Αισθήματα θρησκευτικής ευλάβειας και εθνικής υπερηφάνειας πλημμυρίζουν τις καρδιές μας σήμερα, καθώς κλίνουμε το γόνυ ενώπιον της Θεομήτορος και συνάμα ενώπιον των γενναίων προγόνων μας.
Υποκλινόμαστε μετά σεβασμού και ευγνωμοσύνης στην κεχαριτωμένη Παρθένο Μαρία, που απελευθέρωσε το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία, και στους Ήρωες της Επαναστάσεως του 1821, που με τον αγώνα και τη θυσία τους απελευθέρωσαν το ελληνικό έθνος από τη μακραίωνη σκλαβιά.
Η Θεοτόκος, αποδεχόμενη το μήνυμα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, συνήργησε στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Αποδέχθηκε με ελεύθερη βούληση να κυοφορήσει στα σπλάχνα της τον Θεάνθρωπο – όχι δίχως προβληματισμό και ενδοιασμούς. Και ο προβληματισμός που τη διακατείχε, απέρρεε από την ανθρώπινη φύση της. Εντούτοις, χάρη στη βαθιά και αληθινή πίστη στον Θεό, υπάκουσε τελικώς στο θέλημά Του, αρνούμενη να ενδώσει στους ενδοιασμούς που της υπαγόρευε η ανθρώπινη φύση. Για αυτή τη λυτρωτική και σωτήρια απόφασή της, δοξάζεται σήμερα και θα δοξάζεται εις όλους τους αιώνας ως το ιερότατο πρόσωπο της ανθρωπότητας.
Κατά παρόμοιο τρόπο, οι πρόγονοί μας οι οποίοι ξεσηκώθηκαν αποφασισμένοι να χύσουν το αίμα τους για την ελευθερία, υπερέβησαν φοβερούς εσωτερικούς ενδοιασμούς, δισταγμούς και ανησυχίες. Η ανθρώπινη φύση τους εξάλλου, και η λογική του κόσμου τούτου, κάθε άλλο παρά ενεθάρρυναν την πρόθεσή τους να εξεγερθούν και να αντιμετωπίσουν έναν δυσανάλογα ισχυρό, πολυάριθμο και οργανωμένο στρατό.
Και όμως, με βαθιά πίστη στον Θεό και με αγάπη για την πατρίδα, παρέκαμψαν το δικό τους θέλημα και τις αντιστάσεις που προέβαλε η ανθρώπινη φύση τους. Τόλμησαν να κάνουν μια μεγάλη υπέρβαση και ευεργέτησαν τις επόμενες γενεές των Ελλήνων με το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας. Για τον λόγο αυτό, πέρασαν στο «πάνθεον» των ενδόξων Ηρώων της πατρίδος μας και σύμπας ο Ελληνισμός τούς τιμάει σήμερα και θα τους τιμάει αέναα.
Αν κάτι οφείλουμε να διδαχθούμε καθώς εορτάζουμε σήμερα τα δύο αυτά μεγάλα γεγονότα, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την Εθνική μας Παλιγγενεσία, είναι ότι η εξασφάλιση του αγαθού της ελευθερίας – είτε σε ατομικό επίπεδο είτε σε εθνικό είτε σε πανανθρώπινο – προϋποθέτει να είμαστε εφοδιασμένοι όχι τόσο με υλικά μέσα, όσο, πρωτίστως, με πνευματικά.
Προϋποθέτει να διαθέτουμε βαθιά πίστη, αξίες και ιδανικά, με τα οποία θα μπορέσουμε να αποτινάξουμε πρωτίστως τα εσωτερικά μας δεσμά: τους ενδοιασμούς, τους δισταγμούς και τη λογική του κόσμου τούτου η οποία μάς ωθεί προς την απελπισία. Άνθρωπος ο οποίος πιστεύει στον Θεό και έχει βαθιά ριζωμένες στην ψυχή του τις αξίες και τα ιδανικά των προγόνων μας, οπωσδήποτε διαθέτει μία εσωτερική δύναμη που του επιτρέπει να κάνει υπερβάσεις και να είναι πάντοτε έτοιμος να υπερασπιστεί την προσωπική και συλλογική ελευθερία και σωτηρία.
