Σήμερα, η Εκκλησία μας εορτάζει όλους τους αγίους ανθρώπους του Θεού που πέρασαν ανά τους αιώνες, από τον Αρχιδιάκονο Στέφανο τον Πρωτομάρτυρα έως και τους τελευταίους αγίους των ημερών μας.
Σήμερα, η Εκκλησία εορτάζει όλους εκείνους που πίστεψαν στον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό. Όλους εκείνους τους ανθρώπους που προσπάθησαν να εφαρμόσουν τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού και να στολίσουν την ύπαρξή τους με τις αρετές του Παναγίου Πνεύματος.
Σήμερα, τιμούμε όλα εκείνα τα ιερά πρόσωπα, γυναίκες και άνδρες, που πρόσφεραν ολόκληρη τη ζωή τους στον αληθινό Θεό, όλους εκείνους που έγιναν καρποί της αληθινής πίστης.
Σήμερα, εορτάζουμε πανηγυρικά τους λαμπρούς οδοδείκτες, τους αστέρες του νοητού στερεώματος, τα όργανα του Πνεύματος, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, φτωχούς, πλούσιους, άσημους και επώνυμους.
Σήμερα, εορτάζουμε όλους τους ανθρώπους του Θεού, τις στρατιές των Οσίων, των Ομολογητών, των Αποστόλων, των Ιεραρχών, των Προφητών και των Μαρτύρων.
Σήμερα, εορτάζουμε με ιδιαίτερη λαμπρότητα όλους εκείνους τους αμάραντους καρπούς και τους βλαστούς του Ευαγγελίου, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι τους πρώτους αιώνες η εορτή αυτή δεν είχε τόσο ευρύ περιεχόμενο αλλά περιελάμβανε μόνο τους Μάρτυρες, γιʼ αυτό ονομαζόταν εορτή «πάντων των μαρτύρων» και όχι όλων των αγίων. Με το πέρασμα του χρόνου επικράτησε να εορτάζονται την ίδια ημέρα, όλοι μαζί, οι άγιοι της Εκκλησίας μας οι οποίοι είναι αναρίθμητοι, αμέτρητοι.
Η εορτή των Αγίων Πάντων είναι σημαντική για τους Χριστιανούς γιατί το μήνυμα που στέλνει σε όλους είναι το κάλεσμα στην αγιότητα, στην τελειότητα, άλλωστε αυτό μας προτρέπει ο Ίδιος ο Χριστός: «άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός ειμι».
Η κλήση στην αγιότητα είναι αποτέλεσμα της βαθιάς και ουσιαστικής σχέσης του ανθρώπου με το Δημιουργό του. Η σχέση αυτή καθιστά τον άνθρωπο πνευματοφόρο και θεοφώτιστο και τον οδηγεί στη σωτηρία του.
Η σχέση του ανθρώπου με το Θεό στηρίζεται στη δύναμη της πίστης που ανατρέπει βασίλεια, στη δύναμη της πίστης που μπορεί να σβήσει φωτιές, στη δύναμη της πίστης που αντέχει ακόμη και σε φρικτά μαρτύρια και διωγμούς.
Η σχέση του ανθρώπου με το Θεό είναι μια ομολογία πίστης και βασίζεται στους Ευαγγελικούς λόγους που μας προσκαλούν, μας προκαλούν και μας αφυπνίζουν πνευματικά… «πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς».
Όταν ο άνθρωπος εφαρμόσει τα Ευαγγελικά ρήματα στη ζωή του, τότε γίνεται ο ίδιος ομολογητής της πίστης και ο Θεός χαρίζει σε αυτόν τη δύναμη και το φωτισμό που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει κάθε κίνδυνο, κάθε δυσκολία και κάθε πειρασμό.
Ο δρόμος προς την αγιότητα δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και πολύχρωμα άνθη. Ο δρόμος προς την αγιότητα είναι ένας αγώνας που τελειώνεται «δια της πίστεως» και αποτελεί μεγάλο κατόρθωμα.
Το δρόμο προς την τελειότητα ακολουθούν όσοι αγωνίζονται και παραμένουν μαχητές και ασυμβίβαστοι στα πάθη, γιʼαυτό και ο Κύριος τους μακαρίζει και τους υπόσχεται ότι μόνο εκείνοι θα δουν το Θεό.
Οι άγιοι του Θεού είναι το αποτέλεσμα της πνευματικής εργασίας των «αγραμμάτων αλιέων», των Αποστόλων του Χριστού που κήρυξαν στα πέρατα της γης.
Οι άγιοι του Θεού είναι το αποτέλεσμα της σποράς του λόγου και της διδασκαλίας του Χριστού που βλάστησε την «ευλογημένη γεωργία» και δημιούργησε το αήττητο στράτευμα που έχει ως όπλο τη θεϊκή αγάπη του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Κυρίου.
Ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο που εργάζεται για την αγιότητα και η αγάπη Του ανατρέπει όλα τα ανθρώπινα δεδομένα αφού είναι πάνω και πέρα από αυτά.
Η αγάπη του Θεού εκμηδενίζει και καταργεί ακόμη και τον ίδιο το θάνατο ο οποίος δεν παραμένει πλέον αθάνατος.
Η αγιότητα δεν αποτελεί μοναδικό γεγονός και ανεπανάληπτο. Το γεγονός της αγιότητας δεν αφορά μονάχα ορισμένους ανθρώπους που έζησαν κάποτε σε μια συγκεκριμένη εποχή.
