Στον Εσπερινό της Αποκαθηλώσεως την Μ. Παρασκευή το πρωΐ στον Ι. Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ταύρου, χοροστάτησε και εκήρυξε τον Θ. Λόγον ο Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων.
Στο κήρυγμά του, είπε ότι,όταν ο Χριστός καρφώθηκε στο Σταυρό, ενόμισαν οι σταυρωτές ότι όλα είχαν τελειώσει με την “υπόθεση Ιησούς.” Όμως, παρά τις άμεσες ή έμμεσες επιθέσεις δια μέσου των αιώνων εναντίον του Χριστού και της Εκκλησίας Του, ο Χριστός νικά επι δύο χιλιάδες τώρα χρόνια.
Και, αν για κάποιους ο Εσταυρωμένος είναι “σκάνδαλον και μωρία”, για μας είναι πηγή δυνάμεως και αγιασμού. Το αίμα Του, που έρρευσε πάνω στο Σταυρό, εκπλύνει τον ρύπο των αμαρτιών μας και μας απαλλάσσει από ενοχές.
Αρκεί, βέβαια, να προηγείται ειλικρινής μετάνοια. Τότε, όπως μια σταγόνα νερού εξατμίζεται όταν πέσει πάνω σε μια πυρακτωμένη πλάκα, έτσι εξαλείφονται οι ενοχές μας, όταν πέσουν πάνω στην φλεγόμενη από αγάπη καρδιά του Εσταυρωμένου.
Και θέλοντας ακριβώς να υπογραμμίσει ο Ιερός Χρυσόστομος αυτήν την χωρίς όρια αγάπη του Θεού ερωτά “Αρπαξ εί; ενόησον τον τελώνην. Ακάθαρτος ει; Ενόησον την πόρνην. Ανδροφόνος εί; Ενόησον τον ληστήν.”
Όταν ένας ληστής με το κλειδί της μετανοίας άνοιξε την θύρα του Παραδείσου, γιατί εμείς να απογοητευόμαστε; Δεν βλέπουμε τα καρφωμένα χέρια του Χριστού πάνω στο Σταυρό, που μας περιμένουν σαν μια μόνιμα ανοιχτή αγκαλιά; Ερώτησε καταλήγοντας ο Μητροπολιτης Κορωνείας.
