Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Σήμερα αὐτήν τήν ἱερή καί πανευφρόσυνη νύκτα, τήν λουσμένη στό ἱλαρό καί ἀνέσπερο φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία μέ στοργή μᾶς συγκαλεῖ σέ πανηγύρι πνευματικό πού στερεώνει τήν πίστη, ἀνανεώνει τήν ἐλπίδα, καινοποιεῖ τήν ὕπαρξη, φωτίζει τούς ἀγῶνες, ἑνώνει τόν κόσμο, εἰρηνεύει τήν ψυχή, χαρίζει ἄρωμα αἰωνιότητος καί ἀθανασίας στήν ζωή μας.
Τήν ἀνάσταση ἑορτάζουμε σήμερα. Τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, τήν ἀνάσταση τοῦ ἀνθρώπου, «οὔκ ἔτι ἐλπιζομένην, ἀλλ’ ἤδη γεγενημένην» κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τό θεμέλιο τῆς χριστιανικῆς πίστεώς μας. Τό συγκλονιστικότερο θαῦμα τῆς ἀνθρωπίνης ἱστορίας, πού σηματοδοτεῖ τήν ἀνάπλαση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, τήν εἴσοδο στήν δόξα τῆς καινῆς κτίσεως, τήν βιωματική πρόγευση τῆς ἐσχατολογικῆς μας προοπτικῆς.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἀφοῦ συνέτριψε, «χειρί παντοδυνάμῳ» τήν δύναμη τοῦ χάους καί τοῦ θανάτου ἀνέστη ἐκ τοῦ τάφου ἡλιόμορφος καί ἀστραπηβόλος, συναναστήσας τό ἀνθρώπινο γένος. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ συνιστᾶ ἐγγύηση καί προϋπόθεση καί τῆς καθολικῆς Ἀναστάσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Γι’ αὐτό σήμερα «θανάτου ἑορτάζομεν τήν νέκρωσιν, ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου τήν ἀπαρχήν».
Ἡ κορυφαῖα αὐτή πανήγυρη τῆς πίστεώς μας μέ τίς συγκλονιστικές συνέπειές της στόν ἴδιο τόν πυρήνα τῆς ὑπάρξεώς μας θά πρέπει νά ἑορτάζεται ὄχι μέ ὅρους κοσμικούς ἀλλά βαθειά πνευματικούς καί ἐκκλησιολογικούς. Πάσχα πανηγυρίζουμε σήμερα, πέρασμα δηλαδή «ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν». Τό Πάσχα τῆς χάριτος. Τήν ἕνωσή μας μέ τό μυστικό καί αἰώνιο Πάσχα, δηλαδή τόν Κύριό μας, πού εἶναι «ἡ ἀλήθεια, ἡ ὁδός καί ἡ ἀνάστασις».
Στήν σωτηριώδη αὐτή ἀλήθεια μᾶς μυσταγωγεῖ ἡ ἁγία Ὁρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Στό Πάσχα τῶν πιστῶν, στόν ἀπαστράπτοντα πνευματικό χῶρο τοῦ θαύματος, ὅπου εἰσερχόμεθα μέ καθαρές τίς πνευματικές καί σωματικές μας αἰσθήσεις. «Καθαρθῶμεν τάς αἰσθήσεις καί ὀψόμεθα τῶ ἀπροσίτῳ φωτί τῆς Ἀναστάσεως, Χριστόν ἐξαστράπτοντα καί χαίρετε φάσκοντα» ὑμνολογεῖ τό καλλίφωνο ἀηδόνι τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.
Ὁ Ἀναστάς Κύριός μας δέν ἄφησε στόν κόσμο μίαν μόνο ἠθική διδασκαλία. Συνέστησε τήν Ἐκκλησία Του, ἡ ὁποῖα κατά τόν θεῖο Παῦλο «Σῶμα Χριστοῦ» προσαγορεύεται. Σῶμα τοῦ Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ. Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά λάβει πείρα αὐτῆς τῆς ἀναστάσεως καί νά οἰκειοποιηθεῖ τά πολυτίμητα δῶρα της ἔχει μόνο μία ἐπιλογή. Ἐπιλογή ἐλευθερίας, ἀλλά καί σωτηρίας. Νά εἶναι μέλος τοῦ παναγίου αὐτοῦ Σώματος τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου, νά τρέφεται καί νά ἁγιάζεται πνευματικῶς μέ τήν μετάληψη τοῦ θεωμένου καί ἀναστημένου Δεσποτικοῦ Σώματος καί Αἵματος ἀπό τόν κρατῆρα τῆς ψυχοτρόφου Τραπέζης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Κάθε φορά πού κοινωνοῦμε, «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης» τοῦ παναγίου Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, Πάσχα ἐπιτελοῦμε, γιατί Πάσχα, μυστικό καί ἅγιο, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ἀναστάς Κύριος.
Ἀγαπητοί μου ἀδεφοί,
Τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως στίς δύσκολες καί ἀποκαλυπτικές ἡμέρες μας ἀποκτᾶ μία συγκλονιστική ἐπικαιρότητα. Ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο πού βρίσκεται σέ πρωτοφανῆ σύγχυση, πού παρουσιάζει στοιχεῖα βαθειᾶς παρακμῆς. Λείπουν ἡ ἐλπίδα και ἡ προοπτική ἀπό τήν ζωή μας. Ὄχι ἡ ἐλπίδα πού «ἐμπορεύονται» τά κάθε λογῆς συμφέροντα, ἐπιδιώξεις καί ἰδιοτέλειες τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά ἡ ἐλπίδα πού εἶναι γεμάτη φῶς ἀθανασίας.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι, ὅτι ὁ Χριστός λείπει σήμερα ἀπό τήν ζωή πολλῶν ἀπό ἐμᾶς. Ἡ ἁγία ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, ἡ μία καί μοναδική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ θεματοφύλαξ καί μυσταγωγός τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, διότι Ἀνάσταση χωρίς Σταύρωση δέν ὑπάρχει.
Τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ φωτίζεται μόνον ἀπό τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Μέ τήν Ἀνάστασή Του ὁ Κύριος βεβαιώνει καί φανερώνει τήν νίκη τοῦ Σταυροῦ. Ἡ ἀγάπη, καί μάλιστα ἡ σταυρωμένη ἀγάπη, στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας ἀποδεικνύεται ἀσυγκρίτως πιό δυνατή ἀπό τό μῖσος, ἡ ζωή πιό δυνατή ἀπό τόν θάνατο, ἡ ἀλήθεια ἰσχυροτέρα τοῦ ψεύδους, ἔστω καί ἄν αὐτό φαίνεται ὅτι πρός καιρόν κυριαρχεῖ. Αὐτήν τήν ὑπερούσια ἀλήθεια ἐκφράζει ὁ περίφημος κατηχητικός λόγος τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου γιά τήν ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως.
Ἄς ἀκούσουμε προσεκτικά τί διδάσκει: «…Μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμη ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε, μηδείς φοβείσθω θάνατον, ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος… Ἀνέστη Χριστός καί πεπτώκασι δαίμονες, Ἀνέστη Χριστός καί χαίρουσιν ἄγγελοι. Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται. Χριστός γάρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένε¬το. Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Ἡ χάρις τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας μετά πάντων ὑμῶν, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.
Διάπυρος εὐχέτης σας πρός τόν ἐνδόξως
ἐκ νεκρῶν Ἀναστάντα Κύριον.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
