Oι ημέρες που πορεύτηκε προς την αιωνιότητα ο Μητροπολίτης Μαραθώνος Μελίτων περνούν, ήδη φτάσαμε στο τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνό του, την Κυριακή 29 Ιανουαρίου στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ακαδημίας Πλάτωνος. Είναι ο τόπος της αρχικής του διακονίας ερχόμενος από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και όπου διατήρησε στενούς δεσμούς μέχρι και της τελευτής του. Ήταν θα λέγαμε ο «Μητροπολιτικός» Ναός του, αφού συχνά-πυκνά ιερουργούσε εκεί.
Κατά την νεκρώσιμο ακολουθία ακούσθηκαν αρκετά και σημαντικά για την προσωπικότητά του. Αυτό όμως δεν μάς στερεί το δικαίωμα να υπογραμμίσουμε χαρίσματα που είχε, καλοσύνες που επέδειξε και χαμόγελα που εσκόρπισε. Αναπαύεται πλέον στο Κοιμητήριο της πόλης που γεννήθηκε και μεγάλωσε, εκεί που αποχαιρέτησε γονείς, αδέλφια, συγγενείς και φίλους και που ήδη τους έχει ανταμώσει. Ήταν άλλωστε δίπλα τους σε κάθε ευκαιρία, δεν θα μπορούσε να τους αφήσει στο τελευταίο τους σπίτι.
Ήταν ο Επίσκοπος που έκλεισε τα μάτια του ευεργέτη του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Πρώτος ο μακαριστός Σεραφείμ όμως είχε κλείσει μέσα του την αγάπη του και την εμπιστοσύνη του για το πρόσωπο του, σε σημείο να τον ορίσει άμεσο συνεργάτη του, ως Πρωτοσύγκελλό του και στη συνέχεια ως βοηθό Επίσκοπό του. Είναι σημαντικό να εκτιμώνται τα χαρίσματα του άλλου και να αξιοποιούνται κατάλληλα. Θέλει θέληση καρδιάς και μεγαλείο ψυχής η αναγνώριση αξιών και η ανταπόδοση ευχαριστιών.
Θυμόνταν στην ιερή Προσκομιδή, στην Μεγάλη Είσοδο, αλλά και στις συζητήσεις του τους ευεργέτες της ζωής του. Τους γονείς του που με δυσκολία τον ανέθρεψαν αυτόν και τα πολλά αδέλφια του. Δεν ξέχασε ποτέ το ζεύγος Ιωάννη και Ευαγγελίας Μέρλα∙ πέρα από τον υλικό πλούτο που διέθεταν , είχαν και ανάλογο ευσπλαχνίας και με τις προσφορές τους έσωσαν από την δυστυχία αμέτρητες οικογένειες των Αγίων Αναργύρων μεταπολεμικά. Τέλος δεν παρέλειπε να αναφέρεται σε αρχιερείς που τον βοήθησαν στην κατά Θεό μόρφωσή του και στην κατά κόσμο παιδεία του. Τόσο στην Σιωνίτιδα Εκκλησία, όσο στην Ελλαδική υπήρξαν αυτοί που αναγνώρισαν την αξία του και τον προώθησαν εκεί που έπρεπε. Εκείνος αντιπελαργούσε την ευεργεσία που είχε λάβει προσευχητικά, όπως άλλωστε και αρμόζει στην περίπτωση αυτή.
Η αρετή της συναίσθησης της βοήθειας που μας παρέχουν οι άλλοι και η μεταποίηση σε έμπρακτη ευγνωμοσύνη δύσκολα μπορεί να τα βρούμε. Όταν όμως υπάρχουν πρέπει να τα υπογραμμίζουμε ως πράξεις προς μίμηση. Ο κυρός Μελίτων στα χρόνια που τον γνωρίσαμε, τον συναναστραφήκαμε, τον ζήσαμε μάς χάρισε το παράδειγμα. Ας το αξιοποιήσουμε πρώτα στο πρόσωπό του αφού μάς ευεργέτησε και ύστερα σε όσους και όποτε χρειαστεί.
Σημ.: Η φωτογραφία είναι από την τελευταία φορά, που ο μακαριστός Μητροπολίτης εόρτασε τα ονομαστήριά του στις 9 Μαρτίου 2016.
