Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ και έπειτα από πρόσκληση του προϊσταμένου του Ι. Ναού Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Πρωτοπρ. Ιωάννου Παναγιώτου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων, την Κυριακή των Βαΐων, χοροστάτησε στον όρθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας στον ως άνω Ναό, πλαισιωμένος από τους ιερείς του Ναού. Έψαλε κατά την Θ. Λειτουργία η χορωδία του Ναού υπό την διεύθυνση του αρχιμουσικού κ. Θεοδ. Μοντεσάντου.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος πήρε αφορμή από την εορτή και την ευαγγελική περικοπή της ημέρας.
Τα πλήθη,είπε, υποδέχθηκαν τον Κύριο κατά την είσοδό του στα Ιεροσόλυμα ως “Βασιλέα του Ισραήλ”.
Όμως ο Χριστός δεν είναι απλώς ο Βασιλεύς του Ισραήλ, αλλά ο Βασιλεύς του κόσμου. Αλλά για να βασιλεύσει ο Χριστός στον κόσμο,πρέπει να βασιλεύσει πρώτα στην καρδιά μας. Εκεί είναι η θύρα,για να εισέλθει η Βασιλεία του Θεού στον κόσμο! Όμως τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει :
1. Να βασιλεύσει στην σκέψη μας. Η σκέψη του Θεού,να μας διαποτίζει. Να είναι το σημείο αναφοράς μας. Συμβαίνει κάτι τέτοιο ; Ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν περνάνε ημέρες ολόκληρες χωρίς να σκεφθούμε τον Θεό ; Αν ο Θεός βασίλευε σε μας, θα διαπότιζε τις σκέψεις μας. Θα καθόριζε τις απόψεις μας για ανθρώπους και πράγματα. Θα ήταν η απάντηση σε τόσα ερωτήματα.
2. Βασιλεία του Θεού σημαίνει ακόμα ο Θεός να βασιλεύει στην θέλησή μας. Οι ενέργειές μας να είναι έκφραση ενός διαποτισμού της θελήσεώς μας από την θέληση του Θεού. “Το ημέτερον (θέλημα) προσχωρήσωμεν τω Θεώ εκ του μηκέτι θέλειν παρ’ ό αυτός θέλει” (Μάξιμος Ομολογητής). Αλλά τώρα κάνουμε ό,τι εμείς θέλουμε. Θα έπρεπε η ελεύθερη θέλησή μας να θέλει ό,τι θέλει ο Θεός. όχι όπως ο δούλος κάνει το θέλημα του κυρίου του, αλλά όπως ο αγαπών θέλει να ευχαριστήσει τον αγαπώμενο.
Διότι όποιος αληθινά αγαπά, ανήκει στον αγαπώμενο. Αυτό θα ήταν μια ανταπόκριση στην αγάπη του Χριστού,που μας αγαπά ως “μανικός εραστής” ! Είναι ο Νυμφίος της ψυχής μας , όπως θα ψάλλουμε το βράδυ.” Κοινωνησάτω η ψυχή σου τω Χριστώ, ως κοινωνεί νύμφη νυμφίω” (Μακάριος ο Αιγύπτιος).
3. Και έτσι φθάνουμε στο τρίτο σημείο. Ο Θεός να βασιλεύει στην καρδιά μας. Να είναι η μεγάλη αγάπη μας. Αλλά μπορούμε να αγαπάμε κάτι ή κάποιον,που βλέπουμε. Τον Θεό που δεν τον βλέπουμε, μπορούμε να τον αγαπάμε ; Ναι μας απαντούν οι άγιοι του Θεού. Πώς όμως θα γίνει αυτό ; Θα πρέπει να ζεί μεσα μας,όπως η εικόνα ενός αγαπημένου προσώπου ζεί μέσα μας και αυθόρμητα κινείται προς αυτό η καρδιά μας.
“Μεγάλη γαρ της αγάπης η τυραννίς· πάντων αφίστησι και τω ποθουμένω προσδεσμεί την ψυχήν” (Ιερός Χρυσόστομος). Συμβαίνει αυτό σε μας για τον Θεό ;
Γι ‘ αυτό ας ρωτάμε συχνά τον εαυτό μας : Βασιλεύει ο Θεός στην σκέψη,στην θέληση, στην καρδιά μας ; Αυτό θα ήταν η Βασιλεία του Θεού,που θα έφερνε την αρμονία μέσα μας και γύρω μας. Στον διασπασμένο – τόσες φορές – εαυτό μας και στον σπαρασσόμενο κόσμο μας. “Άλλωστε ο Κύριος το τόνισε ” η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί” (Λουκά ιζ 21 .Τότε πράγματι θα δεχόμασταν κι εμείς τον Χριστό με το “ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου ” ο Βασιλεύς της καρδιάς μας και του κόσμου μας !
