Πραγματοποιήθηκε σήμερα (21/4), στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας, η Ζ΄ Γενική Ιερατική Σύναξη της Ιερά Μητροπόλεως Δημητριάδος, για το τρέχον Ιεραποστολικό έτος.Στο πλαίσιο της γενικής θεματολογίας των Συνάξεων, που αφορά στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, το επιμέρους θέμα της Συνάξεως ήταν «Γνώσεσθε την αλήθειαν».
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας κ. Ιωήλ, ο οποίος θα ανέπτυξε το θέμα «Η κοινωνία με τον Χριστό, δια της μετοχής στα Μυστήρια της Εκκλησίας και δια της τηρήσεως των εντολών Του».
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι, κατά τους Αγίους Πατέρες, ο Χριστός είναι η ζωή των ανθρώπων. Οι άνθρωποι, με την πίστη, τη συμμετοχή στα Ιερά Μυστήρια και την τήρηση των εντολών συλλαμβάνουν μέσα τους τον Χριστό, ουσιωδώς, με τις άκτιστες ενέργειες του Θεού.
Αναφερόμενος στις εντολές του Χριστού, ανέφερε ότι είναι σπουδαία η εφαρμογή τους, σπουδαιότερη, όμως και ωφελιμότερη για την ψυχή η με χαρά και ολόθυμη διάθεση εφαρμογή τους.
Ως προς τα Ιερά Μυστήρια, παρατήρησε ότι είναι άπειρα και επικεντρώθηκε σε τρία απ’ αυτά: Δια του Βαπτίσματος ο Χριστιανός φέρει πάνω του την ιδέα – το πρόσωπο του Χριστού, γι’ αυτό στο υπόλοιπο της ζωής του οφείλει να εργάζεται για να διατηρήσει ζωντανή μέσα του αυτή την ιδέα.
Η Θεία Ευχαριστία ενώνει τον άνθρωπο με τον Χριστό, τον καθιστά Χριστοειδή και αποκαλύπτει τον Χριστό μέσα του. Οι δωρεές της Θείας Ευχαριστίας είναι κοινές και για τους ζώντες και για τους κεκοιμημένους. Στους μεν ζώντες δίδει ψυχική ανάπαυση και χαρίζει την Βασιλεία των ουρανών, στους δε κεκοιμημένους, που γεύονται των αγαθών της Βασιλείας, είναι διαρκής και ατελεύτητη, καθώς η Βασιλεία του Θεού είναι μία διαρκής Θεία Ευχαριστία.
Ο κ. Ιωήλ αναφέρθηκε στο Μυστήριο της Ιερωσύνης, επισημαίνοντας ότι ο Ιερεύς δεν είναι εκπρόσωπος του Θεού στους ανθρώπους, όπως λανθασμένα συχνά εννοείται, αλλά εκπρόσωπος των ανθρώπων στον Θεό, εκείνος που αποκαλύπτει τον Χριστό στους ανθρώπους.
Τέλος, ευχήθηκε να αγωνιζόμαστε στην εφαρμογή των εντολών και στην βίωση των Μυστηρίων, για να αποκαλύπτεται διαρκώς ο Χριστός μέσα μας.
Δεύτερος ομιλητής ήταν ο κ. Συμεών Πασχαλίδης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., με θέμα «Οι Άγιοι ως εικόνες του Χριστού: πρότυπα για το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας και τη λειτουργική ζωή των πιστών».
