Αντιφάσεις του Υπουργείου Παιδείας και νόμοι τρομοκράτησης

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός
Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός
Ο π. Βασίλειος Θερμός ειναι Ψυχίατρος παιδιών καί εφήβων. Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών. Αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών

Του ιδίου:

Το 2022 ψηφίστηκε ο νόμος 4957 για τα ΑΕΙ. Σε κάποια άρθρα του ρυθμίστηκαν και θέματα σχετικά με την Εκκλησία: συγκεκριμένα κατοχυρώθηκαν ως οργανικές οι θέσεις χιλιάδων κληρικών οι οποίοι μισθοδοτούντο ανέκαθεν από το Δημόσιο χωρίς να έχουν θεσμοθετηθεί οι οργανικές τους θέσεις. Επρόκειτο πάλι για πάγιο και εύλογο αίτημα της Εκκλησίας, το οποίο ικανοποιήθηκε χωρίς πρόσθετη δαπάνη για τον προϋπολογισμό, προς τιμήν των αρμοδίων οι οποίοι αδιαφόρησαν για τις λαϊκιστικές αντιρρήσεις κάποιων βουλευτών.

Όμως, στον ίδιο νόμο συναντούμε μια επώδυνη έκπληξη. Στα άρθρα 336, παρ. 16-17 (για τις μητροπόλεις της Δωδεκανήσου), 347, παρ. 14-15 (για την Εκκλησία της Ελλάδας), και 348, παρ. 13-14 (για τις μητροπόλεις της Κρήτης) αναφέρονται οι προϋποθέσεις εκείνες με τις οποίες ένας κληρικός απομακρύνεται από την υπηρεσία αν τού ασκηθεί δίωξη. Πράγματι, όπως θα ανέμενε κανείς, απαριθμούνται κακουργήματα για τα οποία, όταν ασκηθεί ποινική δίωξη, οφείλει ο κληρικός να παροπλίζεται προσωρινά. Η διατύπωση είναι η εξής:

«Οι κληρικοί των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος (αντίστοιχα: Κρήτης, Δωδεκανήσου) που μισθοδοτούνται από το Δημόσιο και σε βάρος των οποίων ασκήθηκε ποινική δίωξη για κακούργημα ή για τα ακόλουθα αδικήματα, λαμβάνουν το πενήντα τοις εκατό (50%) των αποδοχών τους με πράξη του εκκαθαριστή αποδοχών…  Μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης εκκινεί αμελλητί η διαδικασία παραπομπής των κληρικών στα αρμόδια εκκλησιαστικά δικαστήρια και μέχρι την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης των εκκλησιαστικών δικαστηρίων τελεί σε αναστολή η εγγραφή τους στο μητρώο θρησκευτικών λειτουργών».

Εύλογα όλα αυτά, για τα οποία ήδη (πριν από τον συγκεκριμένο νόμο) επιβάλλονταν τα εν λόγω προσωρινά μέτρα στα ακόλουθα αναφερόμενα αδικήματα: α) κλοπή, υπεξαίρεση (κοινή και στην υπηρεσία), απάτη, εκβίαση, πλαστογραφία, δωροδοκία, απιστία περί την υπηρεσία, παράβαση καθήκοντος, … οποιοδήποτε έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή έγκλημα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, σωματική βλάβη εμβρύου ή νεογνού, ενδοοικογενειακή βία, αρπαγή ανηλίκων, παράνομη κατακράτηση, παράνομη βία, αυτοδικία, απειλή, διατάραξη θρησκευτικών συναθροίσεων, β) βία κατά υπαλλήλων και δικαστικών προσώπων, αθέμιτη επιρροή σε δικαστικούς λειτουργούς, διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας, διατάραξη δικαστικών συνεδριάσεων, απείθεια, στάση, αντιποίηση, παραβίαση σφραγίδων που έθεσε η αρχή, παραβίαση φύλαξης της αρχής, γ) … πρόσκληση και προσφορά για την τέλεση εγκλήματος, εγκληματική οργάνωση, τρομοκρατικές πράξεις – τρομοκρατική οργάνωση, αξιόποινη υποστήριξη, … προσβολή συμβόλων ή τόπων ιδιαίτερης εθνικής ή θρησκευτικής σημασίας, δ) τα αδικήματα του ν. 927/1979 (Α’ 139) [για ναρκωτικά], ε) προσηλυτισμό.

Επιπρόσθετα, όμως, βλέπει κανείς έκπληκτος να περιλαμβάνονται στους παραπάνω λόγους παροπλισμού του κληρικού και στέρησης του 50% των αποδοχών του και τα εξής αδικήματα: συκοφαντική δυσφήμηση, … διέγερση σε ανυπακοή, διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, … διατάραξη κοινής ειρήνης, απειλή διάπραξης εγκλημάτων, διασπορά ψευδών ειδήσεων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια, … αδικήματα του ν. 4139/2013 (Α’ 74) [διακρίσεις ή προσβολές εξαιτίας διαφορετικής φυλής, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου κτλ].

Προσοχή! Μιλούμε όχι για καταδίκη αλλά για απλή άσκηση ποινικής δίωξης. Αν, δηλαδή, οποιοσδήποτε κακόπιστος μηνύσει κληρικό ότι τόν συκοφάντησε, ή ότι στο κήρυγμά του διέγειρε τον κόσμο σε ανυπακοή (ποια είναι αυτή; και προς ποιόν;), ή ότι διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις (ποιος κρίνει την αλήθειά τους;), ή ότι προκαλεί διχόνοια (!), τότε ο κληρικός μπαίνει στην άκρη και η οικογένειά του στερείται τον μισό μισθό! Θα αποκατασταθεί (ευτυχώς έντοκα, ο νόμος προνοεί γι’ αυτό) όταν αθωωθεί τελεσίδικα, δηλαδή μετά από 7-8 χρόνια! Και αν είναι επίσκοπος τι γίνεται; Εκπίπτει από την μητρόπολή του;

 Νομίζω ότι πλέον ο καθένας αντιλαμβάνεται σε τι τοπίο ξημερώνουμε. Τα παραπάνω αδικήματα προστέθηκαν επειδή δεν προβλέπονταν από τις προηγούμενες διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα. Το πρόβλημα το οποίο γεννιέται είναι η ρευστή και υποκειμενική φύση τους, καθώς και η δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν ως μηχανισμός εξουδετέρωσης των μη αρεστών στο κράτος κληρικών.

Με άλλα λόγια, έχουμε ένα νόμο ο οποίος ρυθμίζει ικανοποιητικά ένα εκκλησιαστικό πρόβλημα, αλλά την ίδια στιγμή με ύπουλο τρόπο προσπαθεί να θέσει υπό έλεγχο τον κλήρο. Πολύ εύκολα, πλέον, είτε από ιδιοτροπία κάποιου άγνωστου, είτε και από εγκάθετους της εξουσίας, θα αχρηστεύεται ένας κληρικός επί σειρά ετών εάν εκφράζει γνώμη δυσάρεστη για τους όποιους κρατούντες! Διότι δεν είναι σπάνιο ένα κήρυγμα να διχάζει, άλλοτε από όντως σφάλμα του κληρικού και άλλοτε από την φύση του, επειδή η αλήθεια ενοχλεί. Αρμόδιος να ελέγξει έναν τέτοιο κληρικό είναι ο μητροπολίτης του, όχι ο εισαγγελέας. Όταν η διατύπωση γνώμης ποινικοποιείται έχουμε αρχή ολοκληρωτισμού.

Για πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών θα ήθελα να διευκρινίσω ότι στις δαγκάνες του τρομοκρατικού αυτού νόμου θα εμπίπτουν πλέον οι κληρικοί που διατυπώνουν αντιεπιστημονικές ιατρικές απόψεις, ή εκφράζονται κατά της ομοφυλοφιλίας, ή συνιστούν στον κόσμο να μην τελεί πολιτικό γάμο, ή τοποθετούνται δημόσια ενάντια σε ιδεολογικές επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης ή σε τηλεοπτικά προγράμματα, και όποια άλλη περίπτωση μπορεί να προσθέσει η φαντασία σας. Σίγουρα θα βρεθούν κληρικοί οι οποίοι δημόσια θα δηλώσουν, πχ ότι το Υπουργείο Παιδείας προωθεί τον αφελληνισμό και αποχριστιανισμό των παιδιών, ή ότι αποτελεί αντιπαιδαγωγική μέθοδο να διαβάζουν παραμύθια στα νηπιαγωγεία οι drag queens και πολλά άλλα…

