Την Κυριακή, ο μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος ιερούργησε στον ναό Αγίου Αθανασίου Αιγίου, όπου και ετέλεσε την εις πρεσβύτερον χειροτονία του Ιερολογιωτάτου Διακόνου π. Γερβασίου Ιωακειμίδη, καταγομένου εκ Πατρών και αποφοίτου της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος διακόνησε για πέντε έτη κοντά στον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας και στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παναγίας Φανερωμένης.
Ο π. Γερβάσιος στην χειροτονητήρια ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Οι μέρες στις οποίες ζούμε έχουν ανάγκη αυτής της υπομονής και της αγάπης καθώς οι σειρήνες του διαβόλου οδηγούν ολοένα και περισσότερο κόσμο στην ασωτία. Και γνωρίζω ότι ο αγώνας θα είναι δύσκολος και επίπονος πολλές φορές, μα δεν δειλιάζω ούτε λιγοψυχώ καθώς στα αυτιά μου ηχεί ο λόγος του Άγιου Ιωάννου του Χρυσόστομου “Πολλά τα κύματα και χαλεπόν το κλυδώνιον· αλλ’ ου δεδοίκαμεν, μη καταποντισθώμεν· επί γαρ της πέτρας εστήκαμεν. Η δε πέτρα ην ο Χριστός”. Πάνω σε αυτή την πέτρα, στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, θα εναποθέσω τους ανθρώπινους λογισμούς, τις αμφιβολίες, τις μεταπτώσεις, τους κλυδωνισμούς, τα προβλήματα, τις δύσκολες στιγμές, και εκείνος είμαι βέβαιος κατά τον δικό του λόγο προς τον Πέτρο, ότι θα μου δώσει το χέρι και θα με μεταμορφώσει, θα με πληρώσει με τη χάρη Του και θα μου δώσει δύναμη, θάρρος, τόλμη, φως και αγάπη.
Σεβασμιώτατε Πάτερ και δέσποτα, ο Θεός ευλόγησε ώστε από την αρχή της ιερατικής μου διακονίας και αφοσιώσεως στην Εκκλησία να βρεθώ δίπλα σας. Κοντά σε μια μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα. Η διακονία και η μαθητεία μου κοντά σας αυτά τα χρόνια ήταν όχι απλώς ωφέλιμη αλλά και διδακτική για μένα. Με διδάξατε με την υπομονή, τις αρετές σας, την πλήρη αφοσίωση σας στον Χριστό την μεγάλη πίστη σας, το απαράμιλλο αγωνιστικό σας φρόνιμα, με το οποίο υπερασπίζεσθε τα όσια και ιερά της πίστεως και της Πατρίδας μας, την πνευματική σας εμπειρία με όλη σας τη ζωή, τι σημαίνει ιερέας, τι σημαίνει στην πράξη και όχι στα λόγια να αναλώνετε κανείς και να καίει σαν λαμπάδα νύχτα και ημέρα για το ποίμνιο του.
Νιώθω σεβασμό, απαράμιλλη ευγνωμοσύνη προς το σεβαστό πρόσωπο σας και σας δίνω την υπόσχεση ότι όλα αυτά θα τα διαφυλάξω ως ανεκτίμητο θησαυρό στην καρδιά μου, και ότι θα συνεχίσω να βρίσκομαι κοντά σας με την ίδια και περισσότερη ακόμη αφοσίωση, υπακοή , αγάπη και προθυμία. Παρακαλώ και εσείς μην παύσετε να δείχνετε ανοχή και υπομονή στις παραλείψεις μου και να με αγκαλιάζετε με την πατρική σας αγάπη. Αυτή θα είναι η μόνη μου παρηγοριά και η κινητήριος δύναμη στο έργο της ιερατικής μου διακονίας”.
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας αντιφωνώντας προέτρεψε τον χειροτονούμενο στην ιερατική του πορεία να έχει πάντοτε την αγκαλιά του ανοικτή για όλους, χωρίς να διακρίνει τον πλούσιο από τον φτωχό, τον επίσημο από τον μη επίσημο, τον σημαντικό από τον ασήμαντο, να στηλιτεύει και να ελέγχει πάντοτε την αμαρτία, καθώς στην εποχή μας το παράνομο παρουσιάζεται ως νόμιμο, το παρά φύσει ως φυσιολογικό, το άδικο ως δίκαιο κ.ά., ποτέ όμως να μην ελέγξει το πρόσωπο, διότι αποτελεί εικόνα του Θεού, και να αγκαλιάσει τον αμαρτωλό και να τον οδηγήσει στην μετάνοια και στην επιστροφή στον δρόμο του Θεού.
Κατά την διάρκεια του Όρθρου της Κυριακής, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας χειροθέτησε σε Αναγνώστη τον κ. Ευάγγελο Ταράτσα, Συνταξιούχο Έμπορο, εις αναγνώριση της πολυετούς προσφοράς του στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Τρυπητής, ως μέλος της Διοικούσης Επιτροπής, αλλά και ως Ιεροψάλτου, καλύπτοντας ανάγκες της Ιεράς Μητροπόλεως.