Ο κ. Καθηγητής επεσήμανε ότι «από τοὺς πρώτους χρόνους μετά τὴν ίδρυση της Εκκλησίας, ὁ όρος «άγιος» χρησιμοποιήθηκε γιὰ νὰ προσδιορίσει, πέραν μιας κύριας, οντολογικής ιδιότητας του Θεού, καὶ τὰ μέλη της Εκκλησίας, ποὺ ενστερνίζονταν τη νέα πίστη τοῦ Ιησού… Ἡ Εκκλησία, ὡς τὸ σώμα τοῦ ζώντος Χριστοῦ, διασώζει διαχρονικὰ ἐν εαυτή τὸ στοιχείο της αγιότητος… Ἡ αγιότητα τῶν μελών τῆς εκκλησιαστικής κοινότητας λαμβάνεται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ επιστρέφει σὲ Αυτόν· επιστρέφει, πλέον, ως ἡ δόξα, ὁ δοξασμός τοῦ Θεοῦ από τὸν άνθρωπο»
Ο κ. Πασχαλίδης τόνισε ότι η μνήμη των Αγίων της Εκκλησίας και κυρίως των Μαρτύρων εντάσσεται στην ποιμαντική στόχευσή Της για την εξάλειψη των εορτών των ειδώλων, αλλά «και στὴν καλλιέργεια τοῦ ενθουσιαστικού φρονήματος τῶν χριστιανών, μέσω τοῦ πρωτίστως παιδαγωγικού καὶ αλειπτικού χαρακτήρα τῶν σχετικών μαρτυρολογικών καὶ λοιπών αγιολογικών κειμένων…». Παρατήρησε δε ότι «τόσο οἱ μεγάλες δεσποτικὲς καὶ θεομητορικὲς εορτὲς όσο καὶ οἱ μνήμες τῶν αγίων, καθιερώθηκαν γιὰ νὰ υπηρετήσουν μία βαθύτερη, εσωτερική λειτουργία στὸ εκκλησιαστικό φρόνημα καὶ βίωμα τῶν πιστών, αλλά και για τὸν εγκλιματισμό τῶν πιστών στὴ λειτουργική αποτύπωση τῶν γεγονότων τῆς Σωτηρίας καὶ τῆς ένθεης ζωής τῆς Θεοτόκου καὶ τῶν αγίων…»
Ο ομιλητής, περαίνοντας τον λόγο του, επεσήμανε ότι «οἱ Άγιοι της Εκκλησίας καὶ οἱ εορτές τους λειτούργησαν καὶ οφείλουν νὰ λειτουργούν ὡς μέσα πνευματικής διεγέρσεως καὶ αγώνος, ὡς «ταμεία τῆς νήψεως», όπως σημειώνει ὁ άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, όχι μόνο γιὰ τοὺς προθύμους προς τοὺς πνευματικούς αγώνες, αλλά καὶ γιὰ τοὺς ραθύμους…».
Τέλος, επισήμανε την υποβάθμιση της χρήσεως και αναγνώσεως των Ιερών Συναξαρίων, σημειώνοντας ότι «στὴν εποχή μας ἡ προβολή τῶν προσώπων καὶ τῆς ζωής τῶν αγίων ὡς «προτύπων» έχει ευρύτερα ατονήσει… Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στὸ πλαίσιο τῆς κατασκευής ενὸς παγκοσμιοποιημένου πολιτιστικού περιβάλλοντος, μὲ τὶς δικές του συνιστώσες, οἱ οποίες έχουν τὴν τάση νὰ εξαλείψουν τὶς θρησκευτικὲς ή πολιτιστικὲς ιδιοπροσωπείες, τὸ εκκλησιαστικό εορτολόγιο «απειλείται» από τὴ δημιουργία καὶ τὴν παντοειδή διάχυση ενός κοσμικού εορτολογίου, ενώ και οι ίδιες οἱ μορφὲς των αγίων ὡς προτύπων ζωής τείνουν στὸν δυτικό κόσμο νὰ αντικατασταθούν ἀπὸ τὰ σύγχρονα πολιτιστικά υποκατάστατα κάποιων, όχι σπάνια προκλητικών, μουσικών ή ηθοποιών ποὺ λειτουργούν ὡς «είδωλα», τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο ― αλλά, γιατί όχι, και στη νεοελληνική κοινωνία, ποὺ λειτουργεί, πλέον, σε μεγάλο βαθμό, μὲ τὴν άκοπη πρόσληψη των νέων, αλλοτριωτικών σὲ μεγάλο βαθμό, τάσεων ποὺ διακρίνουν τὶς δυτικὲς κοινωνίες καὶ κυρίως τοὺς νεανικούς πληθυσμούς αυτών τῶν κοινωνιών. Γι᾽ αυτὸ τὸ λόγο πρωτοβουλίες στὴν κατεύθυνση προβολής των Αγίων της Εκκλησίας μας και επικαιροποίησης του εορτολογίου μας στο πλαίσιο της οικουμενικής Ορθοδοξίας είναι αναγκαίες και ευπρόσδεκτες στὴν εποχή μας…».
Ακολούθησε συζήτηση επί των εισηγήσεων και η σύνοψη των συμπερασμάτων από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο.
