Φωτορεπορτάζ: Μάρκος Παπαγεωργίου
Ολοκληρώθηκαν σήμερα στον Πειραιά οι εορταστικές εκδηλώσεις “ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑ 2016.” Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγ. Κωνσταντίνου Πειραιώς, Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Παναγιώτου, προσκάλεσε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κορωνείας κ. Παντελεήμονα να προστεί της Θ. Λειτουργίας την Κυριακή 23 τ.μ.
Ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον όρθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας, πλαισιωμένος από τους ιερείς του Ναού. Στο κήρυγμά του πήρε αφορμή από το Αποστολικό,ανάγνωσμα της ημέρας και μάλιστα από τον στίχο ” Το ευαγγέλιον το ευαγγελισθέν υπ ‘ εμού ουκ έστι κατά άνθρωπον ” (Γαλάτ. α, 11), που γράφει ο Απ. Παύλος στους Γαλάτες.
Το Ευαγγέλιο,που σας εδίδαξα, τονίζει ο Απόστολος, δεν είναι ανθρώπινη επινόηση, ανθρώπινο κατασκεύασμα. Είναι αποκάλυψη Χριστού. Είναι λόγος Θεού. Είναι ο ” λόγος της ζωής ” , ” ο λόγος της καταλλαγής “, ο “λόγος της Χάριτος “. Και όπως, είπε ο Σεβασμιώτατος, ο Λόγος του Θεού, ο Χριστός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγ. Τριάδος ενανθρώπισε, δηλ. ενώθηκε με την ανθρώπινη φύση, για να την ανακαινίσει, αλλά και για να επικοινωνήσει άμεσα με τους ανθρώπους, έτσι και ο λόγος Της Εκκλησίας πρέπει να προσεγγίσει τον άνθρωπο και μάλιστα τον άνθρωπο κάθε εποχής.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του συγχρόνου ανθρώπου και τι έχει να πει γι’ αυτά ο λόγος του Θεού ; Θα απαριθμήσουμε τρία : 1. Αγάπη για την ζωή. 2. Αξία του προσώπου. 3. Ανάγκη επικοινωνίας ( μοναξιά ).
1. Ζωή. Ο άνθρωπος σήμερα θέλει να ” ζήσει την ζωή του “. Ο Χριστός είπε ήλθα ” ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωςιν ” οι άνθρωποι. ( Ιωάν. Ι, 10 ). Ο λόγος του Θεού θέλει να βοηθήσει τον άνθρωπο να απολαύσει την πληρότητα της ζωής. Για την Εκκλησία η ζωή δεν εξαντλείται μόνο στην υλική της διάσταση. Υπάρχει και η πνευματική. Η εσωτερική πληρότητα, που αποκτά ο άνθρωπος με την συνειδητή ενσωμάτωσή του στο Σώμα του Χριστού,την Εκκλησία. Αλλιώς ο άνθρωπος μάταια προσπαθεί να γεμίσει το εσωτερικό του κενό. ” όνομα έχεις ότι ζης και νεκρός εί ” του λέει το βιβλίο της Αποκαλύψεως ( Αποκ. γ, 1 ).
2. Αξία του προσώπου. Για την Εκκλησία δεν υπάρχει ο άνθρωπος – μάζα. Ούτε ο άνθρωπος – αριθμός. Ούτε ο άνθρωπος – αντικείμενο προς χρήση και εκμετάλλευση. Ούτε ο άνθρωπος – εξάρτημα μιας μηχανής. Υπάρχει το μοναδικό και αναντικατάστατο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου “υπέρ ού Χριστός απέθανε” (Ρωμ. ιδ, 15 ). Κάθε άνθρωπος για την Εκκλησία είναι το τίμιο μέλος του Σώματος του Χριστού. Στο Σώμα αυτό υπάρχει ιεράρχηση,αλλά δεν υπάρχει υποτίμηση κανενός μέλους.
3. Είναι χαρακτηριστική η μοναξιά του συγχρόνου ανθρώπου παρά τα αναρίθμητα μέσα επικοινωνίας. Ο λόγος του Θεού μας θυμίζει ότι μέσα στην Εκκλησία σπάζει το κέλυφος της απομονώσεως και συνειδητοποιούμε ότι αποτελούμε την οικογένεια του Θεού. Είμαστε ” συμπολίται των Αγίων και οικείοι του Θεου “. ( Εφεσίους β, 19 ).Ο Χριστός τονίζει στον καθένα μας ” εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ Νυμφίος….εγώ και φίλος…και αδελφός,και αδελφή,και μήτηρ,πάντα εγώ ” ( Ιερός Χρυσόστομος ).
Ευτυχείς όσοι τρέφονται με τον λόγο του Θεού και ενσωματωμένοι στη Εκκλησία αντλούν την Χάρη των Ι. Μυστηρίων της. Αυτοί όντως βιώνουν ότι ” το ευαγγέλιον ουκ έστι κατά άνθρωπον ” αλλά είναι αποκάλυψη και δώρο του Θεού στον πιστό.
