Σερρών Θεολόγος: Τα Χριστούγεννα μας φέρνουν ως δώρο την ειρήνη

«Θεὸς ὢν εἰρήνης, Πατὴρ οἰκτιρμῶν, τῆς μεγάλης βουλῆς Σου τὸν Ἄγγελον, εἰρήνην παρεχόμενον, ἀπέστειλας ἡμῖν· ὅθεν θεογνωσίας, πρὸς φῶς ὁδηγηθέντες, ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζοντες, δοξολογοῦμέν Σε, Φιλάνθρωπε» (Κα­τα­βα­σί­αι Χρι­στου­γέν­νων).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Γιά μία ἀκόμη φορά μᾶς ἀξιώνει τό ἔλεος τοῦ Κυρίου μας νά ἑορτά­σουμε μέ­σα στόν λει­τουρ­γι­κό χρό­νο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας τήν θεία ἐνανθρώπησή Του, νά προσκυνήσουμε τό μέγα καί παρά­δοξο μυστήριο τῆς σαρκώσεώς Του, νά χαροῦμε τήν σωτήρια «Ἐπίσκεψή» Του στή γῆ καί νά λάμψουν τά πρόσωπα καί οἱ ψυχές μας ἀπό τό φῶς τοῦ οὐρανοδρόμου ἀστέρος τῆς ἁγίας Βηθλέεμ.

Ὁ παντοδύναμος Θεός γεννιέται ὡς φαινομενικά ἀδύναμο βρέφος στήν μικρή πολίχνη τῆς Ἰουδαίας, γιά νά ἀναστήσει τόν πεσμένο ἄνθρωπο καί νά ἀνακαινίσει τήν κτίση. Τό ἀγγελικό μήνυμα τῆς εἰρήνης καί τῆς χαρᾶς πρός τούς ταπεινούς ποιμένες, τήν νύχτα τῆς Γεννήσεως τοῦ θεανθρώπου ἦταν ἡ ἀπάντηση τοῦ οὐρανοῦ στήν παγκόσμια ἀγωνία γιά «γνῶσιν Θεοῦ», λύτρωση καί σωτηρία.

Μέ τήν ἐνανθρώπησή Του ὁ Κύριος γκρέμισε τόν μεσότοιχο τῆς ἀνθρώπινης ἁμαρτίας – ἀποτυχίας πού χώριζε τήν γῆ ἀπό τόν οὐρανό, τόν ἄνθρωπο ἀπό τό Θεό καί ἀποκατέστησε πράγματι τήν εἰρήνη, ὄχι μόνον στήν ἐξωτερική της διάσταση, ἀλλά κυρίως στήν ἐσωτερική της προοπτική. Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων μᾶς φέρνει ὡς δῶρο τήν εἰρήνη, «τό γλυ­κύ πράγ­μα καί ὄνομα» (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος). Ὄχι τήν ἀνθρώπινη, τήν συμβατική εἰρήνη πού εἶναι ἐπισφαλής, ἀλλά τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Αὐ­τή ἡ εἰ­ρή­νη πηγάζει ἀ­πό τήν ἀγαπητική σχέση τοῦ ἀν­θρώ­που μέ τόν Θεό καί ἀ­πο­τε­λεῖ πολύτιμο προνόμιο τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανοῦ, καθώς κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο, «πολλά τά χαρακτηρίζοντα τόν χριστιανισμόν, μᾶλλον δε πάντων καί καλλίτερον ἁπάντων ἡ πρός ἀλλήλους ἀγάπη καί εἰρήνη».

Ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει πραγματική εἰρήνη, ὅταν αὐτή κατασκευάζεται στόν χῶρο τῶν ἀνθρώπινων ἰδεολογιῶν, συμφερόντων καί σκοπιμοτήτων. Στό πανανθρώπινο αἴ­τη­μα γιά εἰ­ρή­νη μό­νη ἀπάντηση εἶναι ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς, ὁ Ὁποῖος κατά τόν οὐρανοβάμονα Παῦλον εἶναι «ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφεσ. 6, 14), εἶναι ὁ «Θεός τῆς εἰρήνης» καί «Πατήρ τῶν οἰκτιρμῶν». Αὐτή τήν «πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν εἰρήνην τοῦ Θεοῦ» (Φιλ. 4, 7) ὕ­μνησαν δοξολογικῶς οἱ ἄγγελοι. Μέ τήν ἐνανθρώ­πηση τοῦ Χρι­στοῦ γεν­νιέται ἕ­νας νέ­ος κό­σμος γε­μά­τος φῶς, ζωή, ἐλ­πί­δα καί χαρά. 
Βιοῦντες προσωπικῶς τό μυ­στή­ρι­ο τῆς θεί­ας ἐ­ναν­θρω­πή­σε­ως μέ­σα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκ­κλη­σί­α μας, ἀποκτοῦμε τήν δυνατότητα νά γνωρίσουμε τόν Θεό στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά γίνουμε εἰρηνοφόροι ἄνθρωποι, συμπο­λίτες τῶν ἁγίων καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ. Μόνο μέ τήν χάρη τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ μποροῦμε νά μεταμορφώσουμε τήν καρδιά μας σέ νοητή φάτνη, ὅπου ἀεί γεννᾶται ὁ φι­λάν­θρωπος Θεός.