Αυτό το πρότυπο του ελεύθερου ανθρώπου, οφείλουμε να το μιμηθούμε και να το καλλιεργήσουμε και στις νεότερες γενιές. Με αυτές τις σκέψεις, εύχομαι σε όλες και όλους χρόνια πολλά, ευλογημένα και ελεύθερα.
Λαμπρός εορτασμός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Καθεδρικό Ναό του Σύδνεϋ
Την ίδια στιγμή με λαμπρότητα και ιεροπρέπεια εορτάστηκε στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας η μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Επίκεντρο των λατρευτικών εκδηλώσεων ήταν ο ομώνυμος Ιερός Καθεδρικός Ναός, στον οποίο τελέστηκε Πανηγυρική αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Μακαρίου, περιστοιχούμενου από τους Επισκόπους Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβο και Χαριουπόλεως κ. Βαρθολομαίο, τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και Ιερατικώς Προϊστάμενο του Καθεδρικού Ναού, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου κ. Χριστοφόρο Κρικέλη, και από πολλούς ιερείς της πόλεως του Σύδνεϋ.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, αναγνώστηκε το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου για τη διπλή εορτή της 25ης Μαρτίου, εορτή της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, όπου ο Σεβασμιώτατος, επικαλέστηκε τα παραδείγματα της Παρθένου Μαρίας κατά το γεγονός του Ευαγγελισμού και των Ηρώων προγόνων μας κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Παρόντες, ανάμεσα στο εκκλησίασμα ήταν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Σύδνεϋ, κ. Ιωάννης Μαλλικούρτης, καθώς επίσης ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου π. Αλέξανδρος Καρλούτσος, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, μετά της Πρεσβυτέρας του, Ξανθίππης. Ο Αρχιεπίσκοπος καλωσόρισε εγκάρδια τον π. Αλέξανδρο, ο οποίος αυτές τις ημέρες επισκέπτεται την Αυστραλία, και μίλησε με εγκωμιαστικούς λόγους για την προσφορά του στην Εκκλησία και ειδικότερα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Από την πλευρά του, ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου, κληθείς να απευθύνει έναν σύντομο χαιρετισμό, αναφέρθηκε με συγκίνηση στη μητέρα πατρίδα και τόνισε τους αδελφικούς δεσμούς που συνδέουν την Ομογένεια της Αυστραλίας με εκείνη της Αμερικής. Επιπλέον, ο π. Αλέξανδρος δήλωσε τον σεβασμό και την εκτίμησή του προς το πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου κ. Μακαρίου, ενώ ανέτρεξε στην εποχή προ της προσωπικής γνωριμίας τους, ενθυμούμενος τους επαινετικούς λόγους με τους οποίους περιέγραφε ο Οικουμενικός Πατριάρχης την προσωπικότητα του Σεβασμιωτάτου. «Πραγματικά, όταν λειτουργούσατε σήμερ, αισθανόμουν ότι ήταν κοντά μας ο Παναγιώτατος, ο πατέρας μας», επισήμανε χαρακτηριστικά. Τέλος, χαιρέτησε την παρουσία του π. Μιλτιάδη Χρυσαυγή εξαίροντας με την ευκαιρία αυτή την προσωπικότητα του κατά σάρκα υιού του, π. Ιωάννη Χρυσαυγή, Αρχιδιακόνου του Οικουμενικού Θρόνου που υπηρετεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, σε κλίμα συγκινήσεως, τελέστηκε το τετραετές μνημόσυνο του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κυρού Στυλιανού, ο οποίος εξεδήμησε εις Κύριον στις 25 Μαρτίου 2019. Ο Σεβασμιώτατος κ. Μακάριος αναφέρθηκε στην πολυετή και πολύτιμη προσφορά του μακαριστού προκατόχου του, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «εποίμανε με πολλή αγάπη και αυτοθυσία το λογικό ποίμνιο της τοπικής μας Εκκλησίας, σε μια εποχή πάρα πολύ δύσκολη για την ενότητα του Ελληνισμού στην Αυστραλία». «Τον έχουμε στη σκέψη μας και στις προσευχές μας, αλλά κυρίως τον έχουμε στις καρδιές μας», υπογράμμισε, ενώ κατακλείοντας ευχήθηκε ο Θεός να τον αναπαύει μετά τον Αγίων και των Δικαίων.
