Με κάθε λαμπρότητα, όπως άλλωστε ορίζει η εκκλησιαστική τάξη και μέσα σε κλίμα χαράς και συγκινήσεως, την Κυριακή, 25 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε η πρώτη, μετά από 70 χρόνια, θεία Λειτουργία, στον ερειπωμένο Ι. Ναό Αγ. Δημητρίου του χωριού Λάκκος Σερρών, ο οποίος μετά από πολλούς αγώνες και κόπους ανακατασκευάστηκε.
Προηγήθηκε, το Σάββατο 24 Οκτωβρίου, η ακολουθία του αγιασμού των θυρανοιξίων του Ιερού Ναού, τον οποίο τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Θεολόγος και ράντισε με αγιασμό ολόκληρο τον Ι. Ναό, την Αγ. Τράπεζα και τις Ιερές Εικόνες του.
Το πρωϊ της Κυριακής, ο σεπτός Ποιμενάρχης μας μετέφερε λειψανοθήκη με ιερά αποτμήματα λειψάνων, μεταξύ των οποίων και ένα του Αγ. Δημητρίου και τα εναπέθεσε στην Αγ. Τράπεζα του Ι. Ναού για την τέλεση της θ. Λειτουργίας. Χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και στη συνέχεια προεξήρχε της θ. Λειτουργίας.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Σεβασμιώτατος, εξήρε τη σημασία του γεγονότος και αναφέρθηκε εκτενώς, στην ιστορία του εγκαταλειφθέντος χωριού Λάκκος. Ενός ιστορικού και μαρτυρικού χωριού, με ρίζες στην βυζαντινή εποχή, του οποίου οι κάτοικοι υποχρεώθηκαν από τους βορείους γείτονες, το 1944 να το εγκαταλείψουν και να απομακρυνθούν βιαίως απ΄αυτό. Έτσι και ο Ιερός Ναός του Αγ. Δημητρίου έμεινε για 70 χρόνια <<αλειτούργητος>>, χωρίς ουσιαστική επίβλεψη και φροντίδα, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρότατες φθορές και καταστροφές, τόσο από τον πανδαμάτορα χρόνο, όσο και από τους κατά καιρούς χρυσοθήρες.
Ο Σεβ. ευχαρίστησε, όλους εκείνους που με τις φιλότιμες προσπάθειές τους εργάσθηκαν νυχθημερόν για την αποπεράτωση της αναστήλωσης και ανακαίνισης του Ι. Ναού. Παρότρυνε, επίσης, όλους τους Λακκιώτες να πανηγυρίζουν την ημέρα μνήμης του Αγ. Δημητρίου στο παλαιό χωριό τους αλλά και μια τουλάχιστον ακόμη φορά κατά τη διάρκεια του έτους, ώστε να συγκεντρώνονται όλοι στο χωριό τους όπου είναι οι ρίζες της καταγωγής τους σημειώνοντας, ότι, όπως το δέντρο που έχει ρίζες μεγάλες και βαθειές είναι πιο γερό και καρποφόρο, έτσι και ο άνθρωπος που τιμά και κρατά δυνατές τις ρίζες του, μπορεί να αντιμετωπίζει νικηφόρα τις όποιες δυσκολίες της ζωής.
Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε και στον ηρωϊκό θάνατο του τελευταίου ιερέα του χωριού, του π. Ιωάννου Γεράκη, ο οποίος αρνούμενος να υποκύψει στις απειλές των Βουλγάρων να λειτουργήσει στη Βουλγαρική γλώσσα, υπέστη από τις αφόρητες πιέσεις και απειλές, καρδιακή προσβολή και παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Κύριο. Ο Σεβασμιώτατος, στο τέλος της θ. Λειτουργίας τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών, του τελευταίου εφημερίου του χωριού π. Ιωάννου καθώς και όλων των κεκοιμημένων κατοίκων του ιστορικού αυτού χωριού.
Η συμμετοχή των κατοίκων του ερειπωμένου χωριού Λάκκος που τώρα κατοικούν στις Σέρρες και σε γειτονικές κωμοπόλεις ήταν μεγάλη και η συγκίνηση και η χαρά όλων έκδηλη.
