Εικόνες βιβλικής καταστροφής έδειξε το πρώτο φως της ημέρας στην Ι.Μ.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βαρνάκοβας Φωκίδας.
Η χθεσινοβραδινή φωτιά κατέστρεψε ολοσχερώς τον νέο καθολικό της μονής, ενώ δε γλίτωσε ούτε η ιστορική εικόνα της Παναγίας η οποία κάηκε μαζί με άλλα κειμήλια της μονής.
Συγκλονισμένος ο μητροπολίτης Φωκίδος Θεόκτιστος μίλησε για δύσκολη στιγμή για την μονή και την Μητρόπολη Φωκίδας. “Μέσα σε τρία χρονια είναι η δεύτερη φορά που πιάνει το μοναστήρι φωτιά και δεν γνωρίζουμε από που προήλθε”.
Η Ιερά Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι ένα από τα ιστορικότερα Μοναστήρια της Ελλάδας. Ιδρύθηκε κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο, το έτος 1077, από τον Όσιο Αρσένιο τον Βαρνακοβίτη και γρήγορα ανεδείχθη σε θρησκευτικό κέντρο μεγάλης ακτινοβολίας, θέση που διατηρεί μέχρι και σήμερα, αποκαλούμενη «η Αγία Λαύρα της Ρούμελης». Το χαρακτηριστικό της όνομα «Βαρνάκοβα» (ή «Βερνίκοβα», ή «Βερνίκωβα»), πιθανώς προέρχεται από παλαιότερο σλαβικό τοπωνύμιο[1].
Η Μονή βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νομού Φωκίδας, στον πρώην Δήμο Ευπαλίου, 25 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Ναυπάκτου, στον παλαιό δρόμο του Λιδωρικίου. Είναι κτισμένη πάνω σε έναν μικρό λόφο στις παρυφές των Βαρδουσίων Ορέων και σε υψόμετρο 750 περίπου μέτρων, μέσα σε πυκνό δάσος από δρυς και αγριοκαστανιές, με πλουσιότατη θέα προς την ορεινή Ναυπακτία, τη Δωρίδα, το Όρος Γκιώνα και τον ποταμό Μόρνο.
Ανάμεσα στα αξιοθέατα του Μοναστηριού, δέσποζε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Βαρνάκοβας. Η εικόνα φέρει εμφανές ράγισμα κατά μήκος του προσώπου τής Θεοτόκου, που σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες δημιουργήθηκε από τοπικό σεισμό στις 15 Αυγούστου 1940, την ώρα του τορπιλισμού του ευδρόμου Έλλη στην Τήνο. Η εικόνα, μαζί με άλλα ιστορικά κειμήλια, καταστράφηκε από την πυρκαγιά που ξέσπασε στο μοναστήρι στις 14 Ιουνίου του 2020.
