Στην ακολουθία του Εσπερινού της Αποκαθηλώσεως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και εκήρυξε τον Θ. Λογον στον Ι. Ναό Αγ. Αποστόλου Παύλου Σταθμού Λαρίσης πλαισιωμένος από εφημερίους του Ναού.
Μέσα στη γενική χλεύη,αποδοκιμασία και εγκατάλειψη, είπε ο Σεβαςμιώτατος,ένας ληστής διακηρύττει την αθωότητα του Χριστού : “Και ημείς μεν δικαίως, άξια,ων επράξαμεν, απολαμβάνομεν, ούτος δε ουδέν άτοπον έπραξε “. (Λουκά, κγ, 41).Και ενώ ο Κύριος βρίσκεται στην εσχάτη ταπείνωση,ο ληστής τον αναγνωρίζει ως βασιλέα απευθύνοντάς Του το ” μνήσθητί μου Κύριε,όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου”. (στίχος 42). Και η απάντηση του Χριστού : ” Σήμερον μετ’ εμού εςη εν τω παραδείσω ” (στ. 43).
Και τονίζει το σχετικό επίγραμμα του Συναξαρίου : ” Κεκλεισμένας ήνοιξε της Εδέμ πύλας, βαλών ο ληστής κλείδα το μνήσθητί μου ” ! Και έγινε ο ληστής ο πρώτος οικιστής του Παραδείσου.
Ένας ληστής ! Η λογική μας επαναστατεί. Ευτυχώς, που η λογική του Θεού διαφέρει, γιατί αλλιώς ο Παράδεισος θα έμενε άδειος !
Ο Ιερός Χρυσόστομος αντιπαραθέτει την λογική του ανθρώπου με την λογική του Θεού, όταν ομιλεί για τον νόμο και την Χάρη. ” Ο νόμος εάν λάβει φονέα,αναιρεί, η Χάρις εάν λάβη φονέα, φωτίζει και ζωοποιεί “. Πράγματι στό νόμο υπάρχει το ” επειδή ” , στην Χάρη υπάρχει το ” αν και “. Ο νόμος λέει επειδή αμάρτησες,τιμωρείσαι. Η Χάρη λέει αν και αμάρτησες, εφ’ όσον μετανοείς, συγχωρείσαι.
“Μηδείς απογινώσκει της εαυτού σωτηρίας” συνεχίζει ο Ι. Πατήρ,για όλους είναι ανοιχτή η πύλη της μετανοίας.
Μετάνοια είναι ένας σεισμός, ένας συγκλονισμός,μια ανατροπή ! Σαν συνέπεια έχει την άφεση,που σημαίνει συμφιλίωση των αποξενωμένων, επανένωση των διεστώτων, αγκάλιασμα των απεριμμένων. Επιστροφή στην πατρική οικία. Στην αγκαλιά του Θεού.
Όπως μια σταγόνα νερού,αν πέσει σε μια πυρακτωμένη πλάκα, εξατμίζεται, έτσι και οι αμαρτίες μας.
Όσες κι αν είναι και όποιες κι αν είναι, όταν πέσουν πάνω στην πυρακτωμένη από αγάπη καρδιά του Εσταυρωμένου, εξαλείφονται. “Το αίμα του Χριστού καθαριεί την συνείδησιν ημών από νεκρών έργων ” (Έβρ. θ, 14), ώστε να ανοίκουμε κι εμείς σ’ εκείνους που ” έπλυναν και ελεύκαναν τας στολάς αυτών εν τω αίματι του αρνίου ” (Αποκ. ζ, 14).
Ο Χριστός μάς περιμένει όλους, για να πει στον καθένα μας: ” σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω “. Και μη απορήσετε για το ” σήμερον “. Ο Παράδεισος για τον πιστό αρχίζει από εδώ, από την γη, από τώρα ! Από την στιγμή της μετανοίας !