Ὁ Κύριος ἐ­πα­να­προσ­δι­ο­ρί­ζει διά τῆς θείας Σαρκώσεώς Του τήν ἀν­θρώ­πι­νη ἱστορία καί δίδει σέ αὐτήν οὐσιαστικό περιεχόμενο καί σκοπό. Δυστυχῶς, ὅμως, καί σήμερα, με­γά­λο μέ­ρος τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τας ζεῖ μέ δική του ἐπιλογή «ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου», χωρίς Θεό, πίστη, πνευματική πυξίδα, ἀρχές καί ἀξίες. Αὐτή εἶναι ἡ πραγματική αἰτία τῆς φτώχειας, τῶν κρίσεων καί τῆς ἀπελπισίας. Ὁ θεάνθρωπος Κύριός μας ὅμως δέν παύει νά μᾶς καλεῖ κοντά Του. Ἀνοίγοντας τήν καρδιά μας στό σωτήριο κάλεσμά Του, ἡ ὕπαρξή μας θά ξαναβρεῖ τήν χαμένη της ἀξία. Ἀξία, τόσο πολύτιμη καί μοναδική, ὥστε ὁ ἕνας καί παντοδύναμος Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Γιατί ὅπως γράφει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος «Αὐτός ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά θεοποιηθοῦμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι. Αὐτός ἐφανέρωσε τόν ἑαυτό του μέ ἀνθρώπινο σῶμα, προκειμένου ἐμεῖς νά λάβουμε ἰδέα τοῦ ἀοράτου Θεοῦ Πατρός».

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μέσα στόν ραγ­δαίως μεταβαλλόμενο καί ταρ­α­χώδη κόσμο κά­ποιων ἐν­τυ­πω­σι­α­κῶν ἐπιτυ­χιῶν ἀλλά πε­ρισ­σο­τέ­ρων δυ­στυ­χῶς τραγικῶν πτώσε­ων, κρί­σε­ων, ἀ­να­σφά­λει­ας, τρο­μο­κρα­τί­ας καί πο­λέ­μων, τό ἐλ­πι­δο­φό­ρο μήνυμα τοῦ ἐν σαρκί γεννηθέντος Κυρίου μας πα­ρη­γο­ρεῖ τήν τρομαγμένη καί ἀγωνιῶσα ψυχή μας. Μέ ἀφετηρία τά ἐφετεινά Χριστούγεννα ἄς δοξάσουμε μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς μας τήν ἄφατη φιλανθρωπία καί συγκατάβαση τοῦ Χριστοῦ μας καί ἀκολουθώντας τά βήματά Του, νά συμπορευτοῦμε «ἐν πα­ρο­ξυ­σμῷ ἀ­γά­πης» μαζί Του καί μέ τήν εὐλογημένη εἰκόνα Του, τόν ἀπελπισμένο, προδομένο, ἀ­πο­γο­η­τευ­μέ­νο ἀλλά καί διψασμένο, ὅσο ποτέ γιά πίστη, ἀλήθεια, ἀ­γά­πη, ἀλληλεγγύη, εἰρήνη καί δικαιοσύ­νη, σύγχρονο ἄνθρωπο. Ὅ­λοι ἐμεῖς, «οἱ κου­ρα­σμέ­νοι στρα­το­κό­ποι» τούτης τῆς ζω­ῆς ἄς εὐχαριστήσουμε μέ ὅση δύναμη ἔχουμε τόν «ἐν ὑ­ψί­στοις Θε­όν» καί ἐπί γῆς φανέντα Κύριο, ἐμπιστευόμενοι τίς ἀ­πο­στα­μέ­νες καί προδομένες ἐλπίδες μας σέ Ἐκεῖνον, πού χα­ρί­ζει στήν ὕπαρξή μας φῶς, ἀλήθεια, ζωή, χαρά, προ­ο­πτι­κή, ἐλ­πί­δα καί εἰρήνη.
Εὐλογημένα καί ἅγια Χριστούγεννα

Μετ’ εὐχῶν ἐγκαρδίων
καί ἀγάπης ἐν Χριστῷ νηπιάσαντι

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