Αρκεί μία μήνυση κάποιου ώστε όλοι αυτοί να καταδικάζονται σε πείνα και αδράνεια. Βεβαίως προβλέπονται περιπτώσεις κατά τις οποίες η μήνυση δεν καταλήγει σε δίκη, κατά την κρίση του εισαγγελέα. Αλλά δυστυχώς πολλοί εισαγγελείς τα τελευταία χρόνια δεν ασχολούνται με αυτή την αποστολή ξεκαθαρίσματος των μηνύσεων, αλλά έχουν υιοθετήσει την πρακτική να τίς διαβιβάζουν όλες στο ακροατήριο με την επωδό «ας αθωωθεί εκεί»!

Πολλοί από τους κληρικούς που θα διώκονται στο εξής βάσει του νόμου αυτού είναι συντηρητικοί, έως και φονταμενταλιστές, κληρικοί που μέ έχουν πολεμήσει κατά καιρούς, και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο θέλω να δώσω έμφαση στην επίκριση την οποία ασκώ. Δεν δέχομαι την φίμωσή τους μέσα από αντιδημοκρατικούς νόμους. Οι διατάξεις του Ποινικού Κώδικα είναι υπεραρκετές για να διωχθεί ένας κληρικός ο οποίος συκοφαντεί ή απειλεί. Δεν χρειάζεται να προστεθούν εξοντωτικές προσωρινές κυρώσεις, σε νόμο του Υπουργείου Παιδείας, για εκείνα τα αόριστα αδικήματα που πανεύκολα υποκρύπτουν ιδεολογικές προκαταλήψεις.

Δεν πρέπει να παραλείψω και μια υποκρισία του νόμου. Η διατύπωση «μέχρι την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης των εκκλησιαστικών δικαστηρίων τελεί σε αναστολή η εγγραφή τους στο μητρώο θρησκευτικών λειτουργών» είναι δώρο-άδωρο. Ενώ φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι σέβεται την δικαιοδοσία των εκκλησιαστικών δικαστηρίων, δεν λαμβάνει υπόψη την πάγια πρακτική τους να αναμένουν την ποινική δίκη μέχρι να εκδικάσουν, δεδομένου ότι στερούνται των στοιχείων εκείνων και των μέσων τα οποία η Ποινική Δικονομία διαθέτει προκειμένου να τεκμηριώσει την ενοχή ή την αθωότητα. Συνεπώς, εάν θελήσουν να περιμένουν την ποινική έκβαση, καταδικάζουν σε ομηρία τον κληρικό και την οικογένειά του.

Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με κάποια ερωτήματα προς τους «φωστήρες» που εμπνεύσθηκαν αυτόν τον αντιδημοκρατικό νόμο:

-Καθώς οι κληρικοί της Κρήτης και της Δωδεκανήσου υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, σκέφθηκαν άραγε την εντύπωση που θα δημιουργήσει σε αυτό η κατατρομοκράτηση της γνώμης, και την ακόμη πιο δύσκολη θέση στην οποία θα τό φέρει μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον;

-Ισχύουν, άραγε, τα ίδια πειθαρχικά-διοικητικά μέτρα, και για τα ίδια ακριβώς αδικήματα, για τους ιμάμηδες, μουφτήδες, και ραβίνους οι οποίοι μισθοδοτούνται από το Ελληνικό Δημόσιο; Αν όχι, με ποιο σκεπτικό δημιουργούνται διακρίσεις στην θρησκευτική ελευθερία;

Αλλά το πρόβλημα αυτού του νόμου ξεφεύγει από το θρησκευτικό πλαίσιο. Στην ουσία αποτελεί νομιμοφανή περιστολή της ελευθερίας του λόγου, απλώς τυγχάνει να εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε θρησκευτικούς λειτουργούς οι οποίοι μισθοδοτούνται από το κράτος. Στο μέλλον τι θα εμποδίσει να επεκταθεί και σε άλλους δημόσιους λειτουργούς; Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