου, τα μέλη της αδελφότητας και οι δόκιμοι μοναχοί, κληρικοί και πολλοί προσκυνητές.
Ο κ. Μακάριος αναφέρθηκε με υπερηφάνεια στον σπουδαίο πνευματικό ρόλο που διαδραματίζει στη Δυτική Αυστραλία η μονή του Αγίου Ιωάννου του Βουνού, κάνοντας λόγο για «μία πνευματική “δωδεκάτειχο” πόλη που στέκεται ψηλά στον λόφο της ελπίδος του Forrestfield της Πέρθης» και είναι «χαλκείον αρετής, διδασκαλείον ευσεβείας, θερμοκήπιον αγάπης και ανθόκηπος ευωδέστατος ποικίλης αγαθοσύνης». «Ως υπεύθυνος φύλακας και κηπουρός της φρόντισε να μην ανοίξεις ποτέ την Κερκόπορτα της απροσεξίας για να εισέλθει εκείθεν ο πορθητής διάβολος και να δηλητηριάσει την αγία εργασία σου, ενσπείρων ζιζάνια, καλλιεργών τον τύφον ή την πλάνη καθ’ οιονδήποτε τρόπο», τόνισε στον π. Μακάριο.
Παράλληλα, ο Αρχιεπίσκοπος απηύθυνε πνευματικές νουθεσίες και συμβουλές στον χειροτονούμενο. Αναφερόμενος μεταξύ άλλων στο σεπτό πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη ανέτρεξε σε μια προ εικοσαετίας επίσκεψή του σε μονή της Κρήτης, όπου ο Παναγιώτατος άνοιξε την καρδιά του στην εκεί αδελφότητα και αποκάλυψε το εσωτερικό βίωμα της ψυχής του λέγοντας: «Ουδέποτε λησμονώ ότι κατά κύριον λόγον είμαι μοναχός, και ψυχή τε και σώματι από νεότητος αφιερώθην ως ολοκάρπωμα λογικόν τω Κυρίω και τη Μητρί Εκκλησία».
Με την πατρική προτροπή να κρατήσει ως ιερά παρακαταθήκη τον λόγο και το παράδειγμα του Πατριάρχη, ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε στον π. Μακάριο, «μη λησμονήσεις ποτέ ότι είσαι μοναχός αφιερωμένος καθ’ ολοκληρίαν στον Χριστό τον Νυμφίο της Εκκλησίας. Για μας τους μοναχούς η ημέρα της μοναχικής μας καθιερώσεως είναι η γενέθλιος ημέρα μας γιατί ακριβώς εκείνη την ημέρα λάβαμε το δεύτερο βάπτισμα».
Σε άλλο σημείο, ο κ. Μακάριος αναγνώρισε ότι «το να είσαι μοναχός και συνάμα κληρικός αντανακλά σήμερα αυτό που στην Ορθόδοξη πνευματική εμπειρία των πατέρων χαρακτηρίζεται ως “χαρμολύπη” η οποία συνδυάζει τη γεύση του πόνου με το μεγαλείο της θυσιαστικής κενώσεως», εξήγησε και παρότρυνε τον νέο ιερομόναχο να αναλάβει ολοπρόθυμα την ευθύνη της παρηγοριάς και της παρακλήσεως προς τον πάσχοντα άνθρωπο η οποία είναι συνυφασμένη άρρηκτα με τη χαρά της προφοράς και της αγαπητικής κοινωνίας.
Εκτενής ήταν η αναφορά του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας στη μεγάλη ευθύνη που συνεπάγεται η αποδοχή της δωρεάς της ιερωσύνης. «Η ιερωσύνη είναι κένωση και προσφορά, είναι εξωστρέφεια, είναι σταυρός και ταπείνωση», υπογράμμισε. Αφού απαρίθμησε ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία της εσωστρέφειας η οποία δύναται να καταδυναστεύσει την ιερωσύνη προέτρεψε τον χειροτονούμενο να επιτελέσει ταπεινά και με ευγένεια το διακόνημά του και να εργάζεται με χαρά και όχι με μιζέρια και θλίψη.
Εξάλλου, υπενθύμισε στον π. Μακάριο ότι ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ κάθε φορά που συναντούσε έναν αδελφό αναφωνούσε, «Χριστός Ανέστη, χαρά μου». «Αυτή η πνευματοκίνητη χαρά της θείας επιποθήσεως του αδελφού και της επικοινωνίας ευρίσκεται στους αντίποδες του εωσφορικού ατομοκεντρισμού», τόνισε και κατέληξε προτρέποντας τον π. Μακάριο, «αυτή τη χαρά να προσφέρεις με τη διακονία σου στον σημερινό άνθρωπο που είναι θλιμμένος ή μάλλον καταθλιμένος και έχει ανάγκη πνευματικής και καρδιακής παρηγορίας. Η καρδιά μας δεν είναι ένας χώρος ερμητικά κλειστός αλλά ορθάνοικτος. Άνοιξε την καρδιά σου για τον πλησίον. Άδειασε την καρδιά σου από τον εαυτό σου για να δημιουργηθεί χώρος να χωρέσει ο αδελφός που είναι δίπλα σου. Άνοιξε την καρδιά σου για να κατοικήσει πλουσίως η χάρη του παναγίου και τελεταρχικού πνεύματος εντός αυτής».
Την Κυριακή ωστόσο οι ελληνορθόδοξοι πιστοί της Πέρθης γιόρτασαν τα επίσημα Εγκαίνια των νέων γραφείων και χώρων της Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας Πέρθης και των εγκαταστάσεων του Οργανισμού «Βασιλειάδα».
Παρών στην ιστορική αυτή ημέρα για την Εκκλησία και τον Ελληνισμό της Δυτικής Αυστραλίας ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας ο οποίος τέλεσε την ακολουθία του Αγιασμού.
Στο τέλος της Ακολουθίας, ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Βασιλειάδας» Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου π. Εμμανουήλ Σταματίου, καλωσόρισε όλους εκ μέρους της διευθύνουσας συμβούλου του οργανισμού και περιέγραψε όλα τα στάδια του ταξιδιού το οποίο οδήγησε σε αυτή τη σημαντική στιγμή για την Αρχιεπισκοπή και τη «Βασιλειάδα».
Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Αρχιεπισκοπικού Επιτρόπου Πέρθης επισκόπου Κυανέων κ. Ελπιδίου, ο οποίος αναφέρθηκε στην ιστορία του έργου, στα τρέχοντα δεδομένα και στα μελλοντικά σχέδια. Τον κύκλο των χαιρετισμών έκλεισε ο κ. Μακάριος, ο οποίος τόνισε ότι ένα τόσο μεγάλο έργο θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο με τη χάρη και το θέλημα του Θεού.
Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας μαζί με την πρόξενο της Ελλάδας στην Πέρθη κα Γεωργία Καρασιώτου και τη διευθύνουσα σύμβουλο της «Βασιλειάδας» κα Bethanie D’Amico έκοψαν την κορδέλα των εγκαινίων.
Ο Αρχιεπίσκοπος είχε την ευκαιρία να δει και να μελετήσει σχέδια σχετικά με πιθανά μελλοντικά έργα της αρχιεπισκοπικής περιφέρειας Πέρθης, ενώ το σημαντικό αυτό γεγονός των εγκαινίων σηματοδότησε μια ιστορική στιγμή για τη ζωή και το μέλλον της ορθόδοξης εκκλησίας στη δυτική Αυστραλία.