Το γεγονός της αγιότητας αφορά όλους τους ανθρώπους, κάθε εποχής, το αναφέρει ξεκάθαρα Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του: «εφόσον ένας άνθρωπος κατάφερε να γίνει άγιος, τότε όλοι οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν άγιοι».
Άρα, όλοι οι άνθρωποι είναι καλεσμένοι στην αγιότητα, όλοι είναι «κλητοί άγιοι», όμως με μια προϋπόθεση, να είναι και να παραμείνουν πιστά μέλη του Σώματος του Χριστού, δηλαδή της Εκκλησίας Του.
Η αγιότητα είναι «το πλήρωμα της εν Χριστώ ζωής».
Η αγιότητα είναι βασική ιδιότητα της ενέργειας και της φύσης του Θεού.
Αγιότητα σημαίνει ότι απουσιάζει κάθε ίχνος αδικίας και κακίας.
Η αγιότητα δεν είναι μια κατάσταση εξωπραγματική ή κατόρθωμα υπεράνθρωπων όντων.
Αγιότητα σημαίνει υπέρβαση, νίκη κατά του πτωτικού κόσμου της φθοράς και του θανάτου.
Αγιότητα σημαίνει «Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας».
Αγιότητα είναι η ζωντανή κοινωνία του ανθρώπου με το Θεό.
Αγιότητα είναι η ουσιαστική επικοινωνία του πλάσματος με το Δημιουργό.
Αγιότητα είναι ο σκοπός της ζωής του πιστού ανθρώπου.
Η αγιότητα αποτελεί προτροπή του Θεού: «να γίνετε άγιοι γιατί εγώ είμαι άγιος».
Η Εκκλησία πάντοτε είχε και πάντοτε θα έχει και θα προσφέρει στον κόσμο αγίους ανθρώπους με ισχυρή βιωματική πίστη.
Η Εκκλησία αποτελεί το μεγάλο και μοναδικό εργαστήριο της αγιότητας που δημιουργεί αυθεντικές προσωπικότητες, πνευματικές υπάρξεις, «ανθρώπους του Θεού» που στολίζουν και λαμπρύνουν όχι μόνο τα εικονοστάσια των ναών αλλά και τις ψυχές των πιστών.
Η Εκκλησία είναι εκείνη που γεννάει, εκπαιδεύει και προσφέρει φιλότιμους και πρόθυμους αγωνιστές που αγωνίζονται «τον προκείμενον ημίν αγώνα» της πίστης του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι διαρκώς παρών δια των καθαρών εικόνων Του που είναι οι άγιοί Του και δε θα υπάρξει εποχή που δε θα υπάρχουν άγιοι στον κόσμο.
Η παρουσία των αγίων συντηρεί και συνέχει τον κόσμο. Οι άγιοι αποτελούν την επιβεβαίωση της επαγγελίας Του: «εγώ μεθ’ υμών ειμι, πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».
Αγαπητοί μου.
Εκκλησία και αγιότητα είναι ένα.
Μόνο μέσα στην Εκκλησία ο άνθρωπος μεταποιείται σε άγιο, άλλωστε ο Ιδρυτής της Εκκλησίας ο Χριστός είναι Εκείνος που δίνει τη δυνατότητα στο πλάσμα Του να γίνει «θεός κατά χάριν».
Εκκλησία και αγιότητα είναι ένα, αφού μόνο μέσα στην Εκκλησία και μόνο δια του Αγίου Πνεύματος συνίσταται η αγιότητα.
Ο Χριστός με τη Σταύρωση και την Ανάστασή Του μας έδωσε την αγιότητα η οποία δεν υπήρχε στην Παλαιά Διαθήκη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι οι προ Χριστού πιστοί της Παλαιάς Διαθήκης δεν ονομάζονται άγιοι αλλά δίκαιοι.
Οι άγιοι αποτελούν τα πρότυπα των πιστών, γιʼ αυτό το λόγο ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς παρακαλεί και προτρέπει να ψάξουμε μέσα στους «Βίους των Αγίων» για να βρούμε τον εαυτό μας.
Ο μεγάλος Απόστολος των εθνών Παύλος τονίζει: «Τοῦτο γάρ ἐστί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμός ἡμῶν».
Αυτός είναι ο στόχος που θέτει η Εκκλησία για τον άνθρωπο.
Αυτό το στόχο πέτυχαν οι άνθρωποι του Θεού.
«Τοῦτο γάρ ἐστί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμός ἡμῶν» … άρα, ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από καλούς αλλά από αγίους ανθρώπους.
Ανθρώπους ειλικρινείς και ελεύθερους από κάθε ενάντια δύναμη.
Ανθρώπους ταπεινούς, αφανείς, διακριτικούς, πιστούς στο Χριστό… με «νουν Χριστού».
Ας μιμηθούμε λοιπόν τους αγίους του Θεού, για να μιμηθούμε τον ίδιο το Χριστό τον Οποίον και εκείνοι μιμήθηκαν.
Ας ακολουθήσουμε τα χνάρια τους και ας γίνουμε αδελφοί και φίλοι τους… μέσα στη Θεία Ευχαριστία… ενωμένοι στο Σώμα του Λυτρωτή και Σωτήρα Κυρίου μας.
Έτσι, ενωμένοι οντολογικά με Εκείνον, κοινωνοί του Σώματος και του Αίματός Του, θα αξιωθούμε της ουράνιας και ατελεύτητης Βασιλείας… όπως όλοι οι άγιοί Του.